حمیدرضا آریان‌پور: تفاهم‌نامه سوئیس که به تایید ایران و ۶ قدرت عمده دنیا رسیده است به هیچ روی آن توافق نهایی هسته‌ای نیست که همگان در انتظارش هستند؛ اما گامی بلند است در این مسیر که می‌تواند پیامدهای سیاست‌های نادرست گذشته در داخل و خارج را وارونه کند. حالا دستیابی به توافقی که بر اساس آن تحریم‌های هسته‌ای علیه ایران رفع شود، دور از ذهن نیست. آنچه در بیانیه لوزان جلب توجه می‌کند نخست موارد مربوط به نحوه فعالیت‌های هسته‌ای ایران و دوم نحوه رفع تحریم‌ها در صورت امضای توافق جامع در تیرماه است. جزئیات محدودیت‌های هسته‌ای اعمال شده در صورت امضا شدن توافق نهایی برای افکار عمومی ایران مهم است، اما جزئیات نحوه حذف تحریم‌ها نیز به همان اندازه اهمیت دارد. بر اساس بیانیه‌ای که محمد جواد ظریف، وزیر امور خارجه ایران و فدریکا موگرینی، مسوول سیاست خارجی اتحادیه اروپا در حضور فرانک والتر اشتاین مایر وزیر امورخارجه آلمان، جان کری وزیر خارجه آمریکا، فیلیپ‌هاموند وزیر خارجه بریتانیا، لوران فابیوس وزیر خارجه فرانسه، سرگئی ریابکوف، معاون وزیر خارجه روسیه و ژانگ مین معاون وزیر امورخارجه جمهوری خلق چین برای رسانه‌ها خواندند، غرب در برابر تعهدات هسته‌ای ایران، به حذف تحریم‌ها متعهد می‌شود تا در صورت نهایی شدن گفت‌و‌گوها اخبار خوبی به اقتصاد ایران برسد. براساس بیانیه‌ای که روز ۱۳ فروردین خوانده شد، «اتحادیه اروپایی، اعمال تحریم‌های اقتصادی و مالی مرتبط با هسته‌ای خود را خاتمه خواهد داد و ایالات‌متحده نیز اجرای تحریم‌های مالی و اقتصادی ثانویه مرتبط با هسته‌ای را همزمان با اجرای تعهدات عمده هسته‌ای ایران به نحوی که توسط آژانس بین‌المللی انرژی اتمی راستی آزمایی شود، متوقف خواهد کرد.» مهم‌تر اینکه «یک قطعنامه جدید شورای امنیت سازمان ملل متحد صادر خواهد شد که در آن درمورد برجام تاکید شده، کلیه قطعنامه‌های قبلی مرتبط با موضوع هسته‌ای لغو خواهد شد و برخی تدابیر محدودیت ساز مشخص را برای یک دوره زمانی مورد توافق، لحاظ خواهد کرد.»

این روند چه تاثیری بر اقتصاد کشورمان خواهد گذاشت؟ نگاه رسانه‌های خارجی به این موضوع بسیار جالب توجه است. در بیشتر نوشته‌های خارجی بر تاثیر مثبت توافق احتمالی بر اقتصاد ایران تاکید شده، گرچه تقریبا همه این تاثیرگذاری را نیازمند زمان دانسته‌اند.