وضعیت «لیزینگی‌»‏ها در بورس پس از صدور یک مصوبه

ایلنا- لیزینگ در ایران مقارن با اشاعه آن در اقتصاد کشورهای آسیایی و آمریکای لاتین در اواسط دهه ۱۹۷۰ از سوی فرانسویان شکل گرفت. جهش شدید و یکباره و تحول محسوس در این صنعت پس از ۲۵ سال سکوت و انزوا از نیمه دوم سال ۷۹ اتفاق افتاد و شرکت‌‏های لیزینگ وارد بازار شدند.

رشد کمی لیزینگ طی سال‌‏های ۸۰ تا ۸۲ تداوم یافت‌، به طوری که در پایان سال ۸۲، تعداد لیزینگ‌‏ها به ۶۲ و جمع سرمایه‌گذاری در هنگام تاسیس آنها به حدود ۶۰۰میلیارد ریال رسید.

با تاسیس ۲۴ شرکت در ۵ ماه اول سال ۸۳، مجموع شرکت‌‏های لیزینگ در کشور به ۸۷ شرکت و جمع سرمایه ثبت شده آنها به حدود ۶۵۰میلیارد ریال بالغ شد.

براساس این گزارش‌، سهم لیزینگ‌‏ها در بخش‌‏های تولیدی در سال ۸۱ به شرح زیر است:

از نظر میزان حجم ریالی تولیدات در بخش خودروی‌ سواری در کشور رقمی معادل ۳۸هزار و۷۹۰میلیارد ریال‌، سهم لیزینگ کمتر از یک‌درصد مبلغ مزبور یعنی ۳۸۷میلیارد ریال بوده که بخش عمده آن توسط شرکت‌‏های وابسته به شرکت‌‏های خودروساز به صورت مستقیم یا کارمزدی صورت گرفته است.

همچنین، از مجموع حجم ریالی تولیدات بخش خودروهای کار در سال مورد مطالعه که رقم آن بالغ بر ۵۱۲۰ میلیارد ریال بر آورد شده، تنها ۱۱‌درصد از طریق شرکت‌‏های لیزینگ صورت گرفته که بخش عمده آن از حمل اعتبارات بانکی در بخش خدمات انجام پذیرفته است.

سهم لیزینگ در بخش سایر ماشین‌آلات و تجهیزات، کشاورزی، لیفتراک و مشابه آن که حجم ریالی آن حدود ۱۲۰میلیارد ریال برآورد شده با احتساب واگذاری توسط بعضی از بانک‌‏های نیمه‌دولتی تخصصی تنها ۵/۱۲درصد بوده است.

همان‌‏طور که ملاحظه می‌‏شود، سهم لیزینگ در مجموع حتی با در نظر گرفتن بخشی از فعالیت بانک‌‏ها به عنوان فعالیت لیزینگ بسیار ناچیز است.

بنا به گفته برخی کارشناسان‌، عدم گسترش فرهنگ لیزینگ‌، عدم همراهی و همکاری موسسات مالی و پولی کشور و یا بانک‌‏ها عمده‌ترین دلایل ناچیز بودن سهم لیزینگ در اقتصاد است.

رکود لیزینگ‌‏ها با سیاست‌گذاری‌‏های دولت نهم

صنعت لیزینگ که در ایران بعد از سال ۷۹ به طور جدی شکل گرفت تا یک سال قبل از بحث بر سر کاهش نرخ سود بانکی بخشی از بازار سرمایه را به خود اختصاص داده بود و بخشی از فعالیت‌‏های داد و ستد توسط این بخش انجام می‌‏شد.

با توجه به نوع ارائه تسهیلات از سوی لیزینگ‌‏ها‌، متقاضیان استفاده از این تسهیلات روز به روز افزایش می‌‏یافت، چراکه در قالب این نحوه عملکرد بسیاری از اقشار کم درآمد جامعه می‌‏توانستند به بخش عمده‌‏ای از نیازهای عمده زندگی پاسخ دهند.

مجلس هفتم و یک‌‏سال بعد از آن دولت نهم که با شعار کاهش نرخ بهره‌‏بانکی، ارائه تسهیلات ارزان و تثبیت قیمت‌‏ها، کاهش نرخ تورم و شعارهایی از این دست فعالیت خود را آغاز کردند، در آمارها نرخ تورم را از ۱۴ به ۱۰ و نرخ سود تسهیلات بانکی را از ۲۴ به ۱۷ کاهش دادند‌، اما آنچه به واقع در اقتصاد روی داد متفاوت از آمارها بود‌، در عین این که دیگر بانک‌‏ها نیز با کاهش نرخ سودشان حاضر به ارائه تسهیلات نبودند.

طی همین زمان‌، بحث کاهش نرخ سود بانکی موجی از تقاضا بدون پاسخ را در عرصه فعالیت بانکداری به وجود آورده بود. شورای پول و اعتبار در راستای ارائه تسهیلات ارزان قیمت نرخ تسهیلات لیزینگ را یک‌‏باره ۸‌ درصد کاهش داد و به قول خود وعده تسهیلات ارزان را محقق کرد‌، این در حالی بود که تشویش به پا شده در بانک‌‏ها مبنی بر عدم امکان ارائه تسهیلات با این مصوبه شدت گرفت‌، چراکه در این شرایط نه تنها بانک ها دیگر قادر به ارائه تسهیلات به مردم و تولیدکنندگان نبودند‌، بلکه از پس لیزینگ‌‏ها نمی‌‏توانستند برآیند وصفی طویل از متقاضیان بدون تکلیف در بانک‌‏ها تشکیل شد.

تا پیش از این مصوبه و باکاهش نرخ سود بانکی نه تنها مردم از دریافت تسهیلاتی که تا سال قبل با نرخ بالا امید دست یافتنش را داشتند، محروم شدند‌، بلکه بسیاری از تولیدکنندگان بخش‌خصوصی نیز بدون دریافت تسهیلات میزان نقدینگی‌‏شان روزبه‌روز کاهش یافت و کوچک و کم توان‌‏تر به ترتیب در آستانه تعطیلی قرار گرفتند، این در حالی بود که دولت مصرانه از اقدام خود نسبت به کاهش نرخ تسهیلات لیزینگ ابراز رضایت ‏کرده و آن را اقدامی مثبت برای مصرف‌کننده اعلام می‌‏کرد.

حذف لیزینگ از بازار سرمایه

در همین خصوص، سید محمد احمدی، مدیر تحقیق و توسعه لیزینگ ایرانیان، با تاکید بر رکود شرکت‌‏های لیزینگ‌، تصریح کرد: شرکت‌‏های لیزینگ انتظار کاهش نرخ سود را به میزان اعلام شده نداشتند و به زمانی برای تطبیق فعالیت‌‏شان بر نرخ سود نیاز داشتند.

احمدی‌، با اشاره به این که فعالیت لیزینگ‌‏ها در بخش‌‏های عمده‌‏ای کاهش یافته‌، اظهارداشت: به عنوان نمونه فعالیت لیزینگ در بخش خودرو سواری با توجه به این که صرفه اقتصادی ندارد‌،‌‏ متوقف شده است.

مدیر تحقیق و توسعه لیزینگ ایرانیان، با اشاره به این که قیمت تمام شده پول برای لیزینگ‌‏های خصوصی بالای ۱۷‌درصد است، خاطرنشان کرد: با احتساب هزینه‌‏های لیزینگ‌‏ها به علاوه سود مختصر مشخص می‌‏شود که لیزینگ‌‏ها به هیچ عنوان نمی‌‏توانند با سود ۱۷‌درصد تسهیلات را ارائه بدهند.

وی‌ در خصوص راهکار باقیمانده برای لیزینگ‌‏ها‌، خاطرنشان کرد: لیزینگ‌‏ها به دنبال راهی هستند تا تسهیلات فعالیت خود را در عرصه دیگری ارائه دهند.

وضعیت لیزینگ‌های دولتی

وی با بیان این که بررسی‌‏ها نشان از کاهش حجم فعالیت لیزینگ‌‏ها دارد، خاطرنشان کرد: در این میان‌، لیزینگ‌‏های دولتی با استفاده از منابع دولتی و تسهیلات ارزان‌قیمت موفق به فعالیت البته نه به میزان قبلی شده‌‏اند.

احمدی‌، با بیان این که مصرف‌‏کنندگان برای دریافت تسهیلات مشکلی از نظر پرداخت سود تسهیلات حتی به میزان بالای ۲۵‌درصد را ندارند‌،اظهارداشت: با توجه به این که بانک‌های دولتی به میزان تقاضا به دلایل مختلف نمی‌‏توانستند پاسخ دهند‌، در بازار کشش برای فعالیت لیزینگ‌‏ها وجود دارد‌، اما نرخ سود بالا مانع ادامه فعالیت‌‏شان است.

مدیر تحقیق و توسعه لیزینگ ایرانیان‌، با بیان این که مشتری برای تسهیلات لیزینگ بالای نرخ ۱۷‌درصد وجود دارد، خاطرنشان کرد: میزان عرضه و تقاضا در یک جا باید به تعادل برسد.

وی‌ در خصوص برآیندهای عدم افزایش نرخ سود لیزینگ‌‏ها‌، تصریح کرد: کاهش و رکود فعالیت لیزینگ و یا امکان تامین ارزان منابع مالی دو نتیجه‌‏ای است که در صورت عدم تغییر نرخ سود لیزینگ‌‏ها در انتظارش هستند.

وصول اقساط تنها کار لیزینگی‌

احمدی، اظهار داشت: اگر تا پیش از این میزان، منابعی که لیزینگ‌‏ها به دست می‌‏آورند، به ۱۰۰‌میلیارد تومان می‌‏رسید، هم‌اکنون که مجموعه کل منابع ارزان دریافت می‌‏کنند به ۲ تا ۳‌میلیارد تومان هم نمی‌‏رسد، چرا که بیش از این میزان نتوانستند به تسهیلات ارزان دست بیابند.

مدیر تخصیص و توسعه لیزینگ ایرانیان، در پاسخ به سوالی مبنی بر تکلیف لیزینگ‌‏ها در صورت عدم تغییر مصوبه شورای پول و اعتبار، خاطرنشان کرد: با ادامه روند فعلی، لیزینگ‌‏ها به سمت تعدیل پیش رفته و از کل فعالیت‌‏شان جز قسمت وصول مطالبات چیز دیگری باقی نمی‌‏ماند. به گفته وی، وصول اقساط تنها کاری است که برای لیزینگ‌‏ها باقی می‌‏ماند. احمدی، تصریح کرد: عملکرد لیزینگ در حوزه عملیاتی و اجرایی کم کم کاسته می‌‏شود.

مدیر تحقیق و توسعه لیزینگ ایرانیان، با اشاره به این که لیزینگ‌‏ها محدودیتی برای فعالیت ندارند، اظهار داشت: کشتی، هواپیما و کالاهای بین‌المللی از جمله فعالیت‌‏هایی است که لیزینگ‌‏ها می‌‏توانند در آن بخش‌‏ها فعالیت کنند.

کاهش ارزش سهام لیزینگ‌ها

محمد کبریتی، قائم مقام مدیرعامل رایان سایپا، در همین خصوص از کاهش آنی ارزش سهام ۴شرکت حاضر در بورس، با کاهش ۸درصدی نرخ سود لیزینگ‌‏ها خبر داد.

کبریتی، اظهار داشت: یک ماه و نیم بعد از مصوبه شورای پول و اعتبار، ارزش سهام لیزینگ‌‏ها در بورس ۳۰‌میلیارد تومان کاهش یافت.

قائم مقام مدیرعامل رایان سایپا، با تاکید بر نقش لیزینگ‌‏ها در اقتصاد و بازار سرمایه و افزایش درآمد سرانه کشورهای اروپایی و آمریکایی، خاطرنشان کرد: این در حالی است که با کاهش نرخ سود تسهیلات، سهم لیزینگ‌‏ها در اقتصاد ایران بیش از گذشته کاهش یافته است.

عضو هیات‌مدیره کانون شرکت‌‏های لیزینگ، در خصوص دلایل کاهش ارزش سهام لیزینگ‌‏ها در بورس، تصریح کرد: جوی که بین سهامداران با کاهش نرخ تسهیلات به وجود آمد، عمده‌‏ترین عامل کاهش ارزش سهامشان در بورس است.

وی با بیان این که سرمایه کل ۴شرکت لیزینگ حاضر در بورس ۲۰۰‌میلیارد تومان است، خاطرنشان کرد: درست ۵/۱ ماه بعد از ابلاغ این قانون، ارزش سهام لیزینگ‌‏ها در بورس کاهش یافت.

ثبت ۲۸۰شرکت لیزینگی در چهار ماه

همچنین، محمد علی نوح پیشه، رییس هیات‌مدیره کانون شرکت‌‏های لیزینگ، با اشاره به ثبت ۲۸۰ شرکت لیزینگ طی ۴ ماه اخیر، اظهار داشت: با وجود نیاز طبیعی اقتصاد به این صنعت، اما مراجع قانـون‌‏گذار شنـاخــت درسـتــی از ایـــن صنـعـت نــــدارنـــد.

رییس هیات‌مدیره کانون شرکت‌‏های لیزینگ، تصریح کرد: عدم امکان دریافت سپرده با عدم انجام فعالیت بانکی، ارائه تسهیلات بلندمدت به طول ۳ تا ۱۲ سال، عدم امکان عرضه اوراق مشارکت، محدودیت‌‏هایی است که شرکت‌‏های لیزینگ با آن مواجه‌‏اند، در عین حال با کاهش نرخ سود تسهیلات امکان تامین منابع ارزان را از بانک‌‏ها ندارند.

نوح پیشه،‌‏ با اشاره به این که از بین ۲۸۰ شرکت لیزینگ، حدود ۳۰ شرکت به عنوان فعالان اصلی مطرح هستند، خاطرنشان کرد: با وجود این که ۵شرکت از این تعداد به ارائه تسهیلات در زمینه خودرو می‌‏پردازند، اما ۵۰‌درصد سهم فعالیت لیزینگ‌‏ها به خودرو مربوط است.

نوح پیشه، با اشاره به امکان دریافت تسهیلات از بانک‌های خارجی توسط لیزینگ‌ها، اظهار داشت: نوسانات نرخ ارز و مدت زمان ارائه تسهیلات در لیزینگ‌‏ها دو عاملی است که برای دریافت وام از بانک‌‏های خارجی باید مد نظر قرار گیرد.

همچنین، در همین خصوص، بهمن فتحعلی، مدیرعامل لیزینگ ایران خودرو و دبیر کانون شرکت‌‏های لیزینگ ایران، با اشاره به این که ملزم به رعایت مصوبه شورای پول و اعتبار هستیم، خاطرنشان کرد: بعد از کاهش نرخ سود، هیچ موفقیتی در تامین منابع مالی ارزان نداشتیم، از این رو همواره از مراجع تصمیم‌‏گیر در خواستمان این بود که تسهیلات را با نرخ کمتر از ۱۴‌درصد دریافت کنیم.

مدیرعامل لیزینگ ایران خودرو، با اشاره به این که نرخ سود تسهیلات بانک‌‏های خصوصی ۱۴ و بانک‌‏های دولتی ۱۷‌درصد اعلام شد، اظهار داشت: اگر فرض را هم بر این بگذاریم که پول و منابع مورد نیاز لیزینگ رقم ۱۷‌درصد می‌‏شود، باز هم این نرخ جوابگوی هزینه‌های شرکت‌‏های لیزینگ نخواهد بود. فتحعلی، با تاکید بر بحث تامین مالی شرکت‌‏های لیزینگ، خاطرنشان کرد: شرکت‌‏های لیزینگ به دلیل عدم تامین مالی در حال رکود به سر می‌‏برند.

بررسی روند رشد صنعت لیزینگ در جهان

به طور کلی روند رشد فعالیت شرکت‌‏های لیزینگ طی سال‌‏های ۱۹۸۲ تا ۲۰۰۲ مثبت بوده، به طوری که حجم فعالیت صنعت لیزینگ در طول این سال‌‏ها از ۹/۸۴‌میلیارد دلار در سال ۱۹۸۲ به ۶/۴۶۱‌میلیارد دلار در سال ۲۰۰۲ افزایش یافته است. حجم عملیات لیزینگ‌‏ها در تمام امور افزایش چشمگیری نسبت به سال ۱۹۸۲ داشته است. به طوری که حجم عملیات لیزینگ در قاره آمریکا از ۵۰‌میلیارد دلار در سال ۱۹۸۳ به ۲۶۱‌میلیارد دلار در سال ۲۰۰۲ رسیده که با ۱۶۶‌میلیارد دلار افزایش نسبت به سال ۱۹۸۲ از ۳۳۲‌درصد رشد برخوردار بوده است.