فرشاد به‌آبادی*

هویت هر نام تجاری جوهر و اصالت آن است. می‌توان گفت گر چه هنگامی که یک نام تجاری آفریده می‌شود،انجام هر کاری ممکن است، ولی پس از گذشت زمان، خودمختاری و فضای خود را کسب می‌کند. گر چه در ابتدا نام تجاری اسمی بی‌معنا است که به یک محصول جدید اطلاق شده است، اما سال به سال معنای مرکب از خاطراتی از ارتباط در حال تکوین گذشته و محصولات به خود می‌گیرد. مفهوم هویت نام تجاری، به ما گوشزد می‌کند که یک نام تجاری می‌تواند به هر نوع موقعیت یا جایگاهی تن بدهد.

یک نام تجاری ممکن است که در ابتدا تولد خود ظرفیت پذیرش هر چیزی را داشته باشد، ولی زمان و نمادهایی را که می‌پذیرد یک معنا و یک قلمرو و در نتیجه، مرزهایی برای آن قلمرو، به آن می‌بخشند. هویت نام تجاری، برخی جایگاه‌ها و موقعیت‌گذاری‌ها را ممنوع و برخی دیگر را تضمین می‌کند. موقعیت‌گذاری باید باورپذیر و برای نام تجاری مورد نظر، قابل توجیه باشد.

* دبیر کل جشنواره بین‌المللی انتخاب برترین نام و نشان‌های تجاری در ایران