مهندس حبیب‌الله روستاپور مدیرعامل سیمان ساروج بوشهر اصولا بحران و چالش در بعضی از مقاطع زمانی اجتناب‌ناپذیر است، مهم داشتن توانایی مقابله با بحران است اعم از استراتژی و امکانات. بحران در صنعت سیمان قبلا هم تجربه شده است و حتما سپری خواهد شد. کاهش تقاضای سیمان پدیده‌ای دور از انتظار، غیرقابل پیش‌بینی و عجیب نیست؛ عدم توان مقابله کارخانه‌های سیمان با این پدیده عجیب است.

در اکثر کشورهای تولیدکننده سیمان ظرفیت اسمی ‌تولید بیش از تولید واقعی است. کارخانجات به‌رغم اینکه با حداکثر ظرفیت تولید نمی‌کنند قادر به اداره خود

هستند.

بحران فعلی در سیمان یک بیماری است ولی این بیماری ذاتی صنعت سیمان نیست. یک بیماری است که از نوع نگرش به این صنعت عارض شده است و این نوع نگرش صنعت سیمان را بسیار شکننده کرده است.

در صورتی‌که ما صنعت را به طور کلی و صنعت سیمان را به صورت خاص در جایگاه خود به‌‌عنوان یک فرصت برای حل مشکلات اقتصادی، اجتماعی و حتی سیاسی نبینیم و صرفا از آن برای حل بعضی معضلات مقطعی استفاده کنیم، فرصت رشد آن را ایجاد نکنیم و آن را منبعی برای درآمد کوتاه‌مدت و پر کردن چاله‌های خودساخته بدانیم؛ همیشه باید برخورد انفعالی داشته و برای اداره خود دل به عوامل بیرونی بسپاریم. در صورتی‌که عوامل درونی در روند یک پدیده مهم‌تر از عوامل خارجی هستند.

ما به عنوان تولیدکنندگان سیمان باید اینقدر قدرت داشته باشیم که خود را باشرایط بیرونی وفق دهیم نه اینکه تحت تاثیر شرایط بیرونی ابتکار عمل را از دست بدهیم.

درست است که حضور داعش در روند صادرات به عراق اثر منفی می‌گذارد ولی مفر درازمدت صادرات سیمان ایران، منطقه خلیج فارس است. بازارهای بالقوه و مطمئن صادراتی ما آفریقا، شبه‌قاره هند و بعضی از کشورهای حاشیه خلیج‌فارس هستند که باید راه را برای ورود به این بازارها هموار

کنیم.

برای این مهم نیاز به دو چیز است، یکی کیفیت محصول که در آن مشکلی وجود ندارد و دوم لجستیک کار یعنی امکانات لازم برای انتقال سیمان و کلینکر به بنادر، تجهیزات بارگیری و وجود اسکله که این هم در صورت مساعدت دولت با امکانات بالقوه فعلی قابل دسترسی است.