همان‌طور که مراحل دریافت کد سهامداری تسهیل شده است و علاقه‌مندان به سرمایه‌گذاری در بورس در کوتاه‌ترین زمان می‌توانند کد سهامداری داشته باشند، خوب است که ورود شرکت‌های علاقه‌مند به حضور در بورس نیز تسهیل شود. از طرفی مشکلات تحریم و اثرات آن در بخش تولید، تجارت و مشکلات ارزی، باعث شده نیاز بنگاه‌ها به تزریق نقدینگی بیش از پیش شود و راهکارهای مختلفی نیز برای تامین مالی آنها اتخاذ شده است. در همین راستا هدایت پول‌‌های سرگردان به سمت بازار سرمایه و تامین مالی شرکت‌های تولیدی می‌تواند در نهایت به رونق اقتصادی و تولیدی منجر ‌شود. بهترین راه برای اینکه حجم موجود نقدینگی به سمت تولید هدایت شود و مهم‌ترین روش تامین سرمایه برای شرکت‌های تولیدی از طریق بازار سهام است. لازمه حضور شرکت‌ها در بورس شفاف بودن فعالیت‌های آنها است و از این طریق می‌توانند بخشی از نقدینگی موردنیاز را تامین کنند. کارشناسان معتقدند باید از شرکت‌هایی که قصد ورود به بورس را دارند، حمایت مالی، معنوی و مشاوره‌ای صورت گیرد. اکنون بازار سرمایه به‌عنوان یک ابزار برتر برای تامین مالی دولت برای فروش دارایی‌ها و شرکت‌ها مطرح است و چنانچه دولت بتواند از این فرصت برای افزایش بهره‌وری و تامین مالی شرکت‌ها استفاده کند، آن‌گاه روند بازار سرمایه حتی می‌تواند بیش از پیش تقویت شود.

تزریق خون تازه به رگ‌های بورس تنها در شرایطی رخ می‌دهد که ورود شرکت‌ها تسهیل و تصحیح شود تا بنگاه‌ها مزایای حضور در بورس را فدای سختی راه نکنند. به اعتقاد کارشناسان با سازوکارهای سنتی و روش‌هایی که در گذشته در بورس حاکم بوده نمی‌شود عطش بالای بازار را برآورده کرد. بنابراین اولین شرط این است که به‌طور ویژه به فرآیند بازاریابی و پذیرش شرکت‌ها در بورس نگاه شود. اما این نکته را نیز باید در نظر گرفت که فرآیند تسهیل و تسریع نباید منجر به این شود که شرکت‌هایی وارد عرصه معاملات شوند که اگر چه در کوتاه‌مدت ممکن است با اقبال سهامداران مواجه شوند، اما در آینده به‌دلیل ساختار بنیادی ضعیفی که دارند سهامداران را متضرر کنند. در این میان انتظار سهامداران از رشد قیمت سهام این شرکت‌ها در کوتاه‌مدت این الزام را برای مدیران بنگاه‌ها ایجاد می کند که جذابیت لازم را برای سرمایه‌گذاران ایجاد کنند. تجربه تاریخی عرضه‌های اولیه نشان داده است که سطوح کشف قیمت اولیه بازدهی در خور توجهی را برای سرمایه‌گذاران به همراه دارد و موارد نقض در طول سال‌های اخیر آن‌قدر ناچیز بوده که در تصمیم‌گیری‌ها نقشی را ایفا نمی‌کند و بررسی روند بازدهی عرضه‌های اولیه حداقل در یک ماه اول نیز حکایت از صف‌های خرید مستحکمی دارد که بازدهی بیش از ۱۰۰ درصدی را در کوتاه‌مدت به ارمغان می‌آورد. به عبارتی به‌نظر می‌رسد که شرکت در عرضه‌های اولیه، تبدیل به نوعی سرمایه‌گذاری بدون ریسک شده است و این امر درخصوص عرضه‌های دولتی، نمود بیشتری دارد. به گفته کارشناسان حجم عرضه‌های اولیه با توجه به حجم نقدینگی عظیم وارد شده به بازار سرمایه آن‌قدر ناچیز به‌نظر می‌رسد که شاید پاسخگوی این عطش روز افزون نباشد و شرط اصلی برای تداوم رونق بورس و حضور حداکثری سهامداران در معاملات این است که شرکت‌هایی که پشت دروازه بورس انتظار می کشند به این بازار بیایند. در این میان تعدیل چک لیست‌های سازمان بورس برای پذیرش شرکت‌های جدید با رعایت حقوق فعالان بازار سرمایه و بالا بردن مسوولیت حسابرس و بازرس قانونی شرکت، راه‌هایی برای تسهیل ورود این بنگاه‌ها به بورس است.

 

 

اخبار مرتبط