تهدید زیست‌محیطی
روز دوشنبه یعنی همان روزی که برندگان جایزه نوبل اقتصاد در سال جاری میلادی معرفی شدند، گزارش پنل بین‌المللی سازمان ملل در حوزه تغییرات آب و هوایی منتشر شد و در آن به اهمیت اتخاذ تدابیر فوری، جدی و موثر برای مقابله با انتشار گازهای گلخانه‌ای اشاره شده است. در این گزارش آمده است، دولت‌ها در سرتاسر جهان باید برای اجتناب از رشد دمای کره زمین تغییرات سریع، فراگیر و بی‌سابقه در تمام جنبه‌های سیاست‌گذاری و زندگی جوامع ایجاد کنند.
تا سال ۲۰۳۰ دمای کره زمین به ۵/ ۱ درجه سانتیگراد بالاتر از سطح مربوط به قبل از انقلاب صنعتی خواهد رسید و این افزایش دما زمینه را برای خشکسالی‌های شدید، آتش‌سوزی‌ها، سیل‌ها و کمبود شدید مواد‌غذایی برای صدها میلیون نفر فراهم خواهد کرد. تاکنون دو سوم رشد یادشده در دمای کره زمین رخ داده است؛ به این معنا که اکنون دمای کره زمین یک درجه سانتیگراد بالاتر از رقم مربوط به قبل از انقلاب صنعتی است. حال برای جلوگیری از تداوم افزایش دما باید به سرعت اقدامات فراگیر از سوی تمام کشورها انجام شود. اندرو کینگ، استاد علوم هواشناسی در دانشگاه ملبورن می‌گوید: «موضوع بسیار مهم است؛ زیرا می‌دانیم که اگر دما نیم درجه دیگر بالا رود و رشد آن ادامه یابد، بشر با موج‌های شدید گرما، افزایش سطح آب دریاها، خشکسالی و سیل‌های شدید مواجه خواهد شد.»
برای آنکه رشد دمای کره زمین نسبت به قبل از انقلاب صنعتی ۵/ ۱ درجه باقی بماند، ضروری است میزان خالص انتشار گازهای گلخانه‌ای تا سال ۲۰۳۰ به ۴۵ درصد کمتر از سال ۲۰۱۰ برسد و در حدود سال ۲۰۵۰ به سطح مربوط به سال ۲۰۱۰ کاهش یابد. کاستن از انتشار گازهای یادشده مستلزم تغییرات فراگیر در مصرف انرژی، فعالیت‌های صنعتی، وضعیت ساختمان‌ها، حمل و نقل و شهرهاست. آقای کینگ می‌گوید امکان آنکه رشد دمای کره زمین را زیر ۵/ ۱ درجه سانتیگراد نگه داریم به سرعت در حال کاهش است و میزان کنونی انتشار گازهای گلخانه‌ای که امضا‌کنندگان پیمان آب و هوایی پاریس وعده داده‌اند، ما را به این هدف نمی‌رساند.
در واقع ضروری است تدابیر سختگیرانه‌تر برای جلوگیری از افزایش دمای کره زمین اتخاذ شود. به تعویق افتادن برنامه‌های مبارزه با تغییرات آب و هوایی سبب شده این تغییرات از پیش آغاز شود و آنچه در آینده رخ خواهد داد، بسیار نگران‌کننده‌تر خواهد بود؛ مگر آنکه اقدامات فوری، موثر و فراگیر انجام شود. یکی از پیام‌های گزارش پنل تغییرات آب و هوایی سازمان ملل این است که ما از پیش در حال تجربه اثرات افزایش یک درجه‌ای دمای کره زمین هستیم. وضعیت بد آب و هوایی، افزایش سطح آب دریاها و کاهش یخ‌های قطبی برخی از این آثار هستند. حتی اگر رشد دما در حد ۵/ ۱ درجه سانتیگراد باقی بماند، اثرات آن بسیار فراگیر و بزرگ خواهد بود. برای مثال پیش‌بینی می‌شود موارد و شدت خشکسالی‌ها افزایش خواهد یافت و بر شدت توفان‌ها افزوده می‌شود. کشورهای نیمکره جنوبی بیشترین لطمه را از رشد دمای کره زمین تحمل خواهند کرد و به همین دلیل لطمات اقتصادی به آنها بسیار بیشتر است. نکته بسیار مهم و نگران‌کننده که در این گزارش به آن اشاره شده این است که حتی مقادیر اندک افزایش دمای هوا به ویژه پس از رشد ۵/ ۱ درجه‌ای آن، به تغییرات بلندمدت و غیر قابل بازگشت نظیر از میان رفتن اکوسیستم‌ها منجر می‌شود.
نکته نگران‌کننده این است که آمریکا که از تولیدکنندگان بزرگ گازهای گلخانه‌ای است از پیمان آب و هوایی پاریس خارج شده است. ترامپ از زمان استقرار در کاخ سفید از چند پیمان بین‌المللی دیگر نیز خارج شده؛ اما تاثیر خروج آمریکا از پیمان آب و هوایی پاریس بسیار بزرگ تر و پایدارتر خواهد بود. در گزارش پنل آب و هوایی سازمان ملل بر لزوم فوری و فراگیر بودن اقدامات و مشارکت تمام کشورها در مقابله با این تغییرات آب و هوایی تاکید شده و اکنون به لطف تحقیقات آقای نوردهاوس، تاثیرات منفی گرم شدن کره زمین بر اقتصاد جهان به‌طور شفاف‌تر مشخص شده است.
ارسال نظر