آیا آماده جذب سرمایه‌گذاری هستیم؟

محمد لاهوتی

رئیس کنفدراسیون صادرات

با گذشت دو سال از شروع حل مناقشه هسته‌ای توسط دولت تدبیر و امید و به سر انجام رسیدن آن بعداز ١٢ سال مذاکره سخت، همچنین نشانه‌هایی مبنی بر برطرف شدن مشکلات ناشی از تحریم‌های اقتصادی کشور در آینده نزدیک و برگشت به شرایط عادی پس از گذشت ٨ سال شرایط سخت اقتصادی، امروزه شاهد ورود هیات‌های مختلف تجاری بوده‌ایم و پس از توافق وین بلافاصله اولین هیات آلمانی در بالاترین سطح وارد کشور شد که در نوع خود اگر بی‌نظیر نبوده اما کم نظیر بوده است.

متعاقب آن حضور هیات‌های تجاری فرانسوی، ایتالیایی و دیگر کشورها را در پیش داریم که بسیار می‌تواند در اقتصاد و آینده کشور تاثیرگذار باشد.

ولی آنچه باید مورد توجه قرار بگیرد آن است که هدف هیات‌های ورودی به‌طور کلی از قبل مشخص و با برنامه است، ولی آیا ما نیز مانند طرف‌های خود، آمادگی کامل و با برنامه را برای روبه‌رو شدن با این هیات‌ها داریم؟ قطعا با توجه به تجربیات ٢ دهه گذشته جهان درخصوص سرمایه‌گذاری تولید‌کنندگان صاحب نام در کشورهای در حال توسعه که ثبات سیاسی، اقتصادی و جذابیت‌های سرمایه‌گذاری را دارند، بسیار مورد توجه قرار گرفته و حتما کشور ما بعد از اجرایی شدن لغو تحریم‌ها یکی از کشورهای مطرح و جذاب است.

همان‌طور که شاهد هستیم متقاضیان حضور در بازار بکر کشور چه برای تولید و تامین تقاضای داخلی و چه تولید مازاد برای ارسال کالاهای خود به دیگر بازارها هرروزه در کشور تردد می‌کنند، ولی آیا ما نیز متناسب با آن شرایط سرمایه‌گذاری و مشارکت خارجی را فراهم کرده‌ایم؟ آیا شرایط بانکی ما مناسب و قابل‌قبول سرمایه‌گذاران خارجی هست؟ آیا قوانین سرمایه‌گذاری خارجی با شرایط امروز جهانی متناسب و از همه مهم‌تر آیا بخش خصوصی ما برنامه اجرایی و قابل قبول برای ارائه به طرف مقابل در دست دارد؟ همه و همه این سوالات نیازمند بررسی و موشکافی دقیق است و چنانچه شرایط و بسترهای مناسب فراهم نباشد، تنها اتفاقی که خواهد افتاد در اختیار قراردادن بازارهای دست نخورده کشور به کشورهایی است که به‌شدت برای تسخیر آن برنامه داشته و حاضر به استفاده از آن بوده‌اند.

هدف از این سوالات به هیچ عنوان به معنی مخالفت با ورود سرمایه‌گذاران خارجی نیست و حتی به عقیده نگارنده تنها راه برون رفت از شرایط اقتصادی حاکم بر کشور، ورود سرمایه‌گذاران خارجی است که متعاقب آن با ورود تکنولوژی، خطوط تولید مدرن، افزایش بهره‌وری، کاهش هزینه‌های تولید، افزایش کمیت و کیفیت تولیدات ایرانی و افزایش صادرات کالاهای تولیدی است. این موضوع می‌تواند ارز درخواستی کشور از فروش نفت را به‌سمت ارز صادراتی تغییر جهت دهد و وابستگی کشور را به نفت کاهش دهد؛ بنابراین برای رسیدن به این هدف حتما باید بسترهای لازم و مورد نیاز برای یک شرایط برابر برای هر دوطرف با سرعت و دقت در کشور فراهم شود تا به‌جای منافع زودگذر و کوتاه مدت، بتوانیم از فرصت پیش آمده که فرصتی کم‌نظیر است، به‌درستی و به نفع منافع ملی استفاده کنیم و شرایط اقتصادی کشور را دگرگون سازیم و از این طریق بتوانیم مشکلات ساختاری و نهادینه شده در صنعت را برطرف کنیم و هرچه سریع‌تر بتوانیم جایگاه اقتصادی کشور را در منطقه و جهان به جایگاه واقعی

خود برسانیم.