به‌طور طبیعی بعد از توافق ایران و کشورهای ١+٥ مردم نسبت به آینده کشور و وضعیت معیشتی خود احساس خوش‌بینی کردند. این خوش‌بینی بر این اساس استوار است که با حل شدن مناقشه هسته‌ای ایران و کشورهای دیگر، پول‌های بلوکه شده کشور آزاد خواهد شد و این منابع به‌عنوان ارز خارجی وارد اقتصاد ایران می‌شود. از سوی دیگر با لغو تحریم‌های نفتی، با افزایش صادرات نفت و متعاقب آن افزایش ارزآوری در اقتصاد مواجه خواهیم شد. اما مطمئنا این مسائل به تنهایی نمی‌توانند مشکلات عمده اقتصاد ایران را حل کنند.

از آغاز روی کار آمدن دولت، برخی دولتمردان انتظارات مردم از مذاکرات را بسیار بالا بردند و آن‌گونه وانمود می‌کردند که گویا با لغو تحریم‌ها تمام مشکلات اقتصاد ایران حل خواهد شد. این صحبت‌ها باعث شد که به انتظاراتی دامن زده شود که از فردای توافق با کاهش چشمگیر قیمت دلار و طلا رو‌به‌رو خواهیم شد. اکنون که دو ماه از این توافق می‌گذرد در این رابطه از کارشناسان این سوال را پرسیده‌ایم که آیا دولت در کنترل هیجانات و انتظارات پس از توافق نقش خود را به خوبی ایفا کرده است؟ و همین‌طور دولت برای مدیریت انتظارات در دوران جدید چه سیاست‌هایی باید اتخاذ کند؟