قیمت آهن آلات در بازارهای داخلی همچنان روبه افزایش است، این افزایش قیمت در مورد تیرآهن و میلگرد که مصرف‌کنندگان عام دارد بیشتر مورد توجه قرار گرفته است از سویی دیگر مبحث داغ دیگری که توجه صاحبنظران را به خود معطوف کرده بحث واردات است. در این رابطه عده‌ای معتقدند واردات می‌تواند به حفظ و تعادل قیمت‌ها کمک کند و مشکل افزایش قیمت‌ها را تا حدودی مرتفع سازد از سوی دیگر تولید‌کنندگان همچنان بر موضع خود بر کاهش واردات پای فشرده و اذعان داشته‌اند واردات به ضرر تولیدکنندگان است آنان در این رابطه مساله تولید و اشتغالزایی را به شکل خاص مطرح می‌سازند و عقیده دارند دولت باید اقدامات حمایتی را در مورد آنان دنبال کند و اما آنچه که عده‌ای از کارشناسان بیان می‌دارند این نکته است که واردات ضمن متعادل کردن قیمت‌ها می‌تواند به نفع کارخانه‌های تولیدی نیز باشد چرا که واردات و رقابتی شدن محصولات و قیمت‌ها باعث می‌شود تولیدکنندگان خود را ملزم به رعایت استاندارها کنند و همچنین به‌دنبال راه‌‌‌هایی باشند که محصولات فولادی آنان با محصولات فولادی وارداتی قابل رقابت باشند. در نهایت نتیجه این اقدامات این خواهد شد که تولیدکنندگان با تولید محصول بهتر و قیمت مناسب تر ضمن حفظ بازار داخل بتوانند به صادرات نیز فکر کنند این درحالی است که عمده تولید توسط شرکت‌های دولتی انجام می‌گیرد. به عبارتی برای رقابتی شدن قیمت محصولات فولادی و وارد شدن به عرصه صادرات باید ضمن رعایت استانداردهای بین‌المللی قیمت‌ها را نیز قابل رقابت با محصولات جهان کرد علی‌الخصوص که توانایی‌های کشوری مانند ایران که دارای توان بالقوه‌ای در زمینه فولاد است می‌تواند بسیار کارساز باشد. برطبق نظر کارشناسان، وجود معادن غنی سنگ آهن و نیروی کار فراوان و همچنین تجارب ارزنده در زمینه تولید فولاد ظرفیت‌های بالقوه‌ای را در دسترس قرار می‌دهد. که استفاده مناسب از آن می‌تواند آینده روشنی برای کشور ترسیم کند. همچنین با بررسی روند رشد کشورهایی همچون چین و یا هند که ظرف چند سال اخیر به موفقیت‌های فراوانی دست یافته‌اند به راحتی می‌توان این مورد را خاطر نشان کرد که برنامه‌ریزی‌های بلند مدت و مدیریت کارآمد در این زمینه با استفاده از ظرفیت‌های موجود می‌تواند صنعت فولاد کشور را با گام‌هایی بلند به پیش برد در این رابطه آمار رسیده از کشور چین در زمینه تولیدات داخلی و صادرات فراوان ما را به این نکته می‌رساند که انحصار و جلوگیری از واردات و بسنده کردن به تولید داخل با هر نرخ تعیین شده‌ای از سوی کارخانه‌های تولیدی در نهایت باعث شکست و رکود صنعت فولاد خواهد شد و حرکت و رشد در این بخش تنها در صورتی امکان‌پذیر است که کارخانه‌های تولیدکننده توان رقابت با دیگر تولیدات جهانی را داشته باشند. بی‌شک تدوین این الگو اول از همه باید از سوی تولیدکنندگان داخلی در دستور کار قرارداده شود و تعیین هدف تولید با این رویکرد باشد که محصول مناسب و استاندارد با قیمت رقابتی و مناسب به‌دست مصرف‌کننده برسد. در غیر این‌صورت همچنان شاهد نابسامانی قیمت‌ها، ضرر تولیدکنندگان داخلی و واردات به کشور خواهیم بود.

منبع: ایران سینا