بهار عربی را جوانانی شکل دادند که خواستار اشتغال و حمایت در برابر رژیم‌های حاکم کشورشان بودند. بنابراین، ریشه‌های بهار عربی را می‌توان در غم نان مردم یافت. گر چه رهبران چهار کشور تونس، مصر، یمن و لیبی از قدرت کنار گذاشته شدند، اما پیامد همه این ناآرامی‌ها جنگ داخلی، خشونت، ناآرامی‌های سیاسی و در برخی موارد، بازگشت یک حکومت مقتدر برای بازگرداندن صلح و ثبات بوده است.

بر اساس اعلام بانک جهانی، در این کشورها رشد اقتصادی کاهش یافت و نرخ بیکاری بالا رفت و این مشکلی است که هنوز در این کشورها وجود دارد. گویی بهار عربی که به قیمت جان بسیاری از مردم معترض تمام شد، هنوز نتوانسته است اقتصاد را بهبود بخشد. اما آیا بارقه‌هایی از امید برای این مردم وجود دارد؟ آیا اصلاحاتی که وعده آنها داده شده است می‌تواند اجرایی شود و اقتصاد این کشورها را بهبود بخشد تا این مردم هم روی صلح و ثبات را ببینند؟

باشگاه اقتصاددانان امروز به مناسبت برگزاری انتخابات اخیر ریاست‌جمهوری در تونس به اقتصاد کشورهایی که بهار عربی در آنها رخ داده، پرداخته است.