مناظره سوم انتخابات ریاست جمهوری با محوریت مسائل اقتصادی، درحالی به پایان رسید که مباحث طرح شده در عوض پیش رفتن پیرامون موضوع برنامه‌ها و راهکارها، به سمت ارائه اعداد و ارقامی بعضا متناقض از طرفین گرایش پیدا کرد. اعداد و ارقام متناقضی که زمینه‌ساز بحث‌هایی ملتهب بین کاندیداها شد و نهایتا نیز بروز جدال لفظی در آخرین مناظره را درپی داشت. جدای اینکه چرا کاندیداها به این سمت متمایل شدند و چرا برنامه‌های خود را به‌صورت دقیق و مشخص منتشر نمی‌کنند، مجددا این سوال مطرح می‌شود که آیا ساختار کلی طراحی شده برای مناظرات انتخابات ریاست جمهوری دارای طراحی مناسبی است؟ قطعا اگر سیستم فعلی نزدیک به نقطه بهینه بود، شاهد بحث‌های اقتصادی در جاده خاکی پر گرد و غبار اعداد گنگ و درهم نبودیم.

بیننده عادی در مواجهه با چنین موضوعی تنها نقطه اتکا را روی سابقه افراد و تمایلات سیاسی شخصی قرار می‌دهد؛ در حالی که ترازوی مقایسه باید اطلاعات مرکز آمار کشور باشد. استقرار تیمی قوی از کارشناسان خبره در استودیوی مناظره، امکان طفره رفتن از ارائه برنامه‌های تخصصی و راهکارهای دقیق برای اجرایی کردن وعده‌ها را از کاندیداها می‌گیرد و تا حدودی خلأ فعلی را پر می‌کند. باشگاه اقتصاددانان در پرونده امروز، با وجود ارائه نشدن برنامه‌های دقیق اقتصادی در مناظره سوم، با کمک کارشناسان و اقتصاددانان، به بازخوانی مباحث مطرح‌شده در مناظره سوم می‌پردازد.