رییس کانون هماهنگی بانک‌های خصوصی کشور و مدیرعامل بانک پارسیان خواستار لاغرتر شدن بسته سیاستی ـ نظارتی بانک مرکزی برای سال ۹۰ شد و درباره نحوه تعیین نرخ سود گفت: بهتر است بانک مرکزی به تعیین نرخ سود پایه بین‌بانکی اکتفا و تعیین نرخ انواع سپرده‌ها را به بانک‌ها در یک فضای رقابتی واگذار کند.

علی سلیمانی ‌شایسته در گفت‌وگو با خبرگزاری دانشجویان ایران ایسنا، درباره ویژگی‌هایی که بسته سیاستی ـ نظارتی بانک مرکزی باید دارا باشد، اظهار کرد: شخصا معتقدم و در کانون بانک‌های خصوصی هم بحث کرده‌ایم که بسته سیاستی ـ نظارتی بانک مرکزی باید تا حد ممکن لاغر و کوچک باشد.

وی ادامه داد: تدوین کتابچه‌ای با چنین قطری به عنوان بسته، برای یک سال سیستم بانکی نمی‌تواند کمکی به توسعه این سیستم کند و فقط دست بانک‌ها را برای خدمت‌رسانی بهتر می‌بندد.

او تاکید کرد: بسته بانک مرکزی باید تنها به تعیین نرخ سپرده قانونی، سود پایه بین‌بانکی و تنظیم برخی موارد محدود دیگر در روابط بین بانک‌ها و بانک مرکزی اکتفا کند. هرچه اصول دست و پاگیر کاهش داده شود، به روان شدن سیستم بانکی کمک می‌شود.

رییس کانون هماهنگی بانک‌های خصوصی کشور درباره نحوه تعیین نرخ سود سپرده و تسهیلات در این بسته اظهار کرد: با توجه به اظهارات رییس‌ کل بانک مرکزی و با توجه به شرایط هدفمند کردن یارانه‌ها، فکر می‌کنم آزادی عمل بیشتری به بانک‌ها داده شود.

سلیمانی ‌شایسته تاکید کرد: اساسا اینکه انواع نرخ را از قبل تعیین کرده و بگوییم همه بانک‌ها بر این اساس عمل کنند، به رقابت کمک نمی‌کند. بنابراین بهتر است که آزادی عمل بیشتری داده شود.

وی گفت: در بیشتر نقاط دنیا، بانک مرکزی نرخ مبادلات بین بانکی را اعلام می‌کند و بانک‌های تجاری برمبنای این نرخ بین‌بانکی سیاست‌گذاری خود را انجام می‌دهند و نرخ انواع سپرده‌ها را تعیین می‌کنند؛ اگر بخواهیم براساس شرایط روز دنیا عمل کنیم، بانک مرکزی باید نرخ سود بین‌بانکی را تعیین کند و بقیه موارد برعهده بانک‌ها باشد. این امر باعث گسترش ابتکارات در بانک‌ها

خواهد شد.

او درباره تخصیص بخشی منابع به هریک از بخش‌های صنعت، کشاورزی و خدمات که هر سال در بسته سیاستی ـ نظارتی اعلام می‌شود، گفت: به هر حال دولت سیاست‌گذاری خاص خود را دارد و می‌خواهد در بخش‌های مختلف اقتصاد، بر این اساس امکانات توزیع کند، اما باید توجه داشته باشیم که این نوع تخصیص باید به گونه‌ای تنظیم شود که آن بخش قدرت جذب تسهیلات را داشته باشد چون اگر آن بخش امکان جذب تسهیلات را نداشته باشد، اساسا تخصیص بخشی نمی‌تواند مفید باشد.