گروه بنگاه‌ها، آزاده حسینی: یکی از استراتژی‌ها در افزایش رقابت‌پذیری بخش معدن و صنایع معدنی، ادغام‌های افقی و عمودی تولیدکنندگان این‌گونه محصولات است.

با توجه به اینکه طبق اظهارات کارشناسان، تولید فولاد با ظرفیت کمتر از ۵ میلیون تن از توجیه اقتصادی برخوردار نیست ادغام واحدهای فولادی داخلی که اغلب با مقادیر یک تا دو میلیون تن فعالیت می‌کنند و در مرز زیان قرار دارند، یک ضرورت به نظر می‌رسد. در چین، برنامه ادغام فولادسازان کوچک و تشکیل هلدینگ‌های فولادی با ظرفیت ۳۰ میلیون تن مدت‌هاست که در دستور کار دولت قرار دارد این در حالی است که در ایران، شرکت‌های فولادی «خصولتی» که از سوی ایمیدرو واگذار شدند با تولید کمتر از ۰۲ میلیون تن فولاد و بیش از ۲۳میلیون تن سنگ‌آهن به شرکت‌های کوچک و متوسط تبدیل شده که امروز با کاهش قیمت‌ها رقابت‌پذیر نیستند و در صورت تداوم روند رکودی، حتی امکان به خطر افتادن حیات این واحد‌ها نیز وجود دارد، بنابراین برای رقابت‌پذیری این واحدها بهتر است با ادغام با یکدیگر یا با سایر واحدهای فعال در حوزه، زنجیره تولید را کامل کرده و بدین ترتیب باعث پایین آمدن قیمت تمام شده محصول شوند.

با توجه به افزایش چالش‌هایی که واحد‌های معدنی و فولادی با آن مواجه هستند، به‌نظر می‌رسد جهت‌گیری متفاوتی نسبت به گذشته از طرف دولت در بحث ادغام‌ها را شاهد هستیم. در این شماره، مدیران اقتصادی با ارائه یادداشت نظرات خود را پیرامون موضوع ادغام با «دنیای اقتصاد» به اشتراک گذاشته‌اند که مشروح این یادداشت‌ها در ادامه آمده است.