تعویق ضرب‌الاجل

اما بسیاری از قانون‌گذاران اتحادیه اروپا با دادن فرصت بیشتر به انگلستان برای حل مسائل داخلی‌اش به‌شدت مخالفند. انگلستان قرار است ۲۹ ماه مارس از اتحادیه اروپا خارج شود اما اگر این کشور خواستار به تعویق افتادن این جدایی شود و ۲۷ عضو اتحادیه اروپا این درخواست را بپذیرند امکان عقب افتادن تاریخ جدایی وجود دارد. اما تعویق زمان خروج به احتمال زیاد سبب می‌شود زمان جدایی با زمان برگزاری انتخابات پارلمان اروپا که بین بیست و سوم و بیست و ششم ماه مه است تداخل پیدا کند. نمایندگان پارلمان اروپا از هر ۲۸ عضو این اتحادیه از جمله انگلستان انتخاب می‌شوند و سیاست‌های اروپا از جمله بودجه اتحادیه اروپا در این پارلمان تصویب می‌شود.

بسیاری از مقامات اروپایی معتقدند موضوع خروج انگلستان از اتحادیه اروپا به اندازه کافی برای این اتحادیه مشکل ایجاد کرده و نباید اجازه داد مشکلات داخلی این کشور همچنان بر اتحادیه اروپا اثرات منفی بگذارد. با آنکه انگلستان به زمان بیشتری نیاز دارد اما به تعویق افتادن خروج این کشور به بعد از انتخابات پارلمان اروپا اشتباه است. یکی از دلایل مخالفت با تغییر زمان جدایی این است که مقامات اروپایی معتقدند اگر دولت انگلستان توانایی رسیدن به یک برنامه مناسب برای خروج و ایجاد اتفاق‌نظر بین احزاب این کشور را داشت در مدت دو سال مذاکره با اتحادیه اروپا از آن استفاده می‌کرد تا زمینه را برای جدایی مناسب با حداقل زیان فراهم کند. در واقع دادن وقت بیشتر مشکلی را حل نخواهد کرد.

آنها معتقدند یک تغییر بزرگ در نحوه تفکر و دیدگاه دولت و مجلس عوام انگلستان لازم است تا بن‌بست کنونی رفع شود. این باور هم وجود دارد که تغییر در زمان خروج یعنی دادن امتیاز به انگلستان که از جنبه‌های سیاسی نیز برای اتحادیه اروپا دردسرهایی به‌وجود خواهد آورد زیرا دوران ابهام طولانی‌تر خواهد شد و تمرکز اتحادیه اروپا و نهادهای آن بر انتخابات پارلمان اروپا از میان خواهد رفت.

مقامات اروپایی باید قبل از انتخابات پارلمان اروپا با رای‌دهندگان صحبت کنند در غیر این‌صورت ممکن است نتیجه انتخابات اتحادیه اروپا به زیان اعضای آن تمام شود. موج گرایش به احزاب پوپولیست در اروپا سبب نگرانی مقامات اتحادیه اروپا شده و اگر قبل از برگزاری انتخابات پارلمان اروپا به میزان کافی با مردم صحبت نشود ممکن است ترکیب پارلمان بعدی به شکلی باشد که یکپارچگی از بین برود و حتی موجودیت اتحادیه اروپا به خطر افتد.

نکته مهم دیگر، این است که اگر خروج انگلستان از اتحادیه اروپا به بعد از انتخابات پارلمان اروپا موکول شود انگلستان نیز در این انتخابات شرکت می‌کند زیرا هنوز عضو اتحادیه اروپاست.

 این در حالی است که مقامات اتحادیه اروپا کرسی‌های مربوط به انگلستان را به دیگر کشور‌ها اختصاص داده‌اند؛ زیرا قرار است این کشور در زمان برگزاری انتخابات پارلمان اروپا، عضو اتحادیه اروپا نباشد. در نتیجه تغییر زمان خروج به معنای لزوم تغییر برنامه یاد شده است. همچنین اگر قرار باشد انگلستان تا زمان برگزاری انتخابات پارلمان اروپا عضو اتحادیه اروپا باشد باید هرچه سریع‌تر مقدمات رای‌گیری را فراهم کند و نمایندگانی را به پارلمان بفرستد که همه می‌دانند پس از مدتی باید از پارلمان بروند زیرا انگلستان دیگر عضو اتحادیه اروپا نخواهد بود.

همان‌طور که می‌بینید شرایط برای به تعویق افتادن زمان جدایی انگلستان از اتحادیه اروپا به هیچ وجه مناسب نیست.

به نظر می‌رسد انگلستان در موضوع جدایی با بن‌بست کامل مواجه است و این بن‌بست عمدتا حاصل ناکارآمدی دولت خانم می‌در تدوین یک برنامه قابل قبول و ایجاد اتفاق نظر بر سر این برنامه است.

اکنون فرصت‌هایی که طی دو سال اخیر وجود داشته از میان رفته است و سیاستمداران انگلیسی باید به توافقی برسند تا زیان‌های خروج این کشور از اتحادیه اروپا به حداقل ممکن برسد. خانم می ‌باید راه پیش رو را به وضوح ترسیم کند. او اعلام کرده از اتحادیه اروپا خواهد خواست امتیازهایی بدهد و تلاش خواهد کرد برنامه جدید را که در آن خواسته نمایندگان مجلس عوام هم لحاظ شده به تصویب برساند. اگر نقشه راه به درستی ترسیم شود و اتحادیه اروپا همکاری‌های لازم را بکند، می‌توان به از میان رفتن بن‌بست کنونی امیدوار بود.

به احتمال بسیار زیاد یک «خروج نرم» رخ خواهد داد به این معنا که پیوندهای اقتصادی بین انگلستان و اتحادیه اروپا حفظ خواهد شد. خانم می ‌بر خروج تاکید دارد و اگر این خروج زیان‌های کمی در برداشته باشد اتفاقی که او ‌می‌خواهد رخ خواهد داد. نه خانم می ‌و نه اتحادیه اروپا هیچ‌یک خواهان یک خروج بدون برنامه نیستند؛ در نتیجه طی هفته‌های آینده تلاش خواهند کرد به نوعی توافق جدید برسند تا برنامه جدایی، مورد تایید مجلس عوام انگلستان هم قرار گیرد.