محمدحسین بابالو: کاهش قیمت‌ها نهایتا به چهره غالب بازار آهن تبدیل شد؛ هرچند که بسیاری از تولیدکنندگان مهم و معتبر، هنوز در برابر کاهش نرخ‌ها مقاومت می‌کنند، ولی نتوانسته‌اند این جریان غالب در بازار را تغییر دهند. در هر حال روزهای پایانی تابستان همیشه زمانی برای کاهش فعالیت‌های عمرانی و تضعیف داد و‌ستدها در بازار به شمار می‌آید که به عقب‌نشینی قیمت‌ها کمک کرده است. پس از ثبت سه جرقه رشد قیمت در چهار هفته گذشته، این روند کاهشی منطقی به نظر رسیده ولی مشخص نیست تا کجا ادامه یابد.

تفاوت کاهش نرخ‌های روز گذشته با روزهای ابتدایی هفته جاری را می‌توان در فراگیری کاهش قیمت‌ها دانست، زیرا در اوایل هفته جاری، افت نرخ‌ها از فراگیری چندانی برخوردار نبوده است. این در حالی است که روز سه‌شنبه این روند کاهشی، به کارخانه‌های بسیاری سرایت کرد تا جایی که برای اولین روز در هفته جاری مقاومت کلی در بدنه بازار فولاد شکسته شد. هرچند که هنوز هم بسیاری از فعالان بازار و کارخانه‌های کوچک و بزرگ در برابر افت قیمت‌ها مقاومت می‌کنند، اما سرنوشت روز سه‌شنبه تغییر نکرد. شاید دیروز را بتوان سه‌شنبه سیاه بازار فولاد نام نهاد، زیرا بسیاری از امیدواری‌ها را به یأس تبدیل کرد؛ همچنین نگرانی‌ها از ادامه کاهش نرخ‌ها را عمیق‌تر کرد. ضعف تقاضای موثر در بازار فولاد برای محصولات نهایی، کاهش بهای شمش و تضعیف تقاضای آن، وجود برخی محموله‌های شمش در انبار کارخانه‌های نوردی، نگرانی فعالان بازار از کاهش بیشتر قیمت‌ها، افزایش عرضه قراضه و میل به افت بهای این کالا، مشکلات مالی برخی از تولیدکنندگان شمش که ممکن است در نهایت به معاملاتی بزرگ با قیمت‌هایی پایین منجر شود، شایعه ورود برخی محموله‌های وارداتی به بنادر و نزدیکی به روزهای سرد سال و نگرانی از کاهش بیشتر تقاضا مواردی بود که به کاهش قیمت‌ها در بازار داخلی دامن زد.

هنوز هم برخی امیدواری‌ها را می‌توان در اندیشه تصمیم‌سازان بازار فولاد مشاهده کرد که از آن جمله می‌توان از وجود امیدواری نسبت به دورنمای بازار که باعث شده تا تولیدکنندگان اصلی تمایل چندانی به فروش نداشته باشند، انتظار برای بازگشت آرام خریداران، پرداخت بسیاری از مطالبات دولتی به پیمانکاران در کنار موجودی پایین انبارها نام برد. اینها عواملی است که باز هم می‌تواند از سطوح قیمتی فعلی حمایت کرده یا حتی کاهش قیمت‌ها را محدود سازد. شاید کمترین خروجی رشد قیمت‌ها در هفته‌های قبل را بتوان ممانعت از کاهش بیشتر قیمت‌ها به شمار آورد، هرچند که تغییر چندانی در حجم تقاضا ایجاد نشده است. با توجه به تمامی این موارد تا زمانی که تقاضای موثر یعنی خرید به منظور مصرف در پروژه‌های عمرانی و مسکونی در بازار وجود نداشته باشد، نمی‌توان به تقویت قیمت‌ها امیدوار بود هرچند که برخی رخدادها و حتی بازارسازی‌ها، به جرقه‌های قیمتی موقت منتهی خواهد شد.