استراتژی بازرگانی؛ منطقه گرایی یا جهانی گرایی
بر اساس آخرین آمارهای تجارت خارجی ایران، بیش از ۲۶درصد از صادرات غیرنفتی ایران به کشور چین صادر میشود و رشد نزدیک به ۳۳درصدی صادرات ایران در نیمه نخست سال جاری به این کشور، جایگاه چین را به عنوان یکی از مهمترین مقاصد صادراتی ایران محکم کرده است. همچنین حدود ۷۰درصد کالاهای غیرنفتی ایران به ۵ کشور چین، عراق، امارات متحده عربی، افغانستان و هند صادر میشود و از سوی دیگر در بخش واردات نیز ۷۰درصد واردات ایران از ۵ کشور امارات متحده عربی، چین، هند، کرهجنوبی و ترکیه به عنوان مبادی اصلی واردات تامین میشود.
بر اساس آخرین آمارهای تجارت خارجی ایران، بیش از ۲۶درصد از صادرات غیرنفتی ایران به کشور چین صادر میشود و رشد نزدیک به ۳۳درصدی صادرات ایران در نیمه نخست سال جاری به این کشور، جایگاه چین را به عنوان یکی از مهمترین مقاصد صادراتی ایران محکم کرده است. همچنین حدود ۷۰درصد کالاهای غیرنفتی ایران به ۵ کشور چین، عراق، امارات متحده عربی، افغانستان و هند صادر میشود و از سوی دیگر در بخش واردات نیز ۷۰درصد واردات ایران از ۵ کشور امارات متحده عربی، چین، هند، کرهجنوبی و ترکیه به عنوان مبادی اصلی واردات تامین میشود. به این ترتیب حجم قابلتوجهی از تجارت خارجی ایران تنها با چند کشور آسیایی در جریان است. اکنون همزمان با روز ملی صادرات، با تحریمهای جدیدی که روسیه با آنها مواجه شده و ابراز تمایلی که برای افزایش مبادلات تجاری با ایران داشته، به نظر میرسد روسیه نیز بهزودی به لیست مقاصد مورد توجه ایران برای تجارت خارجی اضافه میشود تا به گفته مسوولان دو کشور، حجم تجارت ۵/۱میلیارد دلاری دو کشور در چند سال آینده ۱۰ برابر شود و به رقم ۱۵میلیارد دلار برسد. به این ترتیب علاوه بر افزایش حجم مبادلات میان ایران و چین که افزایش سهم خودروسازان چینی در ایران گواهی بر این مدعا است، افزایش حجم مبادلات با روسیه نیز در دستور کار ایران قرار دارد. در حالی که با توافقات هستهای و کاهش تحریمها ایران باید به دنبال افزایش حجم مبادلات تجاری در بازارهای جهانی باشد و برای این منظور باید نیمنگاهی هم به غرب داشته باشد؛ در شرایطی که هنوز مشخص نیست توافقات هستهای به چه سمت و سویی میرود و تحریمها تا چه اندازه لغو خواهد شد، سناریوهای مختلفی برای بهبود تجارت خارجی ایران باید مطرح باشد. سوال باشگاه اقتصاددانان این شماره این موضوع را بررسی میکند که در این شرایط، استراتژی بازرگانی ایران باید چه باشد؟ آیا باید نگاه به شرق و منطقهگرایی را ادامه داد یا لازم است استراتژی جهانیگرایی مطرح شود؟ آیا در شرایط فعلی وجود یک شریک استراتژیک میتواند تجارت ایران را بهبود
بخشد؟
دکتر ابراهیم بهادرانی، دبیر کل اتاق بازرگانی تهران، سیدمجتبی موسویان، مدیر کل دفتر اقیانوسیه و آسیای سازمان توسعه تجارت، دکتر مرتضی افقه، عضو هیات علمی دانشگاه شهید چمران اهواز ، فراز چمنی، معاون دفتر اقیانوسیه و آسیای سازمان توسعه تجارت و محمد مهدی نهاوندی، معاون سابق کمکهای تجاری سازمان توسعه تجارت به این پرسشها پاسخ دادهاند.
ارسال نظر