با نزدیک شدن به اجرای توافق هسته‌ای در آینده‌ای نزدیک، صنعت نفت به‌عنوان بزرگ‌ترین برنده این توافق شناخته می‌شود، اما ناظران بین‌المللی بر این باورند که صنعت نفت ایران برای بهره‌مندی از نتایج دستگاه دیپلماسی چاره‌ای جز به روز کردن قراردادهای نفتی خود ندارد. بی‌پی که پیش از این از بازار ایران خارج شده بود، هم اکنون بدون جلب توجه و با خودداری از هرگونه اظهارنظر، امیدوار است تا به زودی قادر به بازگشت به ایران باشد.

مدیران عامل شرکت‌های نفتی نیز اذعان می‌کنند که ایران چشم‌اندازها و فرصت‌های قابل‌توجهی برای آنها دارد. میادین نفتی مثل آزادگان و یادآوران در مرز ایران و عراق و همچنین میدان‌های گازی و نفتی، در کانون توجهات شرکت‌های نفتی و گازی بین‌المللی قرار دارند. ایران عزم خود را برای فراخوان شرکت‌های خارجی پنهان نکرده است. در سال ۲۰۱۴ در مجمع اقتصادی داووس، رئیس‌جمهوری ایران از غربی‌ها خواسته بود تا برای سرمایه‌گذاری در بخش انرژی ایران به این کشور بازگردند. تهران در دو هفته گذشته شاهد دو رویداد بزرگ در زمینه‌ نفت و گاز بوده است؛ اول برگزاری اجلاس سران کشورهای صادرکننده گاز درحالی‌که امید می‌رود ایران در آینده‌ای بسیار نزدیک بار دیگر به شکل جدی وارد بازار جهانی گاز شده و حجم صادرات و تعداد شرکای خود را افزایش دهد و دیگری برگزاری کنفرانسی با حضور نمایندگانی از شرکت‌های نفتی بین‌المللی که ایران از مدل جدید قرارداد نفتی خود (IPC) رونمایی کرد.

قراردادهای جدید نفتی نقش مهمی در آینده صنعت نفت ایران دارند و وزارت نفت امید زیادی به جذب سرمایه و کلید زدن عصر جدید صنعت نفت ایران با این قراردادها دارد؛‌ به‌طوری‌که وزیر نفت انتظار دارد با مدل جدید قراردادهای نفتی ۲۵ میلیارد دلار سرمایه برای بخش نفت جذب شود؛ وی در عین حال معتقد است که شرایط عمومی کشور برای پذیرش سرمایه‌گذاری خارجی بسیار مهم است و بنابراین اگر شرایط مناسب نباشد بعید است شرکت‌های خارجی بیایند. زنگنه هدف از رونمایی قراردادهای جدید نفتی را افزایش بازیافت و برداشت نفت می‌داند و درباره این قراردادها می‌گوید که تلاش شده که مدل قراردادی طراحی شود که هم برای شرکای بین المللی جذابیت داشته باشد و هم اهداف کشور را تامین کند تا شرایط برد - برد برای شرکت ملی نفت و طرف‌های قراردادی آن ایجاد شود.