محدوده خطر کجاست؟

آدام باتن دبیر فارکس لایو رشد دلار در دو ماه گذشته که طولانی‌ترین دوره رشد این ارز از سال ۱۹۷۱ را رقم زده، بحث‌های بسیاری را موجب شده است، اما یکی از مهم‌ترین مسائل این است که ارز آمریکا تا چه حدی باید تقویت شود که باعث شود رشد به نسبت خوب ایالات‌متحده تحت‌تاثیر قرار گیرد. گفته‌های بیل دادلی، رئیس فدرال رزرو نیویورک باعث تشدید توجه‌ها به مساله افزایش قدرت دلار شده است. اعلام مواضع او نخستین باری بود که یک مقام فدرال رزرو نسبت به قدرت زیاد دلار واکنش نشان می‌داد، روندی که از حدود دو ماه پیش آغاز شده است. آقای دادلی هشدار داده که تقویت بیش از اندازه ارزش دلار می‌تواند برای رشد آمریکا پیامدهایی منفی داشته باشد. او همچنین در مورد وضعیت تراز تجاری و تورم هشدار داده است. این در حالی است که مساله رشد اقتصادی و همچنین بالا بردن تورم از اهداف اقتصادی مهم دولت ایالات‌متحده هستند. مواضع این مقام فدرال رزرو در ابتدا گفته‌هایی ملایم به‌نظر می‌رسید و حتی خود من هم چنین تصوری داشتم، اما این نخستین واکنش یک مقام بانک مرکزی آمریکا به خیز ارزش دلار، جبهه‌ای جدید را مقابل فدرال رزرو خواهد گشود. واضح است که ملاحظاتی وجود دارد که باید آنها را مورد توجه قرار داد.

برای آنکه دقیق‌تر و روشن‌تر سخن گفته باشیم باید اشاره کنیم که وضعیت دلار در حال حاضر ملاحظه مهمی نیست. وضعیت رشد دلار هنوز خطرات مهمی را در بر ندارد، اما وقتی دادلی نسبت به «تقویت زیاد» دلار هشدار می‌دهد، منظور او چیست؟ من گمان می‌کنم که دلار هنوز برای رشد جا دارد، گرچه این رشد از چند سنت در یک دلار بیشتر نخواهد بود. نرخ‌هایی که به‌نظر مناسب می‌آیند را می‌توان این گونه فهرست کرد: برابری دلار به ین ژاپن در رقم ۱۲۰، یورو به دلار در رقم ۱۹/۱ و دلار آمریکا به دلار کانادا در رقم ۲۰/۱.

این سه رقم مهم‌ترین ارقام تجارت و رقابت هستند. اگر دلار از این ارقام تجاوز کند، سود شرکت‌های آمریکایی آسیب خواهد دید؛ ولی یک موضوع مهم دیگر دیده‌بانی تورم است. رقم هدف برای تورم ۲ درصد است و رشد دلار نباید به حدی برسد که این هدف را با مشکل روبه‌رو کند. در آخرین بیانیه فدرال‌رزرو هم در مورد کاهش تورم هشدار داده شده است. در نهایت افزایش اندک قیمت‌ها و رشد بیش از اندازه دلار می‌تواند چیزی را ممکن کند که تصورش سخت است؛ خارج شدن فدرال رزرو از وضعیت اتخاذ مواضع خنثی درباره دلار.