تحول در نظام مالیاتی
ریچارد روبین
منبع: بلومبرگ
اگر به سخنان توماس راستیسی در مورد وضعیت فعلی سیاستگذاری اقتصادی ایالات متحده و اهدافی که به دنبال آن میرود، گوش دهید کلمات زیر را میشنوید: فاسد، ولخرج، خطرناک و برخی صفات دیگر از این قبیل. اما حداقل یک نفر وجود دارد که به جملات بالا گوش کند. راستیسی استاد دانشگاه جرج میسون در ویرجینیا است و اکنون مشاور ارشد اقتصادی بن کارسون، جراح بازنشسته مغز و اعصاب و نامزد جمهوریخواه انتخابات ریاست جمهوری است.
شکل دادن به جزئیات سیاستهای کارسون (توازن بودجه و ایجاد یک مالیات ثابت مبتنی بر انجیل) بر عهده راستیسی است و او ایدههای بسیاری دارد.
ریچارد روبین
منبع: بلومبرگ
اگر به سخنان توماس راستیسی در مورد وضعیت فعلی سیاستگذاری اقتصادی ایالات متحده و اهدافی که به دنبال آن میرود، گوش دهید کلمات زیر را میشنوید: فاسد، ولخرج، خطرناک و برخی صفات دیگر از این قبیل. اما حداقل یک نفر وجود دارد که به جملات بالا گوش کند. راستیسی استاد دانشگاه جرج میسون در ویرجینیا است و اکنون مشاور ارشد اقتصادی بن کارسون، جراح بازنشسته مغز و اعصاب و نامزد جمهوریخواه انتخابات ریاست جمهوری است.
شکل دادن به جزئیات سیاستهای کارسون (توازن بودجه و ایجاد یک مالیات ثابت مبتنی بر انجیل) بر عهده راستیسی است و او ایدههای بسیاری دارد. وی در نخستین مصاحبهاش از زمان ملحق شدن به ستاد انتخاباتی کارسون برخی از این ایدهها را بیان کرده است.
برای راستیسی ۵۴ ساله بزرگترین مشکل اقتصادی کشور، عدم تعادل مالی ساختاری بلندمدت در ایالات متحده است که به نظر وی توسط کنگرهای که اسیر علایق خاصی بوده، ایجاد شده است. او میگوید: تغییر جسورانه نظام مالیاتی نخستین گام بزرگ در جرقه زدن رشد کوتاهمدت است. راستیسی این ایده را که بودجههای متوازن اجباری، دولت را در زمان وقوع بحران تضعیف میکنند و در این هنگام به مخارج دولتی نیاز است تا اقتصاد را تحریک کند، رد میکند. استدلال وی این است که دولت به محدودیتهای خارجی نیاز دارد و در هر صورت تمایل دارد که بیثباتکننده باشد.
او میگوید به کنگره اعتماد ندارد و از اقتصاددان محافظهکار اخیر میلتون فریدمن، فردریک هایک و جیمز بوکانن بهعنوان کسانی که در فضای دانشگاهی بر وی تاثیر گذاشتهاند، یاد میکند. وی در ادامه میافزاید: «من به توانایی آنها (دولت و نهادهای دولتی) برای مدیریت و تنظیم قوانین درست اعتماد ندارم و نمیخواهم نظام پولی ما به این مسوولیت تن در دهد.»
ایده بزرگ کارسون حذف ارقام تصاعدی از نظام مالیاتی و وضع یک نرخ واحد بین ۱۰ تا ۱۵ درصد است. کارسون در طول مناظرهای در ماه آگوست در کلیولند بیان کرد: «تنها چیزی که از آن دفاع کردهام مبتنی بر وضع مالیات یکدهم است، زیرا فکر میکنم خداوند کاملا منصف است و او فرموده است که اگر به من یکدهم از چیزی را بدهید، اهمیتی ندارد که چقدر از آن دارید.» راستیسی اضافه کرد که آنچه ستاد انتخاباتی هنوز تصمیم نگرفته است این است که آیا مالیات بر درآمد را مورد نظر قرار دهد یا مالیات بر مصرف و چه کسری باید انتخاب شود.
اما کارسون که راستیسی را از طریق یکی از دانشجویان سابق این اقتصاددان ملاقات کرده است، دقیقا یک محافظهکار طرف عرضه نیست. راستیسی برخی از الگوهای پوپولیستی که در ستاد انتخاباتی دونالد ترامپ انجام میگیرند را قبول دارد و برای پایان دادن به نظامی که در آن برخی ثروتمندان میتوانند بهای بسیار کمی را بپردازند متعهد شده است. او میگوید: «کسانی که از بازیهای کدهای مالیاتی انتفاع کسب کردهاند، آدمهای فقیر نیستند.»
البته، در اینجا یک تناقض ذاتی دیده میشود. با توجه به آمار مرکز سیاست مالیات، میانگین نرخ مالیات فدرال برای خانوارهایی که بین ۵۰۰ هزار تا یک میلیون دلار درآمد دارند، ۱/۲۸ درصد است که حدودا دو برابر نرخ موجود در برنامه کارسون است، در حالی که این نرخ برای خانوارهای با درآمد پایینتر از ۴۰ هزار دلار زیر ۱۰ درصد است.
حداقل بخشی از پاسخ راستیسی این است که نظام مالیاتی را از برنامه مخارج، که از طریق کدهای مالیاتی اجرا میشود، جدا کند. برای مثال، اعتبار مالیات بر درآمد کسب شده را در نظر بگیرید. این اعتبار به شکل موثری نوعی یارانه اشتغال به خانوارهای کمدرآمد است: در بسیاری از موارد، آنها از بازپرداخت مالیاتی بیشتر از مجموع مالیاتهای صورت پرداخت و درآمدی به دست میآورند. برای راستیسی، این یک برنامه مخارج است که تغییر شکل داده و باید بهعنوان مخارج و نه بازپرداخت مالیاتی تحلیل شود.
بنابراین آیا خانوادههای فقیر پول نقد بیشتری نسبت به قبل از برنامه رئیسجمهور کارسون به دست میآورند؟ با توجه به حمایت وی از مالیاتهای پایینتر و بودجه متوازن احتمالا نه. اما اکنون گفتن این مطلب سخت است. راستیسی بیان کرد: «با پیچیدهتر کردن اوضاع، واقعا حال کسی خوب نمیشود و این شامل افراد فقیر نیز میشود.» وی در ادامه افزود: «وقتی به آنجا برسیم، بسیاری از افراد ثروتمند ناراحت خواهند شد.»
پیشبینی میشود دولت در طول دهه آینده ۷ تریلیون دلار یا در حدود ۳ درصد اقتصاد، کسری بودجه داشته باشد و کارسون قصد دارد دولت را پاکسازی کند. هر چند ستاد انتخاباتی وی هیچ پیشنهادی برای این کار ارائه نکرده است، اما دو مورد اساسی که راستیسی از آنها بهعنوان ایدههای وی یاد کرده، حمایت دولت فدرال از صندوق بینالمللی پول و بانک جهانی بوده است که هر دو نقش نسبتا کوچکی در بودجه گستردهتر دارند.
راستیسی گفت به زودی جزئیات بیشتری از طرح کارسون مطرح خواهد شد که هرگز قبلا در سیاستهای ریاستجمهوری به کار گرفته نشده یا به کاندیداهای سیاسی فدرال ارائه نشده است. اکنون او دارد تیم اقتصادی میسازد و کلاسهایی برای تدریس اندیشه اقتصادی آزادیخواهانه در دانشگاه میسون ویرجینیا برگزار میکند. هر دوشنبه، چهارشنبه و جمعه میتوان راستیسی را در حال تعلیم دانشجویان تاریخ اقتصادی دید. بقیه هفته نیز تلاش میکند تا تاریخ را بسازد.
ارسال نظر