کاندیداهای دبیرکلی سندیکای بیمهگران برنامه داشته باشند
گروه بنگاهها، لیلا اکبرپور: با گذشت یک ماه از اتمام دبیرکلی علیاکبر اولیا در سندیکای بیمهگران، این نهاد هنوز دبیرکل ندارد و برای انتخاب این سمت مدیران عامل بیمهها که اعضای سندیکا را تشکیل میدهند، گزینههای زیادی را معرفی میکنند. مصطفی کیایی، مدیرعامل بیمه اتکایی امین در این باره به «دنیایاقتصاد» گفت: کاندیداها باید برنامه دو ساله خود را به شورای عمومی سندیکا ارائه کنند و کاندیدای بدون برنامه شانسی برای انتخاب ندارد. کیایی گفت: دبیرکل سندیکا باید ازبین متخصصان بیمه که سابقه فعالیت موفق در سمتهای بالای صنعت بیمه را داشتهاند انتخاب شود و در صورت پیشنهاد فردی برای دبیرکلی، حتما موافقت فرد مذکور کتبا اخذ شود.
گروه بنگاهها، لیلا اکبرپور: با گذشت یک ماه از اتمام دبیرکلی علیاکبر اولیا در سندیکای بیمهگران، این نهاد هنوز دبیرکل ندارد و برای انتخاب این سمت مدیران عامل بیمهها که اعضای سندیکا را تشکیل میدهند، گزینههای زیادی را معرفی میکنند. مصطفی کیایی، مدیرعامل بیمه اتکایی امین در این باره به «دنیایاقتصاد» گفت: کاندیداها باید برنامه دو ساله خود را به شورای عمومی سندیکا ارائه کنند و کاندیدای بدون برنامه شانسی برای انتخاب ندارد.کیایی گفت: دبیرکل سندیکا باید ازبین متخصصان بیمه که سابقه فعالیت موفق در سمتهای بالای صنعت بیمه را داشتهاند انتخاب شود و در صورت پیشنهاد فردی برای دبیرکلی، حتما موافقت فرد مذکور کتبا اخذ شود.او افزود: شورای عمومی سندیکا نیز موظف است بعد از انتخاب دبیرکل از او و برنامههایش حمایت کند.
کیایی یادآور شد: طبق اساسنامه دبیرکل سندیکای بیمهگران برای دو سال انتخاب میشود و باید ماموریت خود را ظرف دو سال به پایان برساند. این به آن مفهوم است که اعضای سندیکا نمیتوانند بعد از چند ماه اگر از عملکرد او راضی نبودند وی را تغییر دهند؛ بنابراین باید درانتخاب کسی که مدت زمان مدیریتش دو سال کامل است دقت کرد و از او برنامه خواست.وی ادامه داد: شورای عمومی سندیکا بعد از بررسی برنامه کاندیداها دوشنبه دوم اسفندماه تصمیمگیری میکند.
یادآور میشود: ایده تشکیل «سندیکای بیمهگران ایران» اولین بار در تصویبنامه هیات وزیران در سال ۱۳۱۶ و حدود دو سال پس از تاسیس شرکت سهامی بیمه ایران و حدود ۵ ماه پس از تصویب قانون بیمه (در حالی که شرکت بیمه ایران تنها شرکت بیمه داخلی در کشور بود) مطرح شد. اساسنامه آن در سال ۱۳۴۲ به تصویب وزارت اقتصاد رسید و در نهایت در سال ۱۳۴۵ در اداره ثبت شرکتها و مالکیت صنعتی طبق ماده ۷۵ قانون تاسیس بیمه مرکزی ایران و بیمهگری به ثبت رسید. پس از پیروزی انقلاب و تصویب «لایحه ملی شدن موسسات بیمه» در سال ۱۳۵۸، برخی از شرکتهای بیمه یا منحل یا با ادغام برخی دیگر چهار شرکت بیمه دولتی تاسیس شدند که این تغییر و تحولات موجب شد سندیکای بیمهگران دیگر فعال نباشد. بار دیگر با تصویب قانون تاسیس بیمههای خصوصی و ورود بیمههای جدید به بازار بحث احیای سندیکای بیمهگران مطرح شد و اساسنامه جدید آن به همت مهرداد خواجه نوری تدوین و برای تصویب به شورایعالی بیمه ارائه و به این ترتیب سندیکای بیمهگران در سال ۸۴ احیا شد.
ارسال نظر