کیف پول الکترونیکی یکی از ابزارهای پرداخت خرد است که می‌تواند در بسیاری از خدمات شهری سرعت و صرفه‌جویی را برای شهروندان به همراه داشته باشد.مهم‌ترین هدف کیف پول الکترونیکی را می‌توان انجام پرداخت‌های خرد و بی‌نیاز کردن افراد جامعه از پول نقد دانست.

بررسی‌ها نشان می‌دهد در ایران برای نخستین‌بار در سال 1378 زمزمه‌های راه‌اندازی این ابزار پرداخت مطرح شد و در سال 1383، طرحی با نام کیپا (کیف پول الکترونیکی) رونمایی شد؛ اما با وجود ارائه طرح کیپا 2 نیز هنوز کیف پول الکترونیکی جای خود را در میان شهروندان به‌عنوان مصرف‌کنندگان آن و بانک‌ها و شرکت‌های مربوطه به‌عنوان عرضه‌کننده باز نکرده است. در طول سال‌های گذشته چند بانک و شرکت بزرگ و کوچک تلاش‌هایی را برای ارائه این خدمت داشته‌اند، اما تاکنون جامعه شهری آن‌چنان که باید نه آشنایی چندانی با این ابزار پرداخت دارد و نه دسترسی راحت به آن. کارشناسان می‌گویند در ایران به دلیل ضعف زیرساخت‌های مخابراتی و نقش کمرنگ بانک مرکزی در اجرای چنین طرح‌هایی، مقولاتی مشابه کیف پول الکترونیکی با موفقیت چندانی مواجه نبوده است.

براساس برخی آمارها، حدود 50 درصد تراکنش‌های خرید را تراکنش‌های خرد تشکیل می‌دهند. به این ترتیب استفاده از ابزارهای پرداخت خرد می‌تواند حجم وسیعی از بار تراکنش‌های خودپرداز‌ها و دستگاه‌های پایانه فروش را کاهش دهد. در حال حاضر با گسترش نظام پرداخت، موضوع کیف پول الکترونیکی جذابیت چندانی ندارد. اما به گفته کارشناسان این حوزه، چنانچه در نظام فعلی پرداخت، سیستم پردازش «آفلاین» را در شبکه «آنلاین» گسترش دهیم با کارت‌های فعلی پرداخت نیز می‌توان تراکنش‌های خرد را انجام داد.در این شماره باشگاه مدیران چهار تن از مدیران دست‌اندرکار بانکداری الکترونیک و فناوری اطلاعات، چالش‌ها و مشکلات، موانع و بایدها و نبایدهای حوزه پرداخت‌های خرد به‌ویژه کیف پول الکترونیکی را بررسی کرده‌اند.

حمیدرضا اسلامی منوچهری