اخبار باشگاه اقتصاددانان - روزنامه شماره ۵۹۰۳

• در ستایش اقتصاددان

  پرهام پهلوان‌: انجمن اقتصاددانان ایران نخستین سازمان علمی وابسته به اقتصاددانان ایرانی است که در اوایل دهه ۵۰ توسط منوچهر فرهنگ بر‌پا شد. منوچهر فرهنگ که او را پدر علم اقتصاد ایران می‌‌‌دانند، برای اولین بار در سال ۱۳۵۳ به کمک سایر اقتصاددانان ایرانی، انجمن اقتصاددانان ایران را راه‌‌‌اندازی کرد. هسته اولیه این انجمن با همت جمعی از استادان وقت دانشگاه تهران تشکیل شد و بعد از پیوستن استادان سایر دانشگاه‌‌‌ها اساسنامه تهیه و انجمن تشکیل شد. همچنین در راستای اهداف انجمن، از آن سال تاکنون تقریبا هر ماه جلسات سخنرانی انجمن تشکیل شده است که در آن اقتصاددانان و مقامات کشور درباره مهم‌ترین مسائل اقتصادی کشور سخنرانی کرده‌‌‌اند. موضع‌‌‌گیری‌‌‌های اعضای انجمن اقتصاددانان همیشه مورد توجه بوده و معمولا بازتاب زیادی در رسانه‌‌‌ها داشته است. انجمن اقتصاد ایران با همکاری خانه اندیشمندان علوم انسانی و موسسه آموزش عالی علوم و فنون تهران، امروزمراسم بزرگداشت ۲۰۱تن از استادان بازنشسته اقتصاد کشور را برگزار می‌کند.
• 

  تشکل‏‏‌یابی و قدرت‏‏‌یابی برای شکوفایی اقتصاد

  جعفر خیرخواهان/ عضو هیات‌مدیره انجمن اقتصاد ایران

  همان آدام اسمیتی که به طرفداری از بازارهای آزاد، تجارت آزاد، رقابت آزاد و مداخله حداقلی دولت و واضع استعاره «دست نامرئی» مشهور است -که طبق آن هر یک از ما به طور طبیعی در جست‌‌‌و‌‌‌جوی راه‌‌‌هایی برای دستیابی به اهداف خود با تبدیل شدن به «خادم دوجانبه» یکدیگر هستیم، به این ترتیب که به دیگران نفع می‌‌‌رسانیم، حتی وقتی که فقط به نفع خودمان فکر می‌‌‌کنیم- در یکی از عبارات مشهور در کتاب «ثروت ملل» می‌‌‌نویسد: «به ندرت پیش می‌‌‌آید افراد فعال در یک حرفه، حتی هنگامی که به قصد تفریح و خوشگذرانی گرد هم می‌‌‌آیند، گفت‌‌‌وگوهایشان به توطئه علیه منافع عمومی یا به توافقی برای افزایش قیمت‌ها ختم نشود.»
• 

  به بهانه بزرگداشت ۲۰۱ استاد بازنشسته اقتصاد

  یعقوب اندایش/ رئیس انجمن اقتصاد ایران

  امروز مراسم بزرگداشت ۲۰۱ استاد بازنشسته اقتصاد ایران توسط انجمن اقتصاد ایران (انجمن اقتصاددانان ایران سابق) با همکاری خانه اندیشمندان علوم انسانی برگزار می‌شود. این رویداد می‌‌‌تواند فرصتی باشد تا حلقه ارتباطی میان اقتصاددانان نسل گذشته و نسل شاغل فعلی، پژوهشگران و دانشجویان اقتصاد تقویت شود؛ ارتباط‌‌‌ها و پیوندهایی که در ایران معمولا به‌سرعت کمرنگ شده و به جدایی می‌‌‌گراید. با اینکه افزایش امید به زندگی و طبیعت فعالیت استادان از نوع فکری است و با تحلیل قوای جسمی حتی تا واپسین سال‌های عمر امکان بهره‌‌‌برداری و خوشه‌‌‌چینی از این سرمایه‌‌‌های ارزشمند وجود دارد، معمولا ارتباط اکثر استادان پس از سه یا چهار دهه کار و تلاش با دانشگاه، مراکز علمی، رسانه‌‌‌ها و دانشجویان قطع می‌شود و از این سرمایه‌‌‌های اجتماعی استفاده وافی و کافی نمی‌شود.