آینه شکست و پیروزی توسعه
برنامهریزی برای توسعه در ایران، با ۵برنامه قبل از انقلاب شروع شد. بعد از تشکیل سازمان برنامه، مسیر توسعه در ایران کلید خورد و نهایتا بعد از ۱۳سال، در دهه ۱۳۴۰ خورشیدی ایران طعم توسعه اقتصادی و صنعتی شدن را برای مدتی طلایی اما محدود چشید. بعد از پیروزی انقلاب نیز برنامهریزی توسعه ادامه پیدا کرد و تاکنون ۷برنامه پنج‌ساله نوشته شده است.
برنامه‌‌‌های توسعه، به‌‌‌عنوان اسناد کلیدی برای هدایت اقتصاد و بهبود شاخص‌‌‌های زندگی مردم و رفاه اجتماعی، همواره نقش پررنگی در سیاستگذاری‌‌‌های کشورها در مسیر دستیابی به توسعه داشته‌‌‌اند. هدف اصلی برنامهریزی برای دستیابی به توسعه، رفاه و بهبود شاخص‌‌‌های اقتصاد کلان کشورها بوده است. یکی از مواردی که همیشه محل مناقشه بین سیاستگذاران و اقتصاددانان بوده است، میزان نزدیکی برنامهریزی به واقعیت‌های موجود در ظرفیت‌های اقتصادی- اجتماعی کشور است. در این پرونده، «باشگاه اقتصاددانان» روزنامه «دنیای‌اقتصاد»، سعی کرده است با مروری بر تاریخچه برنامهریزی توسعه در ایران، در دوره قبل و بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، به جایگاه رفاه در این برنامه‌‌‌ها و واقعیت پیروزی‌‌‌ها و شکست‌‌‌های برنامهریزی بپردازد.
