مسعودرضا طاهری - زیان اقتصادی ناشی از حوادث طبیعی و فجایع انسانی در سراسر جهان در سال ۲۰۰۷ از ۷۰میلیارد دلار فراتر رفته است. در این سال بیش از ۲۰هزار نفر جان خود را از دست داده‌اند. عواقب این خسارات پرداخت غرامتی در حدود ۲۸میلیارد دلار را در رشته بیمه اموال به شرکت‌های بیمه در سراسر جهان تحمیل کرده است. اگرچه سال ۲۰۰۷ سال استثنایی در مورد مرگ و میر و زیان‌های اقتصادی نبوده است، اما آمارها نشان می‌دهد که شمار زیان‌ ناشی از حوادث طبیعی و فجایع انسانی رو به افزایش داشته است. تازه‌ترین گزارش‌های نشریه Sigma حکایت از وقوع ۱۴۲ حادثه طبیعی و ۱۹۳ حادثه انسانی در سال ۲۰۰۷ دارد. بیشترین خسارت‌های جانی در این سال مربوط به کشورهای بنگلادش، هندوستان، چین و پاکستان بوده است. قاره اروپا درخصوص بیمه اموال خسارت‌دیده بدترین وضعیت را داشته است. اگرچه معمولا ایالات‌متحده آمریکا در صدر جدول‌های مذکور قرار داشته، اما نسبت به سال قبل روند کاهشی داشته است. گزارش Sigma پرداخت غرامت بیمه‌های اموال برای خسارت‌های طبیعی را ۲۳میلیارد دلار اعلام کرده است. در سال ۲۰۰۷ اروپا بیشترین آسیب را از حوادث طبیعی دیده است. در ماه ژانویه این سال توفان زمستانی kyrill موجب پرداخت۱/۶میلیارد دلار خسارت توسط بیمه‌ها در کشورهای آلمان، انگلیس، بلژیک و هلند شد. در طول تابستان این سال کشور انگلیس ۲ بار با طغیان روخانه‌ها و باران‌های سهمگین مواجه شد که بیمه‌ها از پرداخت خسارت‌های به بار آمده، نزدیک به ۸/۴میلیارد دلار زیان دیدند. در ماه آوریل پرهزینه‌ترین رویداد در آمریکا اتفاق افتاد، توفانی با بادهای شدید در سواحل و طغیان رودخانه‌ها زیانی بالغ بر ۶/۱میلیارد دلار به بار آورد. در ماه اکتبر آتس‌سوزی در جنگل‌های کالیفرنیا پرداخت بیش از یک‌میلیارد دلار خسارت را برعهده بیمه‌ها گذارد.

خسارت ۴میلیارد دلاری فجایع انسانی

عمده خسارت‌های پرداخت شده بیمه‌ها ناشی از عوامل انسانی در سال ۲۰۰۷ بیش از ۴میلیارد دلار بوده که نتیجه آتش‌سوزی در صنایع، انفجارات، سوانح هوانوردی و هواپیمایی بوده است.

در نتیجه این عوامل جمعا ۶۹۰۰ نفر کشته شدند. سوانح دریایی و تصادفات کشتی‌ها و قایق‌ها همچنین بمباران و ناآرامی‌های اجتماعی دیگر عوامل این رشته بوده است.

خسارت‌ها همچنان افزایش خواهد یافت

شاخص‌های بلندمدت روند افزایشی خسارت‌ها را پیش‌بینی می‌کنند. این پیش‌بینی عمدتا متوجه خسارت‌های ناشی از طغیان رودخانه است.

از سال ۱۹۷۰ زیان ناشی از خسارات به طور متوسط سالانه ۱۲درصد و گاهی به دلیل تورم تا ۷درصد تعدیل شده است. این به معنی مضاعف شدن خسارت اسمی در ۶ سال اخیر است.

پس از چند سال شرکت‌های بیمه برای تطبیق مدل‌هایشان با اطلاعات و یافته‌های جدید تلاش‌های بسیاری کرده‌اند. این امر به ویژه از زمانی که مدل پرداخت خسارت طغیان رودخانه‌ها با نارسایی‌هایی مواجه شده، شدت یافته است.

از زمانی که شمار طغیان رودخانه‌ها در اروپا از حد معمول فراتر رفته است اتکای شرکت‌های بیمه به اطلاعات و داده های دهه ۱۹۶۰ تا دهه ۱۹۸۰ به مراتب بیشتر شده است. انتقال ریسک حوادث به بازارهای سرمایه (CAPITAL MARKET) از جمله دیگر اهداف متمرکز شرکت‌های بیمه است. یکی از جنبه‌های مهم آن توسعه شاخص‌های شفاف خارج از آمریکا است. براساس رهنمودهای رییس دفتر ریسک سازمان ژنو (CRO) صنعت بیمه در اروپا اهداف مبتکرانه‌ای برای توسعه شاخص‌های مبتنی بر خسارت در اروپا در پیش گرفته است.