امیر جهانی: انتخابات پارلمان فدرال آلمان در تاریخ ۲۴ سپتامبر (یکشنبه ۲مهر) برگزار و اعضای نوزدهمین بوستاگ آلمان برگزیده خواهند شد. به‌نظر می‌رسد انتخابات سال‌جاری دشوارتر از آن باشد که صدراعظم، آنگلا مرکل انتظارش را داشت. ائتلاف‌های شکل‌گرفته در بین احزاب مختلف رقابتی سخت را ایجاد کرده است. اتحادی که با هدف کاهش کرسی‌های حزب دموکرات‌های مسیحی(CDU) صورت گرفته است تا در دولت بعدی، قدرت این حزب کاهش یابد. حزبی که بر اساس نظرسنجی‌ها به احتمال بسیار بالا برنده انتخابات خواهد بود. در این بین تبار‌شناسی احزاب مخالف دولت فعلی آلمان شاید جالب‌توجه باشد.

SPD: حزب سوسیال دموکرات آلمان، مشهور به حزب طبقات کارگر و کارگران سازمان‌یافته در اتحادیه‌های کارگری است. مناطق بسیار پرجمعیت صنعتی در آلمان غربی، نقاطی است که بیشتر به این حزب رای می‌دهند. برگ برنده SPD همواره سیاست‌های اجتماعی‌اش بوده است که در آن تاکید بسیاری بر زیرساخت قوی اجتماعی وجود دارد، هرچند مواردی نظیر قطع مزایای کسانی که به‌رغم بیکاری، کمک‌های دولتی دریافت می‌کنند نیز جزو موضع‌گیری‌های این حزب بوده است. SPD بود که تعیین مزد حداقل را در سطح ملی آلمان مطرح کرد تا نهایتا در سال ۲۰۱۵ میلادی، این مزد به‌صورت حداقل ساعتی هشت یورو و ۸۴ سنت در آلمان تعیین شد.

LEFT: پایگاه حزب چپ‌ها را باید «ایالات جدید آلمان» دانست که در آلمان‌شرقی واقع بود. این حزب در این مناطق جزو دائمی پارلمان‌های ایالتی محسوب می‌شود و رای‌دهندگان نیز کسانی پنداشته می‌شوند که قبلا کمونیست بوده و از جمهوری دموکراتیک آلمان (آلمان شرقی پیشین) حمایت می‌کردند و امروزه بیشتر سالمند هستند. در نقاط غربی نیز حامیان حزب چپ‌ها بیشتر جوانان را شامل می‌شود که با روحیات اعتراضی رای می‌دهند و از این طریق به دنبال ابراز نارضایتی خود از احزاب سنتی هستند. حزب چپ‌ها در حال‌حاضر بزرگ‌ترین حزب مخالف حکومت در پارلمان(اپوزیسیون) است و در برنامه‌های خود، خواستار انحلال ناتو و افزایش حداقل دستمزد به ۱۰ یورو در ساعت است.

GREEN: رای‌دهندگان اصلی حزب سبزها را افراد تحصیلکرده و از نگاه مردم‌نگاری، اهالی شهر تشکیل می‌دهند. پایگاه سبزها، شهرهای بزرگ واقع در آلمان‌غربی است، به‌ویژه مناطقی که در آن دانشگاه‌ها واقع شده‌اند. به همین دلیل، طی مرور زمان، بخش عمده رای‌دهندگان سبزها را افراد مرفه شکل داده‌اند و این حزب تلاش می‌کند تا طبقات کارگر را نیز به خود جذب کند. در حالی که حفاظت از محیط‌زیست هدف مرکزی این حزب است (اصلاحات در زمینه زراعت در اوایل سال‌های ۲۰۰۰ دستاورد کلیدی این حزب بوده است)، حزب سبزها تلاش می‌کند تا در بخش مالیات و سیاست تضامن اجتماعی، طرحی چپگرا را ارائه کند. با این همه سبزها در انتخابات گذشته موفقیتی نداشتند و این‌بار با چشم‌انداز تشکیل ائتلاف با حزب CDU(حزب حاکم) شاید رهیافت میانه‌رو و مثمرثمرتری را برگزینند.

AFD: حزب AFD یا بدیل برای آلمان، رای‌دهندگان را از همه احزاب دیگر (به‌استثنای سبزها) شکار کرده است. آنها همچنین موفق شده‌اند تا شمار زیادی از افرادی را بسیج کنند که معمولا رای نمی‌دهند و به دلیل سطح آموزشی پایین‌شان درآمد کمی دارند. با این همه به هیچ صورت یک پایگاه خاص رای‌دهندگان ندارد. حزب بدیل برای آلمان می‌خواهد مرزهای اتحادیه اروپا مسدود شود، در امتداد مرزهای ملی آلمان کنترل شدید هویت صورت گیرد و در خارج نیز کمپ‌هایی برای جلو‌گیری از ورود مهاجرانی که می‌خواهند به آلمان بیایند، برپا شود. این حزب همچنین خواستار این است که هرکس درخواست پناهندگی سیاسی‌اش رد شد، فورا از آلمان اخراج شود.

انتخابات روز یکشنبه آینده، نشان خواهد داد که وزن هر یک از این احزاب به چه میزان است. باشگاه اقتصاددانان در پرونده امروز خود به بررسی انتخابات پارلمانی آلمان پرداخته است.