شروین شهریاری

پرسش از طریق تلفن: علت توقف طولانی مدت نماد و وضعیت سرمایه‌گذاری کارآفرین (آردل) چگونه است؟ پاسخ: سرمایه‌گذاری کارآفرین شرکتی با ماهیت فعالیت «هلدینگ» است بدین معنا که در کنار سرمایه‌گذاری در سهام شرکت‌ها، سهام مدیریتی شرکت‌های زیرمجموعه را نیز در اختیار دارد. آخرین تحولات در مورد «وآردل» به انتشار صورت‌های مالی ۱۲ ماهه حسابرسی شده شرکت (سال ۸۶) بازمی‌گردد که چند نکته با توجه به این گزارش در ادامه ذکر شده است:

۱ - عملکرد تلفیقی شرکت‌های اصلی و اکثریت اعضای گروه از سال ۸۳ طی دوره‌های متوالی منجر به زیان شده است و در تاریخ ترازنامه زیان انباشته تلفیقی حدود ۸/۶‌میلیارد تومان و بیش از ۴ برابر سرمایه ثبت شده است.

۲ - مجموع بدهی‌های جاری نسبت به دارایی‌های جاری سه برابر بیشتر است؛ بنابراین سرمایه در گردش شرکت به نحو قابل ملاحظه‌ای در محدوده منفی قرار دارد.

۳ - مجموع حقوق صاحبان سهام حدود ۵‌میلیارد تومان در تاریخ ترازنامه تلفیقی زیان نشان می‌دهد که نشان دهنده موقعیت نامناسب صاحبان سهام است.

۴ - تمامی شرکت‌های عضو گروه (به استثنای شرکت اصلی) مشمول ماده ۱۴۱ قانون تجارت هستند که این موضوع به نظر حسابرس در مورد توانایی شرکت‌های عضو گروه برای ادامه فعالیت تردیدی عمده ایجاد می‌کند.

با توجه به موارد فوق به نظر می‌رسد تا زمان اصلاح ساختار مالی و ارائه برنامه شرکت‌های گروه جهت خروج از شمول ماده ۱۴۱ قانون تجارت و انتشار اطلاعات مربوط به بودجه و پیش‌بینی درآمد، بازگشایی نماد «وآردل» کماکان میسر نباشد.

* پرسش از آقای به منش از طریق پست الکترونیک‌: برای در دست گرفتن مدیریت شرکت باید چه میزان از سهام آن را در اختیار گرفت؟

پاسخ: خرید سهام در حقیقت نوعی مشارکت اقتصادی است که به سهامدار قدرت تصمیم‌گیری متناسب با میزان مالکیت خود می‌بخشد. ‌شرکت سهامی به نحوی طراحی شده است که همواره «اکثریت» تصمیم نهایی را اتخاذ می‌کنند. همچنین صاحبان سهام باید بدانند که با مدیران شرکت ارتباط مستقیمی ندارند؛ آنان فقط اعضای تشکیل‌دهنده مجامع عمومی هستند و مدیران شرکت نیز منتخب و نماینده مجامع عمومی هستند نه نماینده مستقیم صاحبان سهام‌. بنابراین سهامدار فقط در مجامع عمومی حق نظر و رای دارد‌.

با فرض حضور صد‌درصد دارندگان سهام در مجمع، مالکیت ۶۷درصد بهترین مقدار مالکیت سهام برای یک گروه (ذی‌نفع واحد) است‌. با این میزان سهم، اختیارات مجمع عمومی فوق‌العاده نظیر تغییر مواد اساسنامه‌، کاهش و افزایش سرمایه شرکت و ..... در اختیار تام مالک خواهد بود‌. بعد از آن بهترین مقدار مالکیت سهام، ۵۱درصد است که تصمیم‌های مجمع عمومی عادی (‌از قبیل تایید ترازنامه و تصویب صورت سود و زیان‌، انتخاب اعضای هیات‌مدیره و‌...) را در اختیار می‌گیرد و از یک هیات‌مدیره پنج نفری انتخاب سه نفر را در اختیار خواهد داشت. از حیث تصمیم‌گیری در مجامع عمومی‌، بعد از ۵۱‌درصد میزان ۴/۳۳‌درصد قرار دارد که این مقدار مالکیت‌، می‌تواند مانع از تصمیم‌گیری در مجامع عمومی فوق‌العاده و عادی بدون جلب موافقت ایشان شود‌. همچنین مالکان این میزان از سهام شرکت در هیات‌مدیره پنج‌نفره، می‌توانند دو نفر عضو انتخاب کنند. آخرین و حداقل مقدار سهامی که می‌تواند در اداره شرکت تاثیرگذار باشد، مقدار تملک ۲۰‌درصد از یک شرکت سهامی است‌. این میزان می‌تواند از هیات‌مدیره

پنج نفره یک نفر را انتخاب کند‌. همچنین از هیات‌مدیره و بازرس تقاضای تشکیل مجمع عمومی را بکند و در صورت عدم قبول آنان، راسا مبادرت به دعوت از صاحبان سهام برای شرکت در مجمع عمومی نماید.

گفتنی است، در این مطلب، مقدار مالکیت با فرض حضور صد‌درصد سهامداران شرکت در مجامع عمومی مورد بحث قرار گرفته است و با غیبت هر تعداد از دارندگان سهام فرض‌های مورد اشاره تغییر خواهد یافت.

Shahriary_sh@yahoo.com