جای خالی تکنولوژی

ابوذر حسینی

پژوهشگر اقتصادی

نمی‌توان در زمینه انتظارات و اولویت‌ها از وزیر کشاورزی دولت دوازدهم دست به قلم شد و به‌رغم مشکلات عدیده بخش، اول از همه به اهم آنها اشاره نکرد. آب؛ بحرانی که بنا به گزارش صندوق بین‌المللی پول، امروزه در زمره ابرچالش‌های خاورمیانه محسوب می‌شود. چالشی که در صورت مدیریت نادرست، بی‌شک سبب گسترش ابعاد معضلات اجتماعی و امنیتی کنونی در مناطق مختلف خواهد شد.مدیریت مصرف آب در کشاورزی به‌عنوان یکی از پرمصرف‌ترین بخش‌های تولیدی کشور، قطعا باید به‌عنوان بخشی از اولویت‌های دولت در این حوزه محسوب ‌شود و با همراهی این وزارتخانه با وزارت نیرو، جلوی روند مصرف نامناسب کنونی گرفته شود.همچنین باید توجه داشت که دنیا در مسیر افزایش بهره‌وری قرار دارد. چه در صنعت، چه در کشاورزی و چه در حوزه‌های دیگر. می‌طلبد که در این بخش نگاهی تخصصی حاکم شود تا با افزایش آموزش در اقشار مختلف درگیر با کشاورزی، اصلاح بذر و نهال، آبیاری مناسب و علمی در کنار آفت کشی به موقع، موجبات افزایش تولید فراهم شود. مسائلی که قسمت اعظمی از آن به راحتی و از طریق آموزش برطرف خواهد شد.

ضمن اینکه در کشوری چون ایران که در زمره مناطق گرم و خشک جهان محسوب می‌شود، افزایش کشت گلخانه‌ای می‌تواند بسیار حائز اهمیت باشد. کمک به این بخش از طریق وام‌های کم‌بهره و فراهم آوردن زمینه مناسب عرضه محصولات در بازار، می‌تواند نسبت به الگوی تولید سنتی بسیار موثرتر باشد. رویکردی که موجب می‌شود در بلند‌مدت و ادامه سال‌های خشکسالی، امنیت غذایی کشور تامین شود. ضروری است تا مسوولان این وزارتخانه در کنار رفع دغدغه‌های فعلی، افق بلند مدت این بخش را نیز مد نظر قرار دهند. بخش خصوصی در صورت اطمینان از امنیت سرمایه و فراهم بودن بستر فروش، علاقه مند به سرمایه‌گذاری در این بخش خواهد بود؛ زیرا به واسطه چهار فصل بودن کشت گلخانه‌ای، حجم تولید بیشتری می‌تواند روانه بازار کند و همین موضوع مساله سرمایه‌گذاری را منطقی می‌کند. یکی دیگر از اولویت‌های این بخش را باید بهره‌مندی از تکنولوژی‌های روز و ورود سرمایه‌گذار خارجی دانست. رشد پرشتاب علم در تمامی حوزه‌ها از جمله صنعت کشاورزی، منجر به اختراع تکنولوژی‌های کاربردی جدیدی می‌شود که هر یک امکان افزایش تولید را فراهم می‌آورد.

در زمانه‌ای که پهپادها مسوولیت کودرسانی مناسب و آفت کشی را در مزارع وسیع و چند ده هکتاری بر عهده دارند، کشت غرق آبی و مسائلی از این دست، جز عقب افتادگی در این صنعت، معنای دیگری ندارد. اگر در سال‌های گذشته ارتباط خوب و موثری با تولیدکنندگان و گسترش‌دهندگان تکنولوژی‌های کشاورزی برقرار بود، امروزه این شکاف بزرگ، خود را این‌گونه نمایان نمی‌کرد. موضوعی که کار وزیر جدید و همکاران ایشان را سخت‌تر خواهد کرد و وظیفه دارند تا کم‌کاری‌های گذشته را از طریق گسترش همکاری با کشورهای صاحب تکنولوژی و فراهم آوردن زمینه ورود سرمایه‌گذار خارجی، جبران کرده و به مرور زمان شاهد بهره‌مندی از فناوری‌های نوین در اقصی نقاط کشور باشیم.این وزارتخانه به دلیل وسعت حوزه کاری و میزان اثرگذاری، با ایجاد تحرک در مجموعه خود و بهره‌گیری از مدیران صاحب اندیشه و آگاه به مسائل روز، می‌تواند تاثیرات شگرفی بر کیفیت زندگی مردم، به‌خصوص روستاییان بگذارد. امید است که درهای این وزارتخانه به روی جوانان بیش از پیش باز شود.