در حالی که بسیاری از مسوولان، فعالان و کارشناسان حوزه بانکداری الکترونیک طی چند سال اخیر روی بحث فرهنگ‌سازی تاکیدات خاص کرده‌اند و نتیجه این تاکیدات نیز اقدامات و سرمایه‌گذاری‌های قابل توجهی را نیز در پی داشته، اما نتیجه عمل چندان قابل مقایسه با حجم سرمایه گذاری‌های مالی و زمانی انجام شده نیست. به گزارش پایگاه خبری بانکداری الکترونیک، در حالی که بسیاری از مسوولان، فعالان و کارشناسان حوزه بانکداری الکترونیک طی چند سال اخیر روی بحث فرهنگ‌سازی تاکیدات خاص کرده‌اند و نتیجه این تاکیدات نیز اقدامات و سرمایه‌گذاری‌های قابل توجهی را نیز در پی داشته، اما نتیجه عمل چندان قابل مقایسه با حجم سرمایه‌گذاری‌های مالی و زمانی انجام شده نیست. همچنین اغلب کارشناسان اذعان می‌کنند: اقدامات فرهنگ ساز در حوزه بانکداری الکترونیک در سال‌های اخیر چندان مثمرثمر نبوده و اغلب شکست خورده‌اند.کارشناسان دلایل این اتفاق را ناشی از چهارعامل ا- آماده نبودن مقدمات ۲_ سیاست‌گذاری‌های غیرکارا ۳- عدم تنوع خدمات و ۴- اقتصاد دولتی ذکر می‌کنند.

بنا براین گزارش، این چهار عامل در عین حال بسیار در هم تنیده و در بسیاری نقاط با هم اشتراک دارند.

فراهم نبودن مقدمات

کارشناسان معتقدند: هر اقدام فرهنگ‌ساز و تبلیغی چنانچه پیش شرط‌های آن فراهم نباشد به ضد تبلیغ بدل می‌شود و مشاهده می‌کنیم که در حوزه بانکداری الکترونیک این اتفاق به کرات افتاده است. برای مثال بانک‌های عامل در قالب‌های مختلف تبلیغی اقدام به تشویق مردم در استفاده از پایانه‌های فروشگاهی کرده‌اند، اما مردم وقتی قصد کرده‌اند خواسته بانک‌ها را لبیک گویند در بسیاری از موارد با قطعی ارتباط این دستگاه‌ها با مرکز مربوطه مواجه شده‌اند. فارغ از اینکه ریشه این قطع ارتباط چیست نکته مهم آن است که نتیجه به ضد تبلیغی علیه استفاده از پوز بدل می‌شود. در چنین شرایطی بانک‌ها باید سرمایه‌گذاری مجددی بکنند تا دوباره مشتریان را به نقطه ای که قبل بوده اند برگردانند و اعتماد از دست رفته را دوباره بازسازی کنند، البته طی سال گذشته با اقداماتی که بانک‌ها در خصوص بهبود بستر‌های مخابراتی انجام داده‌اند، شرایط بسیار بهتر از گذشته شده است، اما هنوز این اقدامات اطمینان کامل مشتری را برای مراجعه به پوزها فراهم نکرده است. موارد زیادی می‌توان نام برد که با وجود تلاش بانک‌ها برای فرهنگ‌سازی عملا مبدل به ضد تبلیغ شده است.به تعبیر دیگر مقدمه یک تبلیغ ارائه خدمت مطلوب است، وقتی این مقدمات به هر دلیل ممکن فراهم نیست، طبعا باید منتظر بود که ضریب موفقیت اقدامات فرهنگ‌سازانه پایین یا حتی منفی باشد. بنا براین بانک‌ها برای اینکه بتوانند در راستای موفقیت در اقدامات فرهنگ‌سازی گام بردارند در ابتدای امر باید زمینه مطلوبیت خدمات را فراهم بکنند. البته این بنگاه‌های پولی در این راستا هم تلاش‌های پیگیرانه‌ای را به خرج داده‌اند، برای مثال تلاش زیادی برای انعقاد قرارداد ارائه خدمات با شرکت مخابرات به خرج داده‌اند، اما کمتر به نتیجه قابل قبول نایل آمده‌اند، در نتیجه خود اقدام به ‌کارگیری تجهیزات ارتباطی مستقلی از جمله «وی ست» و.... کرده‌اند، اما این اقدامات طبعا نمی‌تواند مشکل را به صورت ریشه ای حل کند.

مشکلات بخش سیاست‌گذاری

بخشی از مشکلات به سیاست‌گذاری‌های نامطلوب نهاد سیاست گذار برمی‌گردد. انحصاراتی که در این بخش صورت گرفته تا به آنجا است که شرکت متولی شبکه شتاب اقدام به تاسیس قصابی کرده است یا اینکه با اقدام به دامپینگ مانع حضور بخش خصوصی در این حوزه شده و عملا از ایجاد شرایط رقابتی در حوزه بانکداری الکترونیک ممانعت کرده است.برای مثال پوزهای بین بانکی هنوز امکان استقرار در فروشگاه‌ها را پیدا نکرده‌اند، در نتیجه بانک‌ها خود اقدام به نصب پوز در فروشگاه‌های مختلف می‌کنند. در چنین شرایطی به خوبی قابل تصور است که اگر ۲۰ موسسه اعتباری اعم از بانک دولتی، خصوصی و مالی و اعتباری که عضو شتاب هستند و طبعا در سال‌جاری تعداد این اعضا بیشتر خواهد شد، اگر بخواهند در یک فروشگاه پوز نصب کنند چه بلبشویی رخ خواهد داد. طبعا به علت تعدد این پوزها کارایی آنها نیز به شدت کاهش خواهد یافت.همچنین در خصوص سوئیچ دوم شتاب، کارت‌های اعتباری و بسیاری دیگر از موارد در واقع این نقش سیاستگذار است که به عنوان بازدارنده و مانع توسعه مطلوب بانکداری الکترونیک و همچنین کم‌اثرکننده فرایند فرهنگ‌سازی می‌شود.