دیروز نخستین انتخابات ریاست‌جمهوری ترکیه که در آن رئیس‌جمهوری با رای مستقیم مردم انتخاب می‌شود، برگزار شد. بسیاری از منتقدان این تغییر روش را به‌عنوان تهدیدی علیه یکپارچگی کشور و گامی به سوی فدرالی شدن تلقی کرده‌اند؛ اما آنکه در این انتخابات از بخت بلندی برخوردار است، نخست‌وزیر رجب طیب اردوغان است. سرمایه‌گذاران هم به واسطه ثبات اقتصادی که در دوره نخست‌وزیری او بر ترکیه حاکم شد، با این انتخاب موافقند. از سوی دیگر طرفداران نامزد دیگر، اکمل‌الدین احسان اغلو، انتقادات وی به سیاست‌های اقتصادی اردوغان را موجه می‌دانند و اندیشه‌های بیشتر سوسیالیستی او را ترجیح می‌دهند.

آنها با این ادعا که مردم ترکیه روز به روز فقیرتر می‌شوند، دستیابی به اهداف تعیین شده در چشم‌انداز اقتصادی ترکیه سال ۲۰۲۳ را دست نیافتنی می‌پندارند؛ اما قشر متوسط که شرایط اقتصادی زندگی خود را مدیون تلاش‌های حزب عدالت و توسعه می‌دانند، بر این باورند که دستاوردهای اردوغان و حزبش در عرصه اقتصاد او را شایسته مقام ریاست‌جمهوری ساخته است. گویی در انتخابات دیروز ترکیه هم به مانند هر انتخابات دیگری، اقتصاد به مهم‌ترین عامل تعیین‌کننده سرنوشت یک ملت تبدیل شده است.

نقش اقتصاد در انتخابات این دوره ترکیه و پیشینه و چشم‌انداز اقتصادی این هفدهمین اقتصاد بزرگ جهان، به همراه سیاست‌های اقتصادی دورقیب عمده این انتخابات، مباحثی هستند که «دنیای اقتصاد» در باشگاه اقتصاددانان امروز مورد تحلیل و بررسی قرار داده است.