گارو هوانسیان‌فر*

CIMA و ACCA دو انجمن حرفه‌ای بسیار معتبر حسابداری هستند که مرکز آنها در انگلستان و در تمام نقاط دنیا یا نمایندگی دارند یا به هر نحوی شناخته شده‌اند. این انجمن‌های حرفه‌ای معتبر دنیا ابتدا افرادی را که دارای شرایط لازم هستند به عنوان دانشجو قبول می‌کنند و سپس سالی دو یا چند بار از دانشجویان آزمون کتبی به‌عمل می‌آورند و کسانی که بتوانند از عهده امتحانات بسیار مشکل آنها برآیند و سابقه کاری مفید نیز داشته باشند، به عنوان عضو آن انجمن‌ها شناخته می‌شوند. اعضای این انجمن‌ها می‌توانند پس از نام خود، از عناوین FCMA و FCCAیا ACMA و ACCAاستفاده کنند و این عناوین می‌تواند درهای موفقیت بسیاری را برای افرادی که در حرفه‌های حسابداری یا حسابرسی فعالیت دارند، برای آنها باز کنند و از مزایای حقوقی بسیار بالایی در هر جای دنیا برخوردار شوند.

موفقیت در آزمون‌های این انجمن‌ها، غیر‌ممکن نیست ولی به هیچ وجه آسان نیست. انجمن‌های مذکور سرفصل مواردی را که آزمون می‌کنند از قبل اعلام می‌کنند و ممکن است حتی کتاب‌هایی را نیز برای راهنمایی معرفی کنند ولی سوالات آزمون‌ها به هیچ وجه از هیچ کتاب خاصی نیست.

سوالات هر آزمون توسط افراد متخصص طرح می‌شوند (نه ترجمه یا کپی). به عبارت دیگر، این انجمن‌ها برای هر آزمون، افراد بسیار واردی را استخدام می‌کنند و از آنها می‌خواهند که طی چند ماه قبل از آزمون، سوالاتی را شخصا طرح کنند. بنابراین این سوالات به هیچ وجه نمی‌تواند و نباید تکراری، ترجمه شده یا از کتابی یا کتاب‌هایی برداشت شده باشد. یعنی کسی که در سر جلسه آزمون ورقه آزمون را باز می‌کند، برای اولین بار است که آن سوالات را مشاهده می‌کند. نوع سوالات هم کاملا فکر شده و مطالب پیچیده در آنها گنجانده شده تا سطح آزمون در حد بسیار بالایی نگه داشته شود. سوالات آزمون طوری هست که کاملا مشخص است طراح آنها مدت‌ها روی آن سوالات فکر کرده و نکات بسیار ظریفی را در آنها گنجانده است. من شخصا از مطالعه بعضی (اکثر) سوالات لذت می‌برم زیرا به ظریف کاری آنها توجه خاص می‌کنم و در ذهنم به طراح آن سوالات صد آفرین می‌گویم. البته پاسخ دادن به همه سوالات یک آزمون یا کل قسمت‌های هر سوال، در اکثر موارد غیر ممکن است. به همین دلیل، آزمون دهندگان در اغلب موارد، فقط می‌توانند به قسمتی از یک سوال پاسخ دهند و هیچ آزمون‌دهنده‌ای نیز این انتظار را از خود ندارد که به تمام قسمت‌های یک سوال پاسخ دهد.

در چنین آزمون‌هایی کافی است که آزمون‌دهنده قسمتی از یک سوال را پاسخ دهد و با توجه به اینکه درصدی از آزمون دهندگان باید قبول شوند (البته درصد بسیار کمی)، لذا با پاسخ به قسمتی از هر سوال، می‌توان این امید را داشت که در آن آزمون موفق شد. البته این به آن معنی نیست که کافی باشد فقط قسمتی از هر سوال را پاسخ داد و در آزمون موفق شد.

افرادی که مایلند این دوره‌ها را بگذرانند و عناوین فوق الذکر را به‌دست آورند، باید قبل از شروع، تصمیم جدی بگیرند. بدانند که برای موفق شدن در آزمون‌ها، وقت بسیاری را باید تخصیص دهند (البته هر روز). این آزمون‌ها را نمی‌توان با یک یا دو ماه مرخصی گرفتن و مطالعه کردن، قبول شد. به عبارت دیگر، کسی فکر نکند که به عنوان دانشجو در این انجمن‌ها نام نویسی کند و بعد از ۲ یا ۳ سال، بدون اینکه متوجه شود که این مدت چقدر زود گذشت، مدرک نهایی که بسیار خوش رنگ و خوش طرح است، دو دستی تقدیم او خواهد شد. برای موفقیت در این آزمون‌ها باید اول انگیزه داشت، بعد همت و پشتکار.

آزمون‌دهندگان از اول باید بدانند که رد شدن در این آزمون‌ها امری بسیار عادی است و باید برای مدتی تفریحات و استراحت را کنار گذاشت. آزمون دهندگان باید بدانند که چند سالی تمام فکر آنها باید آماده شدن برای آزمون‌ها باشد. مواردی از قبیل مطالعه در شب آزمون یا تقلب به هیچ وجه وجود ندارد. کوچک‌ترین تقلب برابر است با اخراج دائمی از انجمن مربوطه.

کلام آخر و نتیجه گیری: هر شخصی که می‌خواهد عناوین فوق الذکر را به دست آورد، باید قبل از هر کاری، مدتی خوب فکر کند و تصمیم نهایی خود را بگیرد.

به عبارت دیگر باید این مطلب را بداند که در پای کوه اورست یا کلیمانجارو ایستاده و خوب قله کوه را به‌دقت نگاه کند و با خود صحبت جدی و مفصل داشته باشد که آیا می‌خواهد عضو یکی از انجمن‌های فوق‌الذکر شود یا خیر؟ آیا تصمیم او قطعی است؟ قدم اول که همین فکر کردن و صحبت کردن با خود است، بزرگ‌ترین قدم در این مورد است. کاملا تصمیم راسخ بگیرید و با آگاهی کامل قدم بردارید. گذراندن آزمون‌های این انجمن‌ها غیر ممکن نیست زیرا هزاران نفر در دنیا موفق به اخذ این مدارک حرفه‌ای شده‌اند، ولی قبل از شروع، از خود ارزیابی کامل به عمل آورید. رمز موفقیت در این آزمون‌ها، خواستن و عزم راسخ به کسب عنوان‌های حرفه‌ای فوق است.

* عضو پیوسته انجمن حسابداران خبره مدیریت انگلستان