نسیم علاسوندیان
۱. به دلیل ویژگی اهرمی، با سرمایه کمتر( نسبت به بازارسهام) می‌توان سود بیشتری کسب کرد. امکان سرمایه‌گذاری حدود ۵ برابر نسبت به آورده نقدی در بازارآتی سهام فراهم است.(این ویژگی علاوه بر افزایش بازده، ریسک معاملات آتی را نیز به همین نسبت افزایش می‌دهد.)

2. برای اتخاذ موقعیت فروش، نیازی به در اختیار داشتن سهم پایه قرارداد نیست و سرمایه‌گذار می‌تواند براساس پیش‌بینی‌های خود اقدام به فروش کند. این ویژگی امکان کسب سود در بازاری با روند نزولی از طریق ایجاد موقعیت فروش را فراهم می‌کند.
۳. سود یا زیان قراردادهای آتی به طور روزانه محاسبه شده و به حساب کارگزار واریز می‌شود و مشتری اجازه استفاده از آن را دارد و برخلاف بازار سهام که شناسایی سود منوط به فروش سهم است، در بازار آتی برای شناسایی سود لزومی به بستن موقعیت و خروج از بازار نیست.
4. طی دوره قرارداد مشتری می‌تواند در صورت تغییر در پیش‌بینی خود، موقعیت باز خود را از طریق معامله معکوس (فروش در مقابل موقعیت باز خرید و برعکس)، ببندد و از بازار خارج شود و لزومی به نگه داشتن موقعیت تا سررسید قرارداد وجود ندارد.
۵. سرمایه‌گذارانی که افق سرمایه‌گذاری بلند مدت دارند می‌توانند از این بازار برای پوشش ریسک ناشی از نوسانات قیمت سهم، استفاده کنند.
6. به دلیل نقش کارگزار و اتاق پایاپای، ریسک اعتباری این قراردادها اندک است.


کارمزد و جرایم
کارمزد ایجاد موقعیت خرید مشابه کارمزد بازار نقد است، معادل ۰.۰۰۴۹۶ از ارزش قرارداد.
کارمزد ایجاد موقعیت فروش مشابه کارمزد بازار نقد است اما از آنجایی که در قرارداد آتی طی دوره سهمی جابه‌جا نمی شود مالیات به آن تعلق نمی گیرد، معادل 0.00544 از ارزش قرارداد.
کارمزد تسویه در صورت ورود قرارداد به دوره تسویه و تحویل اخذ می‌شود (حتی در صورت تحویل ندادن سهم) معادل ۰.۰۰۵ از ارزش قرارداد با قیمت تسویه روز آخر معاملاتی در بازار آتی است.
در صورت نقل و انتقال سهم معادل 0.005 از ارزش قرارداد بابت مالیات از طرف فروشنده دریافت می‌شود.
در صورت ایفا نشدن تعهد از طرف یکی از طرفین قرارداد معادل ۰.۰۱ ارزش قرارداد از طرف نکول‌کننده دریافت و به طرف مقابل تعلق می‌گیرد و در صورت نکول از دو طرف قرارداد هیچ جریمه‌ای اخذ نمی شود.