چهار دلیل برای نفت 40 دلاری
آنتونی میرحیدری
ستون نویس پیشین ام اس ان مانی

نشست روز جمعه کارتل نفتی اوپک در وین تا حد زیادی مطابق انتظارها پیش‌رفت. تولید در سطح 30 میلیون بشکه در روز مانده است. ارقام غیررسمی تولید البته حدود 5/ 1 میلیون بشکه بیشتر است؛ چراکه شیرهای نفت عربستان برای تشدید جنگ قیمتی با تولیدکنندگان نفت شیل آمریکا باز مانده و تولیدکنندگان نفت شیل نیز به نوبه خود بر میزان تولید افزوده‌اند. به علاوه، اگر تا پایان ماه ژوئن تحریم‌های اقتصادی ایران به عنوان بخشی از توافق هسته‌ای برداشته شود، یک میلیون بشکه نفت دیگر نیز به بازار تزریق خواهد شد.


کوتاه سخن اینکه در حالی که به لطف کاهش موجودی وابسته به شروع فصل رانندگی در تابستان، قیمت‌های نفت نزدیک بشکه‌ای ۶۰ دلار مانده است، ترکیب افزایش مازاد عرضه، موجودی همچنان بالا و کاهش معمول تقاضا تا پایان تابستان نشان می‌دهد که قیمت‌های نفت باید به زودی دوباره شروع به افت کند. بر اساس پژوهش‌های «کردیت سوئیس»، موقعیت بازار آتی نشان می‌دهد که خطر افت ۳۰ درصدی قیمت‌ها وجود دارد که می‌تواند برای رساندن نفت وست تگزاس اینترمدییت به بشکه ای ۴۰ دلار کافی باشد. آخرین باری که عربستان سعودی استراتژی ضبط سهم بازار را پی گرفت یعنی در دهه ۱۹۸۰، این جنگ ۵ سال طول کشید و پس از این مدت بود که قیمت‌های نفت به قیمت‌های پیشین خود بازگشت. این امر نشان می‌دهد که ما ممکن است تا سال ۲۰۱۹ شاهد نفت بشکه ای ۸۰ دلار یا بالاتر نباشیم. ریاض همچنین احتمالا از این واقعیت که نفت در حال حاضر عملکرد بسیار بهتری نسبت به دهه ۱۹۸۰ دارد آزرده است. در دنیای کم نوسان این روزها که دنیای محرک‌های بانک‌های مرکزی است، از بین بردن احساس کاهشی نسبت به نفت دشوار است.

در این شرایط کارشناسان چهار دلیل را برای ادامه افت بهای نفت در کوتاه‌مدت ذکر می‌کنند:

۱- نظر کارشناسان: بلومبرگ بهای نفت را در پایان سال ۲۰۱۶ معادل ۷۵ دلار در نظر گرفته است. قیمت ۳ سال بعد نیز بر اساس بررسی‌های مربوط به معاملات آتی چیزی نزدیک به همین سطح در نظر گرفته شده است. لحن مدیران عامل بخش انرژی و رسانه‌های مالی نیز نشان می‌دهد که تقریبا همه معتقد به روند کاهشی هستند.

۲- عمر روندهای کاهشی: در حالی که قیمت نفت در سال ۲۰۱۱ به اوج ۱۱۵ دلاری خود رسید، بازارهای کاهشی بر اساس داده‌های تاریخی عمر بیشتری دارند. داده‌های تاریخی نشان می‌دهد که عمر روندهای کاهشی چیزی بین ۱۱ تا ۲۸ سال است.

۳- تاثیرات تقاضا: کاهش یارانه‌های سوختی رشد تقاضا در اقتصادهای ثروتمند جهان را تهدید می‌کند. گروه کالاهای پایه کردیت سوئیس این نکته را برجسته می‌کند که رشد مصرف نفت در کشورهای سازمان توسعه و همکاری‌های اقتصادی در حال حاضر ۲/ ۱ درصد در مقیاس سال به سال است. با این حال، بیش از نیمی از رشد تقاضای نفت در ۱۰ سال گذشته مربوط به کشورهای صادرکننده نفت بوده و تعدادی از این کشورها به دلایل اقتصادی و زیست‌محیطی در حال حذف یارانه‌های سوخت هستند. فراموش نکنید که شرط کاهش مصرف سوخت برای خودروهای آمریکایی نیز تا سال ۲۰۲۵ تشدید خواهد شد.

۴- قدرت دلار: نفت خام و دلار همچنان رابطه نزدیکی دارند. با توجه به ادامه مشکلات مالی و اقتصادی در یونان و مذاکرات این کشور با وام‌دهندگان بین‌المللی و افزایش احتمال بالا رفتن نرخ‌های بهره فدرال رزرو تا پایان سال جاری، دلار همچنان رو به رشد است. تمام این موضوعات دلار را قوی نگه خواهد داشت و در نتیجه در ماه‌های آینده فشار را روی نفت حفظ خواهد کرد.