شیما رئیسی: پس از ۸ فصل پیاپی، بالاخره اقتصاد ایران در بهار ۹۳ رخت رکود از تن به‌ در کرد و سبزپوش شد. خبر رسمی رشد ۶/۴ درصدی تولید ناخالص داخلی در سه ماه نخست سال جاری توسط بانک مرکزی، تنها چند روز پس از آنکه آقای روحانی، رئیس‌جمهور، در یک نشست رسمی رشد اقتصادی کشور را ۵/۲ درصد عنوان کرد، منتشر شد.

در جزئیات گزارش بانک مرکزی همچنین، سهم هر یک از بخش‌های چهارگانه اقتصاد کشور در این رشد ۶/۴ درصدی مشخص شده است؛ به این ترتیب که بخش صنعت و معدن با بیشترین رشد در جایگاه نخست و پس از آن نفت، خدمات و کشاورزی، در مقام‌‌های بعدی این رکوردشکنی ۲ساله قرار گرفته‌‌اند. با این همه اگر چه بعد از یک‌دوره رشد منفی در اقتصاد ایران، این رقم امیدوارکننده و نوید بخش ورود به دوران شکوفایی و رشد اقتصادی است، اما پایداری و تداوم این روند همچنان می‌‌تواند محل تردید و نگرانی باشد.

ازاین‌رو باشگاه اقتصاددانان با انعکاس پاسخ استادان و کارشناسان به پرسش‌های زیر، برآن شده تا با هرچه شفاف‌‌تر کردن وضعیت موجود، زمینه‌‌ساز تدوین برنامه‌‌ها و اخذ تصمیمات مبتنی بر تحلیل‌های علمی و واقعیات اقتصادی شود:

۱. آیا رشد حاصل شده روندی پایدار خواهد داشت یا اتفاقی است گذرا و مقطعی؟

۲. با توجه به اینکه عدد اعلام شده می‌‌تواند نتیجه ترکیب نامتوازن رشد در بخش‌‌های مختلف باشد، به نظر شما با چه ترکیبی می‌‌توان استمرار این رشد را شاهد بود؟

۳. تخمین شما از نقطه فرار رشد، به عنوان نقطه اطمینان گذر به حالت تداوم رشد اقتصادی چیست؟ و آیا اساسا این نقطه قابل برآورد است؟ چگونه؟

۴. پیش‌‌فرض‌‌های لازم برای رسیدن به رشد پایدار اقتصادی را چه می‌‌دانید؟