حد نوسان در مسیر استانداردهای جهانی

سیاوش وکیلی مدیر عامل و عضو هیات‌مدیره شرکت سرمایه‌گذاری گوهران امید بحث نقدشوندگی همواره در بازارهای سرمایه مطرح بوده و آنچه در بازار ایران در این بحث اثر بسزایی دارد، دو مورد حجم مبنا و دامنه نوسان است. از ابتدای خرداد‌ماه امسال دامنه مجاز نوسان روزانه قیمت سهام و اوراق بدهی پذیرفته شده در بورس از ۴ درصد به ۵ درصد و دامنه مجاز نوسان روزانه قیمت حق تقدم سهام به ۱۰ درصد تغییر پیدا کرده است. آنچه مشخص است کمترین دامنه نوسان در بورس‌های دنیا متعلق به بورس ایران بوده و با توجه به پیش‌بینی ورود سرمایه‌گذاران خارجی در بازار سرمایه و افزایش تقاضا در آینده، باید بورس ایران خود را به استاندارد بورس‌های جهانی نزدیک‌تر کند.

آنچه مسلم است افزایش نقدشوندگی، باعث کاهش تصمیمات عجولانه و هیجانی می‌شود و در نتیجه از رفتارهای احساسی و تشکیل صف‌های خرید و فروش سنگین در دوران رونق و رکود بازار جلوگیری می‌کند. همچنین باعث شده که تصمیمات سرمایه‌گذاران مبنی بر تحلیل و به دور هر از هرگونه رفتارهای عجولانه باشد و باعث کارآتر شدن بازار سرمایه شده و قیمت سهام شرکت‌ها به سمت ارزش ذاتی خود با توجه به تجزیه و تحلیل صورت‌های مالی و ارزش‌گذاری حرکت کند.

اجرایی شدن این قانون از ابتدای خرداد ماه قدمی در جهت حرکت به سمت استانداردهای بورس‌های جهانی و همچنین افزایش نقدشوندگی بازار سرمایه بوده، هرچند طی مدت اجرایی شدن این قانون، با توجه به کاهش حجم معاملات در بازار سرمایه که در نتیجه ابهام متغیرهای سیاسی و بین‌المللی به‌وجود آمده، نتوانسته خود را به خوبی نمایش دهد، ولیکن این قانون در بلند‌مدت به نفع بازار سرمایه بوده و باعث کاهش هیجانات بازار چه در موقع خرید و چه در موقع فروش خواهد بود. در نتیجه این قانون در بلندمدت و در پی افزایش حجم معاملات، خود را نمایان خواهد ساخت.

آنچه در گذشته بازار سرمایه مشاهده شده چه در دوران رونق بازار سرمایه همانند سال ۹۲ و چه در دوران رکود همانند سال ۹۳، با توجه به وجود حجم مبنا و دامنه نوسان مثبت و منفی ۴ درصد در سهام شرکت‌های پذیرفته شده در بورس، نقدشوندگی به‌طور بسیار محسوسی کاهش یافته بود، در سال ۹۲ سهام شرکت‌های بزرگ با توجه به وجود حجم مبناهای بالا نتوانسته رشدی مشابه با سهام‌های شرکت‌های متوسط و کوچک داشته باشند و خریداران با توجه به رفتارهای هیجانی وارد صف‌های میلیونی شده که اکثرا هم موفق به خرید سهم نشده‌اند و شاهد گره رفتن پی‌در پی بیشتر سهم‌ها بودیم. همین رفتار نیز در سال ۹۳ و در دوران رکود بازار نیز مشهود بوده و بیشتر سرمایه‌گذاران به دنبال رفتاری هیجانی بوده و قادر به فروش سهام

خود نبودند.

در انتها کاهش و حرکت به سمت حذف حجم مبنا و دامنه نوسان مجاز شرکت‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار، باعث از بین رفتن گره‌های معاملاتی و صف‌های میلیونی و به دنبال آن تصمیمات عجولانه سرمایه‌گذاران شده و تغییر تصمیم‌گیری به سمت تحلیل‌هایی بوده که باعث شده در بلندمدت شرکت‌ها نزدیک ارزش ذاتی خود

معامله شوند.