مدیر عامل بیمه دی:
صنعت بیمه را باید به دست بیمه‌ای‌ها سپرد
بیمه دی در اواسط تیرماه امسال مجمع عمومی عادی سالانه خود را برگزار کرد و به ازای هر سهم ۱۵۵ریال سود تقسیم و EPS خود را ۲۷۰ریال اعلام کرد.
لیلا اکبرپور- شرکت سهامی بیمه دی یکی دیگر از شرکت‌های بیمه خصوصی است که توسط مدیر سابق دولتی اداره می‌شود. بیمه دی تنها یک سال مالی را پشت سر گذاشته و مقایسه عملکرد ۵ماهه اول امسال نسبت به سال ۸۴ نشان می‌دهد که عملیات بیمه‌ای آن در این مدت کوتاه ۱۰برابر شده است.
بیمه دی در اواسط تیرماه امسال مجمع عمومی عادی سالانه خود را برگزار کرد و به ازای هر سهم ۱۵۵ریال سود تقسیم و EPS خود را ۲۷۰ریال اعلام کرد. علی فتحعلی، مدیر عامل بیمه دی دارای مدرک کارشناسی ارشد در رشته مدیریت بازرگانی از آمریکا است و سابقه ۲۶سال فعالیت در بخش دولتی را دارد. او تجربه فعالیت در جهاد، صنایع ملی و طرح حفاظت از صنایع، وزارت امور خارجه، معاونت وزارت بازرگانی، مدیر عامل مرکز تهیه و توزیع مواد غذایی، هیات‌مدیره بازرگانی دولتی و مسوولیت کالاهای اساسی در زمان جنگ، معاونت بازرگانی صنایع ملی، مدیریت شرکت سرمایه‌گذاری وزارت نفت هیات‌مدیره بانک ایران و مصر و ۸ سال مدیریت در بیمه دولتی البرز را در کارنامه خود دارد. زمان زیادی از ورود فتحعلی به بخش‌خصوصی نمی‌گذرد اما او در خصوص ۲۶ سال فعالیت در فضای دولتی و مقایسه با بخش‌غیردولتی به صراحت می‌گوید: «فضای بخش‌خصوصی اکسیژن بیشتری دارد». به‌رغم آنکه علی فتحعلی میانه خوبی با مصاحبه ندارد اما با درخواست ما موافقت کرد و به گفت‌وگو نشست، آنچه در ادامه می‌خوانید، سوالات «دنیای اقتصاد» و پاسخ‌های مدیرعامل بیمه دی است:
آقای فتحعلی چه شد که به بخش خصوصی آمدید؟
زمانی که از بیمه البرز به شرکت سرمایه‌گذاری وزارت نفت رفتم و به عنوان مدیر عامل این شرکت انجام وظیفه کردم، هنوز یک‌سالی نگذشته بود که پیشنهاد تاسیس یک شرکت بیمه خصوصی نهادی به اینجانب شد، از آنجا که بیمه دی نهادی است و دارای سهامداران معظمی چون خانواده شهدا و جانبازان بود، تصمیم گرفتم مسوولیت مدیریت این شرکت را پذیرفته و در خدمت این شرکت که سودش نصیب ۴هزار و ۵۰۰نفر سهامدار حقیقی و حقوقی می‌شود، باشم.
از آنجا که مدیرعامل یک شرکت بیمه دولتی بودید و امروز مدیر عامل یک بیمه خصوصی هستید موقعیت یک مدیر دولتی و خصوصی را در صنعت بیمه چگونه ارزیابی می‌کنید؟
اوج شکوفایی صنعت بیمه طی سالهای ۷۲ تا ۸۰ بود. در آن سال‌ها مسوولیت مدیریت بیمه البرز را داشتم و آقایان دکتر همتی و موسی‌الرضا رییس کل بیمه مرکزی و مدیر عامل بیمه ایران بودند، آن زمان پرتفوی صنعت بیمه تنها ۲۷میلیارد تومان بود و در حرکتی که شروع شد ظرف ۸ سال رشد قابل توجهی داشت.
از بیمه البرز آن زمان بگویید؟
بیمه البرزی را که به اینجانب تحویل دادند دارای ضریب خسارت ۸۹درصدی بود و بیمه البرزی را که پس از ۸سال تحویل گرفتند ضریب خسارت ۴۰درصدی داشت.
باید اعتراف کنم به‌رغم محدودیت مدیران دولتی، در آن زمان راحت‌تر و بهتر است بگویم نترس‌تر عمل کردم. وقتی وارد بیمه البرز شدم هنوز حساب‌های مالی ۶۸ تا ۷۲ بسته نشده بود با گرفتن مصوبه‌ای از مجمع یک قرارداد با حسابرس بخش خصوصی منعقد شد و ۹۰ نفر از نیروهای این حسابرسی در کنار ۱۱۰ نفر پرسنل مالی خود بیمه البرز مشغول به کار شدند و حساب‌ها را بستند. اگر امروز می‌بینید بیمه البرز میان سایر شرکت‌ها از شفافیت و شرایط بهتر مالی برخوردار است به خاطر همان تلاش‌ها است.
اوج رشد بیمه البرز در سال ۷۹ بود که با ۴۰درصد سود بالاترین سود را میان شرکت‌های بیمه داشت.یادم می‌آید آقای نمازی وزیر امور اقتصادی و دارایی وقت بالاترین پاداش را برای ما در نظر گرفت.
از دی بگویید، کارها آن گونه که شما می‌خواهید پیش می‌رود؟
بیمه دی سهامداران عمده‌ای چون شرکت سرمایه‌گذاری شاهد، البرز، ری و سازمان اقتصادی کوثر دارد. مدیران عامل این شرکت‌ها نیز اعضای هیات مدیره بیمه دی را در کنار اینجانب تشکیل می‌دهند.
می‌توان به درستی ادعا کرد این شرکت دارای هیات مدیره قدری است. تصمیمات به سرعت گرفته می‌شود و کارها به خوبی انجام می‌گیرد.
در مجموع فضای‌بخش خصوصی اکسیژن بیشتری دارد و انگیزه برای کار بسیار بالا است.
صاحبان سهام یک شرکت بیمه‌ای اشخاص حقیقی و حقوقی باشند خوب است یا دولت؟
توجه داشته باشید یک مدیر خصوصی که باید در پایان سال پاسخگوی چند هزار سهامدار باشد و به سود پیش‌بینی شده دست یابد انگیزه بیشتری برای کار دارد، در مقابل جلب رضایت مردمی که پول خود را آورده‌اند و توقع دارند حداقل به اندازه سود بانکی و اوراق مشارکت نفعی ببرند، کار بسیار مشکل و پرمسوولیتی است. اکثر سهامداران می‌پرسند اگر پول خود را در بانک‌ها می‌گذاشتیم که بیشتر سود نصیبمان می‌شد. در این فضای رقابتی سخت دستیابی به سود و ترکیب مناسب پرتفوی، کار بسیار مشکلی است.
شما معتقدید مدیران دولتی مجامع راحت‌تری را پشت‌سر می‌گذارند؟
دولتی‌ها با حضور وزیر اقتصاد و معاونان سایر وزارتخانه‌ها در کنار رییس کل بیمه مرکزی مجامع را برگزار می‌کنند و خیلی دقیق به حساب‌ها و صورت‌های مالی آنان رسیدگی می‌شود، اما توجه داشته باشید، مسوولانی که در مجمع یک شرکت بیمه دولتی حاضر می‌شوند، به تمام ابعاد توجه داشته و به قولی فضای رقابت و سختی کار را درک می‌کنند اما سهامدارانی که در مجمع یک شرکت خصوصی حاضر می‌شوند، مردمی هستند که دارایی‌های اندک خود را سهم خریده‌اند و توقع دارند حداقل سود حاصله برابر با سود‌های بانکی باشد و با بقیه قضایا کاری ندارند.
از رقابت گفتید، اکنون نحوه رقابت بیمههای دولتی و خصوصی در بازار به چه صورت است؟
متاسفانه رقابت فعلی بر روی نرخ متمرکز شده است و این کار را برای بیمههای خصوصی سخت کرده است. خصوصی‌ها مایلند با ارائه سرویس‌دهی مناسب و جذب نیروهای کارآمد، بیمه‌گذاران خود را افزایش دهند. طبیعی است دستیابی به پرتفوی ۲۰۰میلیاردی نیازمند ستون‌های مستحکم است و این ستون‌ها به جز نیروی انسانی متخصص و مجرب چیز دیگری نیست. اکنون در بیمه دی نیروهای با تجربه از شرکت‌های بیمه ایران و البرز فعالیت دارند و در کنار آنها نیروهای تحصیل کرده و جوان نیز آموزش می‌بینند، واقعیت این است که تحصیلکرده‌های دانشگاهی موارد بیمه‌ای را تئوری یاد گرفته‌اند و تازه باید در اجرا نیز آموزش دیده تا به یک کارشناس بیمه‌ای خبره تبدیل شوند.
آقای فتحعلی شما با این گفته که بیمههای خصوصی پرتفوی دولتی‌ها را جذب کرده‌اند موافقید؟
خیر، بیمه‌گذار به دنبال سرویس مطلوب بوده و در انتخاب بیمه گرفتار است، در ضمن توجه داشته باشید که مدیران دولتی انگیزه خود را از دست داده‌اند و خود این بی‌انگیزگی دلیل عمده‌ای برای از دست دادن پرتفوی است.
اما، در بیمههای دولتی، حجم عمده تولید حق بیمه توسط شبکه فروش انجام می‌شود؟
توجه داشته باشید نمایندگان شرکت‌های بیمه تنها به کارمزد فکر می‌کنند، ارزیابی ریسک با مدیران است.
نفت پارس برای صدور بیمه‌نامه‌اش با یکی از شرکت‌های بیمه و دی نرخ گرفته بود، بیمه دی برای گرفتن نرخ و شرایط عملیات واگذاری اتکایی توانست از سوئیس‌ری قیمت بهتر بگیرد و نسبت به آن شرکت بیمه ۱۰درصد نرخ پایین‌تری را پیشنهاد و در نهایت نفت پارس را جذب کند، این نشان‌دهنده انگیزه و پشت‌کار بخش خصوصی است، در ضمن جدا از بحث نرخ، مشتری به دنبال سرویس‌دهی مطلوب و مدیریت صحیح ریسک است تا از پرداخت خسارات مطمئن باشد، انصافا بیمههای خصوصی امروز در بحث مدیریت ریسک عملکرد مناسبی دارند.
آقای فتحعلی نفت پارس سهامدار بیمه دی نیست؟
بله سهامدار است، اما نکته قابل توجهی که در مورد سهامداران بیمه دی وجود دارد این است که سهامداران ما در خصوص نرخ حق بیمه چانه‌زنی نمی‌کنند، آنها فقط انتظار دارند ریسک‌ها به خوبی مدیریت شده، بحث واگذاری اتکایی به خوبی صورت گیرد و سرویس مناسب از بیمه‌گر دریافت کنند، همین مساله نیز موجب شده تا مدیریت بیمه دی۲ تلاش مضاعف نسبت به دولتی‌ها داشته باشد، یکی اینکه در قبال اعتماد بیمه‌گذار باید در آخر سال سود مناسبی پرداخت کند و دوم اینکه اگر سرویس‌دهی خوبی نداشته باشد، بیمه‌گذارش را از دست خواهد داد.
شما کمتر شرکت بیمه‌ای را می‌بینید که با ۲۸۰بیمارستان خوب سراسر کشور قرارداد داشته باشد، در رشته درمان سرویس بهتری نسبت به بیمه دی ارائه دهد.
شما از سرویس‌دهی گفتید، آیا در نقاط دیگر کشور مراکز خدمات‌رسانی دارید؟
بله، پس از یک سال فعالیت بیمه دی دارای ۱۷ شعبه در مراکز استان‌ها است و تا مهرماه امسال این تعداد را به ۲۶شعبه افزایش می‌دهد، از آنجا که خانواده‌های معظم شهدا و جانبازان بیمه‌گذاران بیمه دی هستند، اصرار داریم در سراسر کشور مراکز خدمات‌رسانی جهت رفاه حال این عزیزان داشته باشیم.
از نظر سیستم‌های نرم‌افزاری بیمه دی چه وضعیتی دارد؟
سیستم‌های بیمه دی به روز بوده و تمام شعب شهرستان‌ها و تهران به یکدیگر متصل هستند، بیمه دی از نظر IT هیچ مشکلی ندارد و شعب به صورت هماهنگ با مرکز می‌توانند به راحتی تبادل اطلاعات برای نرخ و شرایط داشته باشند.
شعار بیمه دی تعهد، تخصص و نوآوری است و نشان می‌دهد ما به دنبال نوآوری و تنوع خدمات هستیم.
پرتفوی بیمه دی دارای چه ترکیبی است؟
سال اول بیمه دی تنها ۸۰۰بیمه‌نامه صادر کرده بود که این تعداد در چند ماه اول امسال به ۷هزار بیمه‌نامه افزایش یافت، عملیات بیمه‌ای در بیمه دی این مدت کوتاه ۱۰برابر شده و درآمد ۵ماهه اول امسال به اندازه کل درآمد سال ۸۴ است.
ضریب خسارات رقم مناسبی است و به‌رغم اینکه ضریب خسارت رشته درمان بالا است اما برای رفاه حال سهامداران و بیمه‌گذاران خود فعالیت خوبی در رشته درمان داریم.
آقای فتحعلی، آن طور که شنیده‌ام شما وقتی در البرز بودید روی صدور بیمه‌نامه‌های سودده باربری، مسوولیت و آتش‌سوزی تاکید داشتید و با صدور ثالث موافق نبودید، این سیاست را بر دی هم منتقل کردید؟
بله، سعی می‌شود حتی‌المقدور از تجربه‌ام در بیمه البرز استفاده کنم و برای بقای شرکت به دنبال صدور بیمههای سودده باشیم، اما توجه داشته باشید همان‌طور که سال‌ها پیش بیمههای اتومبیل دلیلی برای بازاریابی و جذب کارهای دیگر بیمه‌ای بود، امروز با توجه به تاکید دولت برای بخش‌های درمانی، بیمههای درمان عامل مهمی برای بازاریابی و جذب مشتری است، چنانچه یک شرکت بیمه در رشته درمان سرویس‌دهی خوبی داشته باشد، خریداران سایر بیمه‌نامه‌ها نیز خواهند آمد.
لطفا سهم رشته‌ها را در کیک پرتفوی بیمه‌ای بگویید؟ ترکیب ۶ ماه گذشته نشان می‌دهد که ۴۰درصد از پرتفوی مربوط به بیمههای اشخاص که شامل درمان و عمر و پس‌انداز است می‌شود، ۲۰درصد اتومبیل، ۱۵درصد باربری، ۱۵درصد آتش‌سوزی و مابقی سهم مسوولیت مهندسی و سایر است. بیمه دی در سال گذشته تنها ۲درصد از پرتفوی خود را به اتومبیل اختصاص داده بود، اما ابتدای سال‌جاری قراردادی با ب‌ام‌و منعقد شد و تمام خودروهای ب‌ام‌و کشور تحت پوشش بیمه دی قرار گرفت.
چه برنامه‌‌ای برای توسعه شبکه فروش دارید؟
زمانی که در بیمه البرز بودم تعداد نمایندگان بسیار کم بود و این تعداد نماینده البرز که مشاهده می‌کنید متعلق به زمان بعد از مدیریت اینجانب است.
شما طرفدار فروش مستقیم هستید؟
بله، قطعا فروش مستقیم بهتر است، چرا که در فروش غیر مستقیم، بخشی از تولید حق بیمه در قالب کار فرد واگذار می‌شود. به خصوص در شرکت خصوصی مهم‌ترین مساله حاشیه سود است و تاجایی که امکان دارد، باید هزینه‌ها را کاهش داد. بیمه دی به دنبال کیفیت است تا کمیت، اما در نهایت با نمایندگان و کارگزاران مشکلی ندارم و در موارد لزوم با این گروه نیز همکاری خواهد شد.
از برنامه‌های آینده بیمه دی بگویید؟
معتقدم در بخش خصوصی باید کمتر حرف زده و بیشتر کار کرد. اولین اقدامی که در بیمه دی انجام شد اجرای فرهنگ بخش خصوصی در شرکت بوده، معتقدم پرسنل باید در رفاه و امنیت باشند، رفاه نیروی انسانی شرکت یعنی دستیابی به بخش اعظم اهداف و با اجرای درست سیاست‌ها و برنامه‌ریزی اصولی می‌توان بازدهی شرکت را بالا برد.
آقای فتحعلی لطفا از بیمه شخص ثالث بگویید، بیمه دی چه سیاستی مقابل این رشته زیان ده بیمه دارد؟
بهتر است قبل از بحث شخص ثالث اول تکلیف اقتصاد مشخص شود. اگر اقتصاد کشور ما باز است پس باید قیمت‌ها را عرضه و تقاضا تعیین کند، در صنعت بیمه عرضه‌کننده بیمه‌گر است و تقاضا کننده بیمه‌گذار، اما در بحث شخص ثالث دیده می‌شود نه عرضه‌کننده راضی است و نه تقاضا کننده، چرا که قیمت در جای دیگری تعیین می‌شود و خود شرکت‌های بیمه هیچ نقشی ندارند. شخص ثالث دارای ضریب بالای خسارت است و تمامی شرکت‌ها باید حداقل در زمان صدور آن یک بیمه‌نامه کامل دست مشتری بدهند، در حالی که قوه قضاییه دیه را ۳۵میلیون تومان تعیین می‌کند، فروش بیمه‌نامه ۸میلیون تومانی یعنی چه؟ یک سری قراردادها به واسطه کارخانه‌های خودروسازی منعقد و بیمه‌نامه ۸میلیونی صادر می‌شود، اکثر بیمه‌گذاران هم از جزئیات بیمه‌نامه و سقف تعهدات بی‌خبر هستند، تازه بعد از تصادفات و وقوع حادثه به دادگاه‌ها مراجعه می‌کنند متوجه سقف تعهدات بیمه‌گر می‌شوند، چرا باید با این مساله مقابله شود. در حالی که سالانه ۲۷هزار کشته و ۱۶۰هزار مجروح داریم دیگر نمی‌شود با بحث دیه شوخی کرد و شرکت‌های بیمه باید بدانند جبران این حوادث بر عهده آنها است.
از سویی مسوولان می‌گویند نرخ حق بیمه ثالث بالا است و باید کم شود، از سویی وزارت راه، وزارت بهداشت، راهنمایی و رانندگی، صندوق تامین خسارات بدنی و مالیات و نمایندگی‌ها بخش‌هایی از این حق بیمه را در مقابل افزایش دیات از سوی قوه قضائیه و ضریب خسارت بالای ۱۰۰ تصاحب می‌کنند، به راستی مگر حق بیمه ثالث چقدر است که بیمه‌گران بخش‌هایی از آن را باید با هدف کاهش تصادفات به نهادهای دیگر بپردازند؟ هر نهادی وظیفه و مسوولیتی در جامعه دارد و در قبال انجام آن حقوق می‌گیرد، درآمد مازاد برای یک نهاد به منظور کاهش تصادفات یعنی چه؟
توجه داشته باشید بیمه شخص ثالث دست شورای‌عالی بیمه و قوه‌قضاییه است و نظر کارشناسی بیمه‌گر و اعتراض بیمه‌گذار هم مدنظر قرار نمی‌گیرد. صورت مساله بیمه شخص ثالث غلط است و تا زمانی که صورت مساله اصلاح نشود، حل این مشکل همچنان با ناکامی روبه‌رو است.
آقای فتحعلی بحث داغ هفته گذشته صنعت بیمه کلاهبرداری یک جوان از ۱۳شرکت بیمه کشور بود، بهتر است بحث تقلب‌های بیمه‌ای هم به هزینه‌های ثالث اضافه شود، در این مورد شما چه نظری دارید؟
خاطره تلخ تقلب بیمه‌ای را در زمانی که بیمه البرز بودم تجربه کردم، یک آقای دکتری از چند شرکت بیمه، بیمه‌نامه عمر و پس‌انداز خریده بود و با اعلام فوت دروغین پسرش از شرکت‌های بیمه خسارت گرفته بود. البته در بیمههای عمر، اطلاعات محرمانه است و شرکت‌های بیمه نمی‌توانند مشخصات بیمه‌گذار خود را به شرکت رقیب بدهند، اما در خصوص ثالث ماجرا فرق می‌کند. اطلاعات شخص ثالث چیزی نیست که ارزش پنهان کردن داشته باشد و خوب است پیشنهاد بیمه مرکزی مبنی بر یکپارچه شدن اطلاعات شخص ثالث شرکت‌های بیمه اجرا شود. قطعا این هماهنگی موجب کاهش ضریب خسارت شخص ثالث خواهد شد.
آقای فتحعلی نظر شما در خصوص واگذاری ۳شرکت بیمه دولتی آسیا، البرز و دانا چیست، این واگذاری چه تاثیری بر فعالیت بیمههای خصوصی فعلی خواهد داشت؟
قبل از هرچیز باید هدف مقام معظم رهبری را از ابلاغ سیاست‌های کلی اصل ۴۴ درک کرد. این که در وزارتخانه اقتصاد، سازمان مدیریت و مجمع تشخیص مصلحت نظام کمیته‌هایی تشکیل شود برای نحوه واگذاری سهام شرکت‌های دولتی کافی نیست. طی ۲۶سال تجربه در بخش دولتی شاهد بودم که هیچ کدام از واگذاری‌های دولت طی سالهای گذشته موفق و سودآور نبوده است.
باید دید متقاضیان خرید سهام بیمههای دولتی چه کسانی هستند، آیا با هدف توسعه صنعت بیمه و عملیات بیمه‌گری جلو آمدند یا به خاطر دارایی شرکت‌های مذکور؟
اگر به خاطر دارایی آمده‌اند پس از مدت کوتاهی خواهند رفت و شرکت را زیان‌ده می‌کنند، اما اگر برای عملیات بیمه‌گری آمده‌اند قضیه فرق می‌کند. واگذاری نباید به اصل و ماهیت بیمه لطمه بزند، صنعت بیمه را به دست بیمه‌ای باید سپرد و در نهایت سود تمام مردم را در نظر گرفت.
آنچه از ورود این ۳شرکت به بخش خصوصی حاصل می‌شود بالا رفتن انگیزه بخش خصوصی است، وقتی یک مدیر دولتی به اندازه یک کارشناس بیمه خصوصی حقوق می‌گیرد معلوم است با ورود به بخش خصوصی انگیزه بیشتری برای کار دارد، بخش خصوصی روزهای خوبی را پیش‌رو دارد.
دولتی ماندن بیمه ایران را فراموش نکنیم، با توجه به فرهنگ و دید مردم به بخش خصوصی، بیمه ایران رقیب قدری خواهد بود؟
مگر در بحث بانک‌ها، بخش خصوصی ناکام ماند؟ مگر مردم از بانک‌های خصوصی استقبال نکردند، در مورد بیمه هم اعتماد آنان جلب خواهد شد.
اما بانک‌ها کارشان با بیمه متفاوت است، محصول بانک ملموس است پول را می‌سپاری و وام گرفته و با آن کاری را که می‌خواستی انجام می‌دهی اما محصول بیمه‌ها اعتبار است بر روی یک بیمه‌نامه، جلب اعتماد بیمه‌گذار به مراتب سخت‌تر از سپرده‌گذار است؟
اتفاقا بیمه‌گذار را هم به راحتی می‌توان جلب کرد، مشتری صنعت بیمه، سرویس می‌خواهد، وقتی به او سرویس مناسب بدهید خواهید دید، تعداد بیمه‌گذاران و اعتماد آنان به بخش خصوصی بیشتر از دولتی خواهد بود. امروز بیمه‌گذار بیمه دی وقتی بیمار می‌شود به بیمارستان مراجعه کرده و سرویس آنی می‌گیرد، فاکس بیمارستان به بیمه وصل است و پس از تایید بیمه نامه بیمار می‌تواند از بیمه‌نامه استفاده کند، اما این روال در بیمههای دولتی وجود ندارد. با سرویس و خدمات‌رسانی به موقع می‌توان مشتری را راضی کرد.
نظر شما در خصوص احیای ماده ۳۰ چیست؟
این ماده احیا نمی‌شود، طرح آن به مجلس نمی‌رود و اگر برود تصویب نمی‌شود، اما چنانچه تمام این مراحل را طی کرد یقین بدانید در اجرا با شکست مواجه می‌شود، چون با اصل روح خصوصی‌سازی مغایر است.
به نظر شما زمان کناررفتن نظام تعرفه رسیده است؟
خیر به هیچ‌‌وجه، باید تا بعد از واگذاری بیمههای دولتی صبر کرد. اکنون ۸۵درصد بازار بیمه دولتی و ۱۵درصد خصوصی است با واگذاری این شرکت‌ها بازار ۵۰ به ۵۰ می‌شود آن زمان با در نظر گرفتن پارامترهای اقتصادی و شفافیت صورت‌های مالی شرکت‌ها می‌توان نظام تعرفه را به نظام نظارت مالی تبدیل کرد.
ارسال نظر