بیمه‌‏های اتومبیل در عین حال که می‌‏تواند یکی از رشته‌‏های مناسب بیمه در کشور باشد، اما متاسفانه زیان‌‏ده‌‏ترین رشته بیمه‌‏ای در صنعت بیمه ایران است.

غلامعلی غلامی، قائم‌مقام بیمه کارآفرین در گفت‌‏وگو با خبرنگار ایلنا، با بیان این مطلب به دلایل زیان‌‏ده بودن این رشته از بیمه اشاره کرد و اظهار داشت: به چند دلیل رشته بیمه اتومبیل در ایران زیان‌‏ده است؛ نخست اینکه در کشور ما همه اتومبیل‌‏ها بیمه نیستند، این در حالی است که داشتن بیمه‌‏نامه قاعدتا منجر به افزایش درآمد حاصل از صدور حق بیمه برای شرکت‌‏های بیمه خواهد شد.

وی افزود: در عین حال چنانچه همه اتومبیل‌‏ها دارای بیمه‌‏نامه باشند، گرایش برخی به اخذ خسارت‌‏های ساختگی را از بین خواهد برد.

غلامی با بیان اینکه‌درصد قابل ملاحظه‌‏ای از خسارت‌‏های پرداختی صنعت بیمه در خصوص بیمه‌‏های شخص ثالث و متاسفانه اخیرا بیمه اتومبیل، خسارت‌‏های غیر واقعی است، تصریح کرد: یکی از توجیهات نیروی انتظامی برای اخذ ۱۰‌درصد از درآمد حاصل از حق بیمه دریافتی (از محل بیمه‌‏های اتومبیل) شرکت‌‏های بیمه که در قانون بودجه سال گذشته مصوب شد، این بود که نظارت بر روند بیمه اتومبیل‌‏ها بیشتر می‌‏شود و در طی این فرآیند با دارندگان وسائل نقلیه‌‏ای که فاقد بیمه‌‏نامه هستند، برخورد خواهد شد؛ ضمن اینکه پرداخت خسارت‌‏های غیر واقعی در صنعت بیمه نیز کاهش بسیاری خواهد داشت.

قائم‌مقام بیمه کارآفرین به قانون بیمه شخص ثالث مصوب سال ۴۷ اشاره کرد و گفت: برپایه این قانون نیروی انتظامی وظیفه دارد از تردد وسائل نقلیه فاقد بیمه‌‏نامه خودداری کند، اگرچه این موضوع با توجه به تردد بیش از حد خودرو در کشور کار آسانی نبوده و بسیار سخت است اما می‌‏توان روش‌‏های جدید مثلا اخذ جریمه‌‏های سنگین برای دارندگان وسائل نقلیه فاقد بیمه‌‏نامه صادر کرد تا رانندگان اتومبیل مجبور باشند وسائل خود را بیمه کنند.

وی تصریح کرد: نیروی انتظامی با این توجیه که تامین امنیت برای کاهش تصادفات هزینه دارد، ۱۰‌درصد از درآمد شرکت‌‏های بیمه را مطالبه کرده؛ اگرچه هنوز هزینه و فایده اجرای آن محاسبه نشده و میزان منافع حاصل از آن برای شرکت‌‏های بیمه مشخص نگردیده است اما این رویه صحیحی برای تامین امنیت جاده‌‏ها و کاهش زیان شرکت‌‏های بیمه نیست.

غلامی خاطرنشان کرد: اگر قرار باشد هر دستگاهی وظایفی که دولت برعهده‌‏اش گذاشته است را از طریق تحمیل هزینه به سایر موسسه‌‏ها انجام دهد تبعات مثبتی نخواهد داشت.

وی با تاکید بر اینکه میزان حق بیمه دریافتی باید بر اساس ریسک افراد و میزان خطر آفرینی‌‏شان تعیین شود، تصریح کرد: رویکرد اخذ حق بیمه را باید در ارتباط با ریسک تبیین کرد، به عنوان مثال نوع رانندگی افراد با یکدیگر متفاوت است. برخی رانندگان حادثه‌‏آفرین هستند که باید با توجه به میزان حادثه آفرینی خود حق بیمه بپردازند. در این فرآیند شخصی که با دقت رانندگی کرده و حوادث کمتری ایجاد می‌‏کند، همچنین از اتومبیل خود کمتر استفاده می‌‏کند باید حق بیمه کمتری بپردازد، چراکه ریسک کمتری تولید کرده است. در مقابل شخصی که از اتومبیل بیشتراستفاده می‌‏کند و قوانین رانندگی را هم ممکن است کمتر رعایت کند و در نتیجه حادثه آفرینی بیشتری دارد، باید حق بیمه بیشتری بپردازد.

وی به ضعف دیگر صنعت بیمه اشاره کرد و گفت: یکی دیگر از ضعف‌‏های موجود، نبود یک بانک جامع اطلاعاتی بهنگام و ONLINE است. چنانچه بانک جامع اطلاعاتی به روز و آنلاین وجود داشته باشد، به طور قطع پرداخت خسارت‌‏های غیرواقعی کاهش می‌‏یابد.