رشد شاخص‌های بازار سهام آمریکا متوقف شد، شیب صعودی شاخص دلار به‌مرور کاهش یافت و اونس وارد کانال افزایشی جدیدی شد. دلیل چرخش واکنش بازارهای جهانی به کاهش ریسک‌پذیری سرمایه‌گذاران مربوط می‌شود. با نگاه به تقویت شاخص دلار ظرف چند ماه گذشته بر اثر تشدید تنش‌های تجاری میان آمریکا و کشورهای دیگر مشخص است که ارز ایالات‌متحده از التهابات جنگ تجاری سود برده بود. تجدید پیمان تجاری میان آمریکا، کانادا و مکزیک که اجازه تجارت آزاد میان این ۳ کشور به میزان ۱۲۰۰ میلیارد دلار برای هر سال را ممکن می‌کند؛ بنابراین بخشی از تنش‌های تجاری در فضای بازارهای جهانی کاسته شده است و بالطبع حمایت از شاخص دلار نیز کاهش خواهد یافت. از همین‌رو، اونس طلا فرصت مانور افزایشی به‌وجود آمده را از دست نداد و به‌سوی مرز ۱۲۰۰ دلاری حرکت کرد. خیزش فلز گرانبها برای لمس قیمت ۱۲۰۰ دلاری ساعت ۵ بعدازظهر سه‌شنبه به تحقق پیوست و دلیل مطرح‌شده در خصوص چرخش واکنش بازارها به نفتا را تقویت کرد. اونس در ادامه تا قیمت ۱۲۰۵ دلاری صعود کرد.

  وضعیت مبهم دلار

شاخص دلار علاوه‌بر مولفه مربوط به جنگ تجاری از سیاست‌پولی انقباضی فدرال‌رزرو آمریکا نیز سیگنال افزایشی دریافت می‌کرد. رشد نرخ بهره به سقف ۲۵/ ۲ درصدی با اینکه از دلار حمایت می‌کند؛ اما بخشی از اثر آن در بازارها پیشخور شده بود. از همین رو، عملیات انقباضی فدرال‌رزرو در ماه سپتامبر ماندگاری زیادی نخواهد داشت و نگاه سرمایه‌گذاران بیشتر به رشد نرخ بهره در سال آتی میلادی و نشست پایان سال جاری میلادی دوخته شده است. شاخص دلار در برابر ارزهای معتبر بین‌المللی نیز به ۵/ ۹۵ واحد رسید که از تاثیر رشد نرخ بهره نشات می‌گیرد. شاخص سهام در بازار چین با افزایش اندکی همراه شد.

  گزارش‌های موثر بر روند بازارها

آمارهای رسمی از افت محسوس رشد فعالیت‌های صنعتی در اروپا و آسیا ظرف ماه سپتامبر حکایت دارد. همچنین نرخ رشد سفارش‌های صادراتی نیز در این کشورها کاهش یافته و تاثیر منفی خود را بر بازارهای سهام گذاشت. صندوق بین‌المللی پول میزان ذخایر طلای فیزیکی هند در ماه آگوست را با رشد ۸/ ۶ درصدی گزارش کرد که مجموع اندوخته طلا را به ۵۷۹ تن می‌رساند. ذخایر طلای مراکش نیز در مقایسه با سایر کشورها با شیب زیادی کاهش یافته است.  حمایت سیاست‌های انقباضی از شاخص دلار منجر به افزایش هزینه نگهداری طلا برای سرمایه‌گذاران خواهد شد. بروز چنین وضعیتی به معنای بازدهی نزدیک به صفر برای اونس می‌شود. در واقع، تا زمانی‌که بانک‌های مرکزی تاثیرگذار از جمله فدرال رزرو آمریکا اقدامات انقباضی خود را در قبال سیاست‌های پولی‌مالی با افزایش نرخ بهره ادامه دهند، شاخص دلار نقش کاهنده خود را برای قیمت طلا حفظ خواهد کرد. رشد بدهی‌های ایالات‌متحده تا سال آینده میلادی چشم‌انداز دلار را نزولی می‌کند. همچنین رشد نرخ بهره در سال آتی شتاب کمتری نسبت به سال جاری خواهد داشت و به‌مرور با ثبت نرخ بهره طبیعی در سال ۲۰۲۰ روبه توقف خواهد رفت؛ بنابراین از نیمه دوم سال ۲۰۱۹ میلادی می‌توان انتظار افزایش محسوس قیمت طلا را داشت؛ چراکه هزینه نگهداری طلا پس از این تاریخ، به‌تدریج کاهش می‌یابد و سوددهی اونس را بیشتر می‌کند.