گروه بازار پول - تولید ۳۷۲۳میلیارد دلار حق بیمه در دنیا طی سال ۲۰۰۶، زیان ۷۰میلیارد دلاری دنیا از خسارات وارده به دست انسان که بیش از ۲۸میلیارد دلار آن توسط صنعت بیمه جبران شده و تاثیر صنعت بیمه بر روند رو به رشد اقتصاد در بازارهای نوظهور کشورهای در حال توسعه، همگی حکایت از اهمیت بیمه در دنیای امروزی دارد. اهمیت بیمه در بازار داخلی کشور نیز کمتر از آن‌سوی آب‌ها نیست و این صنعت طی سال‌های گذشته کلید حل مشکلات بسیاری در بخش‌های اقتصادی کشور بوده است. صنعت بیمه از سال ۱۳۱۴ تاکنون دستخوش تصمیمات بی‌شماری شده که هر کدام به سهم خود آثار خوب و بدی را بر پیکره آن به یادگار گذاشته‌اند و امروز پس از ملی شدن صنعت بیمه، دوره اعلام حضور، ورود بخش خصوصی به عرصه بیمه‌گری و ابلاغ سیاست‌های کلی اصل ۴۴ و واگذاری ۳شرکت بزرگ بیمه دولتی، زمان تحول در بیمه به دنبال تصمیم رییس‌جمهور و عزم جدی بیمه‌گران با بازنگری قوانین و مقررات و تدوین پیش‌نویس‌های اصلاحی مصوبات رسیده است. پیش‌نویس‌هایی که هر بند آن می‌تواند صنعت بیمه را دچار تحولات اساسی کند. کوچ تدریجی مدیران بیمه‌های دولتی به بخش خصوصی به نوبه خود نگران‌کننده است و حکایت از کمبود نیروی انسانی متخصص در کل سیستم دارد و همین مساله موجب شد تا حمید پورمحمدی معاون بانک، بیمه و شرکت‌های دولتی وزارت اقتصاد در زمان ارائه گزارش کارگروه اصلی طرح تحول به ریاست‌جمهوری خواهان آموزش نیروی انسانی مجرب در امر بیمه‌گری شود و دکتر احمدی‌نژاد هم به او اختیار تام دهد.

اما تمام این اتفاقات موجب نمی‌شود که روسای بیمه مرکزی ایران در بدو ورودشان به جای استفاده از تجارب و نظرات کارشناسی بیمه‌گران، بیمه مرکزی را به نهادی اشتغال‌زا برای مدیران تعدیل شده سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی تبدیل کنند.

بیمه مرکزی نیروهایی از جنس بیمه می‌خواهد که اشراف کامل به نوسانات بازارهای پولی و مالی داشته باشند و بتوانند دردی از صنعت بیمه که اکنون در کما است را دوا کنند.

مشاورینی که در کارنامه خود تنها فعالیت در سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی و توسعه سرمایه انسانی وزارت کار و امور اجتماعی دارند و سطح اطلاعات آنان از صنعت بیمه در حد یک بیمه‌گذار دولتی است که سال‌ها از مزایای بیمه به شکل اجباری استفاده کرده‌اند، چگونه می‌توانند رییس کل جدید بیمه مرکزی را در مسیر پرپیچ‌و‌خمی که قرار دارد، همراهی کنند.