جوان‌های سوری در برابر ژرمن‌های پیر

اندرو مک‌کثی

تحلیلگر ای بی سی

طی هفته‌های اخیر، پناه‌جویان با قطار و اتوبوس خود را به آلمان رساندند و این در حالی است که صدراعظم آلمان هنوز نتوانسته به یکی از مسائل اقتصادی که اروپا را تهدید می‌کند پاسخ مناسبی بدهد و آن مساله پیر شدن جمعیت است. مرکل هفته گذشته اظهار کرد: «آنچه که اکنون کشور ما در حال تجربه کردن است، کشور ما را تغییر خواهد داد.» مرکل در انتخابات سال ۲۰۱۳ قول داده بود که برای مساله بحران جمعیتی این کشور در زمان تصدی گری خود، چاره‌ای بیندیشد. مرکل تاکید کرد که آلمان تعهد بین‌المللی دارد تا پناهجویان را از کشور‌هایی که در آن جنگ است مانند افغانستان، سوریه و اریتره بپذیرد، اما محاسبات دیگری نیز در آمادگی برلین در قبال کمک به پناهجویان وجود داشت. نرخ باروری در آلمان بسیار پایین و منجر به کوچک شدن جمعیت و کم‌شدن نیروی کار شده است. این امر موجب نگرانی‌هایی در خصوص ثبات اقتصادی و وضعیت رفاهی این کشور پدید آورده است.

گروه‌های بشر دوست از تصمیم مرکل مبنی بر پناه دادن پناه‌جویان به مرزهای آلمان حمایت کردند. این کشور ۶ میلیارد یورو (۶/ ۹ میلیارد دلار) برای سال میلادی آینده جهت کمک به پناه‌جویان کنار گذاشته است. علاوه براین، آلمان منتظر ۵۰۰ هزار پناه‌جوی دیگر است. «ولفگانگ شویبله» وزیر مالیه آلمان گفت: «قدرت اقتصادی حال حاضر آلمان آماده پذیرفتن پناه‌جویان سوری است.» داده‌های منتشر شده توسط اداره ملی نیروی کار نشان از کمبود قابل توجه نیروی کار دارد. در ماه آگوست ۶۰۰ هزار فرصت شغلی در این کشور وجود داشت. فرصت‌های شغلی نسبت به ماه مشابه سال گذشته، ‌۱۵/ ۸ درصد افزایش داشته است. علاوه بر این، مدیران فعال در صنایع آلمانی سال‌ها از این موضوع شکایت داشتند که در این کشور نیروی جوانی نیست که موقیعت‌های شغلی که نیازمند آموزش است را تصدی کنند. هم‌اکنون ۱۲۳ هزار موقعیت آموزشی در این کشور وجود دارد و در آلمان ۱۴۰ هزار نفر کمبود مهندس، برنامه‌نویس و تکنسین وجود دارد. اما اگر کمبود نیروی انسانی برای همه بخش‌های اقتصادی و اجتماعی این کشور را در نظر بگیریم کمبود نیروی انسانی در آلمان تا سال ۲۰۲۰ به یک میلیون و ۸۰۰ هزار نفر و تا سال ۲۰۴۰ به سه میلیون و ۹۰۰ هزار نفر خواهد رسید.بخش‌های بهداشت، هتل‌داری و صنایع نیز به شدت کمبود نیرو دارند.

از سویی دیگر، بسیاری از پناه‌جویان فریاد می‌زدند: «آلمان، آلمان» ‌و عکس آنگلا مرکل را در دست داشتند. بسیاری از آنها تحصیلکرده و برای تحصیلات بیشتر آماده هستند. بسیاری دیگر نیز افراد جوان دارای فرزند هستند. این افراد، مهاجران کلیدی برای هر ملتی هستند، چرا که برای زندگی خود در سرزمین جدید هزینه می‌کنند. موج جدید مهاجران به آلمان بسیار است به این دلیل که آلمان نسبت به باقی کشورهای اروپایی از ثبات اقتصادی بیشتری برخوردار است. تحلیلگران بر این باور هستند که هنوز زود است تا بتوانیم اثرات بلندمدت برنامه‌های سیاسی مرکل را بررسی کنیم. در این زمان آرا نشان می‌دهد که عمده رای‌دهندگان آلمانی موافق هستند که این کشور میزبان پناه‌جویان باشد. مهاجرت اقتصادی، مهاجرتی است که فرد مهاجر برای پیدا کردن شرایط بهتر اقتصادی و آینده کاری بهتر به کشوری دیگر مهاجرت می‌کند. برای مثال، «مارک کارنی» رئیس بانک انگلستان یک مهاجر اقتصادی است و از نظر طبقه‌بندی با مرد سنگالی که در بندر کاله سعی دارد روی تراکتور بپرد، در یک رده قرار می‌گیرد. بریتانیا مانند بیشتر کشورهایی که اقتصاد پیشرفته‌ای دارند، سیاست‌های ویژه‌ای برای تسهیل بخشیدن به تحرک مشاغل حرفه‌ای و سرمایه‌گذاری اتخاذ می‌کند تا افراد بتوانند راحت‌تر به این کشور بیایند. این افراد مهاجران مطلوب هستند. وقتی از کلمه مهاجران اقتصادی استفاده می‌کنیم عموما این کلمه به افراد نیمه ماهر و بی‌مهارت از کشور‌های فقیر اطلاق می‌شود. تحت کنوانسیون ژنو، مهاجران اقتصادی،‌ پناهنده نیستند، هرچند هر مهاجری که به بریتانیا می‌آید حق دارد اعلام پناهندگی کند و وضعیت وی بررسی شود و اگربا درخواست پناه‌جو موافقت شد، متقاضی می‌تواند ۵ سال در بریتانیا اقامت و کار کند و همچنین می‌تواند از مزایای شهروندی نیز بهره ببرد مانند حق مسکن. از همه مهم‌تر پناهنده حق این را دارد که خانواده خود را نیز به بریتانیا بیاورد و درخواست پناهندگی دهد.