مطالعه اخیر بخش استراتژی‌ها برای جایگزینی ذخایر مس متعلق به گروه اقتصاد فلزات (MEG)، که در ۱۸ ژوئن ۲۰۰۸ منتشر شد، به این نتیجه رسیده است که بزرگترین تولید‌کنندگان مس جهان، از طریق ترکیبی از اکتساب و اکتشاف، تقریبا سه برابر ذخایری را که در طول ۱۰ سال گذشته به‌وسیله تولید از دست داده‌اند، با متوسط هزینه ۱۱۹ دلار برای هر تن جایگزین کرده‌اند. به گزارش سایت شرکت ملی مس ایران، این گروه از شرکت‌ها (که حدود ۷۰‌درصد از تولید مس جهان را در دست دارند) از سال ۱۹۹۷ تا سال ۲۰۰۶ تولید سالانه خود را با افزایشی تا حد ۶۶‌درصد از ۵/۶میلیون تن به حدود ۹/۱۰میلیون تن در سال بالا برده‌اند و بر این اساس با توجه به حجم ذخایر آنها در سال ۲۰۰۶ و بر مبنای میزان تولید‌شان در همین سال هنوز از منابعی برای ۳۰ سال تولید برخوردارند. در طول ۱۰ سال گذشته صنعت جهانی مس همچنین ذخایری کافی را بر مجموعه ذخایر موجود خود افزوده و حجم آنها را بسیار از مقدار تولید بیشتر کرده است.

این صنعت در حال حاضر، به اندازه کافی، مس در منابع پروژه‌های در حال تولید خود دارد تا تولید را در کوتاه‌مدت و میان‌مدت افزایش دهد. با این وجود، مطالعه گروه اقتصاد فلزات دو نقطه ضعف را تشخیص داده است که در دراز‌مدت بر این صنعت تأثیر خواهند گذاشت: هزینه‌های رو‌به‌ رشد در تمام مراحل تولید و کمبود عیار مس در معادن عمده تازه کشف شده که نمی‌توانند تولید بالاتر پیش‌بینی شده برای آینده را جبران نمایند. با آنکه ناظران این صنعت به‌خوبی از هزینه‌های رو‌به‌رشد تمامی مراحل تولید آگاهند‌، تحلیل گروه اقتصاد فلزات اظهار می‌کند که کاهش مس محتوی در معادن عمده کشف شده در طول دهه گذشته بر فشارهای وارده بر تولید اغلب شرکت‌ها در درازمدت خواهد افزود. از سال ۱۹۹۵، تولید مس استخراج شده جهانی بالغ بر ۱۷۲‌میلیون تن شده و در طول همین مدت حدود ۱۹۵‌میلیون تن ذخایر در معادن تازه کشف شده بزرگ مورد شناسایی قرار گرفته است. با آنکه به نظر می‌رسد مس موجود در این معادن جدید به اندازه‌ای هست که بتواند جایگزین میزان استخراج شونده شود و کمتر از ۱۸‌درصد از این منابع تا پایان سال ۲۰۰۷ توانست به ذخایر قابل بهره‌برداری تبدیل شود و بسیاری از این معادن در کشورهایی با ریسک سیاسی بالا قرار گرفته‌اند.

به‌علاوه، از سال ۱۹۹۹‌، کشفیات به اندازه‌ای نبوده‌اند که بتوانند جایگزین مناسبی برای مقادیری که مورد استخراج قرار می‌گیرند، به شمار آیند. با این وجود، از آنجا که تعریف و ارزیابی یک معدن بزرگ نیاز به زمان دارد، ممکن است معادنی که در سال‌های اخیر کشف شده‌اند در آینده پتانسیل بالای خود را نشان دهند.

با آنکه صنعت مس به طور عام، و تولید کنندگان بزرگ به طور خاص، بر ذخایری کافی دست یافته‌اند تا جلوتر از تولید رو‌به‌ رشد در طول ۱۰ سال گذشته باشند، اغلب آن ذخایر هم‌اکنون مورد بهره‌برداری قرار دارند. تحلیل گروه اقتصاد فلزات نشان می‌دهد که منابع اخیرا کشف شده، مخصوصا اگر در پرتو گرایش به تولید روز افزون به آنها نگاه شود، به اندازه‌ای نیستند که بتوانند در درازمدت جایگزینی برای مقادیر مورد استخراج قرار گرفته به شمار آیند. اگر نرخ‌های متوسط سالانه در طول دهه گذشته بالا نمی‌رفت، هزینه‌های اکتشافی جاری تولیدکنندگان بزرگ برای جایگزین کردن مقدار استخراج شده کفایت می‌کرد.

با این وجود، با توجه به تورم چشمگیر اخیر در هزینه‌های اکتشافی، سرمایه‌گذاری لازم واقعی برای اکتشاف رو به افزایش است و شرکت‌ها باید با صرف هزینه‌های بیشتر در آینده فقط انتظار حفظ موازنه جاری را داشته باشند.

علاوه بر این، این تصور که «تمام معادن آسان مس تا‌کنون کشف شده‌اند» بسیاری از شرکت‌ها را وادار می‌کند تا جست‌وجوی خود را به مناطقی دوردست‌تر و پر‌خطر‌تر توسعه دهند که این نیز باعث افزایش هزینه‌های اکتشافی و تورم در سرمایه‌گذاری لازم برای جایگزینی ذخایر از طریق اکتشاف می‌شود.