پدرام ایزدی*
چین دیگر بازیگر کلیدی در بازار بین‌المللی شمش به حساب نمی‌آید؛ چرا که وضع تعرفه ۲۵ درصدی صادرات توسط پکن در ۲۰۰۸، میزان صادرات را به تناژهای کم کاهش داده است. حجم واردات هم چندان چشمگیر نیست.

اما علاوه بر این، قیمت شمش چین که هم به مواد بالا دست وابسته است و هم به قیمت فولاد پایین دست، نشانه بسیار مهمی از وضعیت بازار داخلی فولاد در چین است.
تغییرات بازار در بازار اصلی شمش تانگشان و در بخش شمالی استان هبی، با توجه به حجم بالای معاملات انجام شده، عیارهایی هستند که روند قیمت شمش را در این کشور مشخص می‌کنند.
چین به عنوان قطب کارخانه‌های فولاد و نورد یکپارچه، حجم معاملات شمش به طور روزانه در این بازار به تنهایی به بیش از 95 هزار تن می‌رسد، که این میزان حدود 15 تا 20 درصد از حجم کل معاملات کشور را تشکیل می‌دهد.
در تانگشان، قیمت بیشترین محصول معامله شده، شمش ۱۵۰×۱۵۰ میلیمتر Q۲۳۵، با احتساب ۱۷ درصد مالیات بر ارزش افزوده و به صورت پرداخت نقدی در هفته گذشته به هر تن ۶۸۶ دلار رسید. این سطح قیمت از زمان شروع بحران مالی جهان در سه ماهه چهارم ۲۰۰۸ تا به حال مشاهده نشده بود.
دیدگاه بازار بیشتر متوجه چشم‌انداز قیمت شمش است. در شمال چین با گرم‌تر شدن هوا فعالیت‌های ساخت‌و‌ساز از سر گرفته شد که به‌دنبال آن ترغیب تقاضای فولاد ساختمان سازی را خواهیم داشت و در عوض برای بازار شمش هم سودمند خواهد بود.
تورم زودهنگام و بی‌ثباتی قراردادهای آتی میلگرد در بازار مبادلات آتی شانگهای باعث متغیر بودن رفتار بازار شده است. بعضی منابع در حال حاضر نگران هستند که با افزایش سریع خریداران وحشت زده از قیمت‌ها روند خرید در بازار متوقف شود.
با این حال برخی از منابع صنعتی معتقدند بازار عرضه شمش در آینده رو به رکود خواهد بود؛ چرا که عرضه‌کنندگان شمش به‌سرعت ظرفیت‌های پایین دست خود را توسعه داده تا به سمت محصولات ارزش افزوده بیشتری حرکت کنند.
اما دیدگاه‌هایی هم وجود دارد که تا زمانی که برای شمش تقاضا هست، عرضه‌کنندگان از بازار بیرون نخواهند رفت بلکه می‌مانند تا تولید محصولات نیمه نهایی و نهایی خود را متوازن کنند و در نتیجه بیشترین سود را به‌دست آورند.
* کارشناس بازار فولاد