درپی کاهش قیمت‌های جهانی سرب و روی
پیش‌بینی سود «کروی» کاهش می‌یابد
گروه بورس - مجید اسکندری: صنعت سرب و روی دوران طلایی خود را پشت سرگذاشته و اکنون پس از گذشت دو سال، تحت تاثیر عوامل گوناگون به رکودی سربی دچار شده است. کاهش قیمت‌ها در بازارهای جهانی و به تبع آن کاهش قیمت سهام و سود شرکت‌های فعال این صنعت در ایران، شرایط غیرقابل باوری را برای سهامدارانی رقم زد که روزگاری بالاترین میزان سود تقسیمی را از شرکت‌های زیرمجموعه گروه توسعه معادن روی ایران دریافت می‌کردند و امروزه شاهد زیان‌دهی برخی از این شرکت‌ها شده‌اند.
روز یکشنبه بازار سرمایه شاهد بازگشایی نماد کالسیمین، یکی از فعال‌ترین شرکت‌های گروه یاد شده بود. این بازگشایی با کاهش قیمت این سهم از ۳۶۵۰ریال به ۲۰۴۰ریال همراه بود، این کاهش در شرایطی اتفاق افتاده که شرکت کالسیمین تکیه‌گاه پرتفوی توسعه معادن روی و نقطه اتکای سرمایه‌گذاری گروه به شمار می‌رود؛ زیرا از لحاظ سودآوری، بیشترین رشد را در پرتفوی «کروی» داشته است.از یک‌سو بهای تمام شده هر سهم کالسیمین برای «کروی» مبلغ ۱۸۸۵ریال است که با توجه به قیمت فعلی این سهم، سود چندانی برای گروه در بر ندارد.از سوی دیگر نیز شاهد کاهش ارزش سایر شرکت‌های زیرمجموعه گروه توسعه معادن روی از جمله شرکت‌های فرآوری مواد معدنی، ملی سرب و روی و ملی مس هستیم و به نظر می‌رسد با توجه به کاهش قیمت‌های جهانی سرب و روی به حدود ۱۴۰۰دلار و ۱۱۰۰دلار، شرکت‌های زیرمجموعه نتوانند به پیش‌بینی‌های اعلام شده خود دست یابند، در نتیجه کروی نیز نخواهد توانست به سود حاصل از زیرمجموعه‌های خود برسد و ناگزیر از اختصاص مبلغ ۲۰میلیارد تومان (به ازای هر سهم ۲۵تومان) به عنوان ذخیره کاهش ارزش سرمایه‌گذاری خواهد بود.
برخی کارشناسان معتقدند در شرایط فعلی و در صورت ادامه روند کاهش قیمت‌های جهانی، کروی نه تنها نخواهد توانست به پیش‌بینی سود ۲۶۵ریالی برای هر سهم خود دست یابد، بلکه امکان زیان‌دهی به ازای هر سهم ۵۰۰ریال نیز دور از ذهن نخواهد بود.اما یکی از مدیران گروه توسعه معادن روی با رد این نظر به خبرنگار ما گفت: در صورت ادامه این روند، گروه توسعه معادن روی حداکثر به نقطه سر به سر خواهد رسید و زیان‌ده نخواهد بود.وی در خصوص اتکای گروه به کالسیمین گفت: ارزیابی گروه توسعه معادن روی براساس توان تولید است نه قیمت سهام، زیرا گروه در دوران افزایش قیمت‌ها می‌توانست سهام کالسیمین را بفروشد اما این کار را نکرد.
این مدیر افزود: سال گذشته ۶۵هزار تن شمش روی در گروه تولید شد و برآورد امسال ما حدود ۷۷هزار تن است، البته در طول سال‌جاری پیش‌بینی تولید گروه، سه بار تعدیل شده است.
وی در خصوص دلایل این تعدیل‌ها گفت: مشکلات تامین مواد اولیه و به خصوص اسید سولفوریک، تولید را دشوار ساخته است.
این مدیر ادامه داد: قیمت فروش نهاده‌های تولید باید توسط شرکت بازرگانی پتروشیمی اصلاح شود، زیرا قیمت فروش تولیدات شرکت‌های گروه کاهش یافته است.
وی درباره آینده صنعت سرب و روی و ذخیره کاهش ارزش گفت: به طور قطع، این صنعت با مشکلاتی همراه خواهد بود اما نمی‌توان آینده آن را به طور دقیق پیش‌بینی کرد، اما ما معتقدیم کاهش ارزش در شرکت‌های این گروه بلند‌مدت نیست و ما بیشتر از اینکه بخواهیم کار حسابداری روی مجموعه انجام دهیم، به حفظ توان اقتصادی آن می‌اندیشیم.
این مدیر افزود: ما در سال‌های ۸۰و۸۱ ذخیره گرفتیم و در سال ۸۲ و ۸۳ آن را برگردانیم. در این باره بهمنی یکی از مدیران شرکت فرآوری مواد معدنی به خبرنگار ما گفت: بحران‌های جهانی تنها عامل افت شرکت‌های فعال در صنعت سرب و روی نیست و برخی مسائل داخلی نیز در این زمینه موثر بوده است.وی افزود: اگر شرایط تامین مواد اولیه شرکت‌ها مانند دو سال قبل بود، شاید این بحران قابل حل بود و می‌شد به سلامت از آن عبور کرد زیرا بقیه کشورها توانستند از این بحران خارج شوند.بهمنی سپس گفت: خرید مواد اولیه با قیمت مناسب و توقف واردات شمش روی، می‌تواند به این صنعت کمک قابل توجهی بکند.
وی همچنین گفت: عوارض ۳۰درصدی گمرکی و کمبود خاک مشکلات زیادی را به شرکت‌های فعال در صنعت سرب و روی تحمیل کرد اما سایر کشورها با این مشکلات روبه‌رو نبودند.
ارسال نظر