شعار به‌جای برنامه

دکتر مصطفی طهماسبی

اقتصاددان

این روزها شاهد انواع تغییرات در زندگی فردی و اجتماعی افراد جامعه با گسترش و نفوذ تکنولوژی بوده‌ایم. بسیاری از فرآیندهای روزانه افراد با توجه به تغییرات و پیشرفت‌های تکنولوژی تغییر کرده است. شاید در سال‌های گذشته در انتخابات، همیشه شاهد ستادهای انتخاباتی بودیم که در گوشه و کنار شهر با هدف جذب مردم به کاندیدای مورد نظر خود فعالیت می‌کردند یا شاهد انواع پوسترهای رنگارنگ با ژست‌های مختلف از کاندیداها بودیم؛ همه اینها گذشته‌ای است که شاید برخی از ما آن را به یاد داریم.

این روزها دیگر خبری از پوستر و ستادهای انتخاباتی گُله گله و ... نیست. شاید انتخابات نیز با پیشرفت تکنولوژی به‌روز شده است. جای شکرش باقی است که مبالغ هنگفت و در بسیاری از زمان‌ها ناکارآ از جیب مردم حیف و میل نمی‌شود. جای شکرش باقی است که اسراف که همیشه در فرهنگ ما مورد نکوهش بوده از انتخابات تا حدودی رخت بربسته است.

این روزها انتخابات نیز روزهای خود را در فضای مجازی و رسانه سپری می‌کند تا کوچه و خیابان. مناظره دوم نیز گذشت، حال بسیاری از افراد جامعه در ژست‌های مختلف و دیدگاه‌های متفاوت به نقد کاندیداها می‌پردازند و باز هم جای شکرش باقی است که شور و نشاط انتخاباتی در جامعه وجود دارد تا مثل همیشه سرنوشت ایران عزیز از صندوق‌های رای خارج شود. با پایان یافتن مناظره دوم مواردی در اذهان باقی ماند که شاید بیان آنها به تصمیم درست مردم عزیز ایران یاری رساند.

۱) آنچه به نظر می‌رسد این است که همچنان کاندیداهای عزیز صرفا به بیان یکسری شعار در این مناظره‌ها ادامه می‌دهند و هیچ امیدی به ارائه برنامه (البته شاید رویکرد دو دقیقه‌ای و کورنومتر صدا و سیما موجب این شده است) از طرف کاندیداها نیست. جز دو تن از کاندیداها که سمت‌های اجرایی قابل توجه دارند دیگر کاندیداها در نگرش جزء به کل و با تفکر روزهای گذشته در دوران تصدی خود بر امور خرد سعی در تخریب کاندیداهای دیگر دارند و علاقه دارند توانایی‌های خود در سطح ریاست‌جمهوری را نشان دهند.۲) با انتقال فرآیند تبلیغات و انتخابات در فضای مجازی، شاید بسیاری از دوستان فراموش کرده‌اند که همین فضای مجازی توانسته به حافظه کوتاه‌مدت مردم ایران کمک کند تا با یک نگاه بازتر به انتخاب خود اقدام کنند.

اگر امروز متنبه شده‌اید یک بار از همین تریبون مناظره از مردم عذرخواهی کنید و اگر نه با ما جوانان امروز سخن از همدلی و همدردی نگویید که ما نیز در سرد و گرم این روزگاران آموزش‌های خود را دیده‌ایم. روزی که بسیاری از پدران ما متاسفانه به‌رغم میل باطنی خود به سبب انواع واردات کالاهای بنجل مجبور به تعطیلی کارگاه‌های کوچک خود شدند کجا بودید؟ کافی است یک بار دیگر بدون توجه به تغییر تعریف فرد شاغل، به آمارهای سال ۸۴ تا ۹۲ توجه کنید. البته ببخشید فراموش کرده‌ام که آن روزها آماری در ایران عزیز من وجود نداشت که بتوان به آن استناد کرد و خوب است به سخن رهبر عزیزمان اقتدا می‌کردند که آمار، امانت مردم نزد مسوولان است.

۳) کاندیداهای عزیز، نمی‌دانم چرا شما تنها راه ممکن برای انتخابات و انتخاب شدن را در تخریب می‌دانید. برجام امضا شد؛ هنوز اذهان بسیاری از مردم بیلبوردهای تبلیغاتی شهرداری در دوره مذاکرات برجام را فراموش نکرده‌اند. اگر ضعف و نقدی بود بهتر نبود در درون خانواده ایران مرتفع شود؟ مطرح کردن نقدها و پیشنهادها در درون خانواده بهتر بود یا بیلبورد کردن و نشان دادن عدم وفاق در درون کشور به بیگانگان؟ به بیان رهبر ایران عزیز، جوانان ما بهترین جوانان هستند. این جوانان از جنگ نمی‌ترسند ولی جایی که مذاکره و صحبت می‌تواند راهگشا باشد چرا جنگ و خونریزی؟

۸ سال دفاع مقدس، ۸ سال عملکرد دولت نهم و دهم که اثرات آن کم از یک جنگ نبود (گم شدن نیمی از درآمد نفتی این مملکت از آغاز استخراج نفت، رشد اقتصادی منفی و ... و از همه مهم‌تر از بین رفتن اخلاق در جامعه)، همه اینها مردم ما را داغدار کرده است بیایید یک بار هم شده با مردم بدون پرده سخن بگوییم.

۴) برجام با تایید رهبر معظم انقلاب بود و چرا در حال حاضر دوستان کاسه داغ‌تر از آش شده‌اند. اگر برجام نبود ما باید نفت خود را همچنان به بابک‌زنجانی‌ها می‌دادیم و ای کاش دوستانی که اولین نفت‌ها را آن روزها به بابک زنجانی دادند این روزها درصدد دریافت پول از ایشان بودند. دولت یازدهم میراث‌دار موارد بسیاری بوده است: حقوق‌های نجومی‌، درآمدهای نفتی گمشده، رشد اقتصادی منفی. کاندیداهای عزیز مثال مناسبی را بیان کردند؛ پلاسکو ۳ ساعت آتش گرفت و در ۲۰ روز آواربرداری شد. حال اقتصادی با این میراث نباید در ابتدا آواربرداری شود و پس از آن به ساختن آن اقدام کرد؟ آواربرداری در اقتصاد یعنی کنترل وضعیت و به نوعی احاطه بر شرایط. معیارهای اقتصادی کنترل شوند و پس از ایجاد ثبات در زندگی مردم، توجه به رشد اقتصادی و زیرساخت‌ها.

۵) برخی از کاندیداها سخن از حمایت از تولید داخلی می‌گویند. این در حالی است که در زمان تصدی همین گرامیان بنزها و خودروهای لوکس به کشور وارد شد. حمایت از تولید داخلی موردی است که همیشه باید به آن توجه داشت و امید است توجه به آن تنها در تبلیغات انتخاباتی نباشد. صنعت خودروی ما سال‌هاست که در کشور به تولید خودرو می‌پردازد و سوال مهم این است که آیا این صنعت تا به امروز به جز مونتاژ خودرو رویکرد دیگری داشته است که این روزها برخی از این کاندیداها فریاد وا اسفا از ورود هواپیمای نو به کشور سر داده‌اند. هنوز حادثه‌های سقوط هواپیماهای فرسوده و داغدار شدن مردم از ذهن مردم خارج نشده است و همچنان حوادث دیگری که ناشی از عدم به‌روزرسانی تکنولوژی در صنایع ماست. این روزها همه و همه شاهد حضور توریست‌هایی در کشور هستیم که نتیجه برجام است. توریست با حضور در کشور اشتغال، ارزآوری و ... دارد که همه در راستای رفاه مردم خواهد بود.

شیوه‌های تبلیغاتی در کارزار انتخاباتی با توجه به تغییر نگرش در زندگی مردم تغییر کرده است. امید داریم که کاندیداهای عزیز توجه داشته باشند که این تغییر تکنولوژی موجب گردش سریع اطلاعاتی و افزوده شدن به حافظه مردم شده و دیگر نمی‌توان با یکسری شعار، دروغ و ... و تخریب دیگر افراد به صندلی ریاست‌جمهوری رسید که امید است در این حالت نیز، هدف کاندیداهای گرامی خدمت به مردم باشد و بس.