ابتدای این هفته توافق کشورهای عضو و غیرعضو اوپک پس از حدود یک سال مذاکره و رایزنی حاصل شد، اکنون پس از این توافق تاریخی که پس از سال‎ها برای اولین بار سبب همگرایی میان تولیدکنندگان عضو و غیر‌عضو اوپک شده، بازارهای جهانی نفت خام نگاه خود را به سوی میزان تعهد طرف‎‎های این توافقنامه معطوف کرده‌اند. گرچه به نظر می‌رسد اعضای اوپک برخلاف برخی توافقات پیشین این بار وعده خود را عملی کرده و تولید خود را متناسب با مقادیر تعیین شده کاهش دهند؛ اما نگرانی‌های زیادی درباره کشورهایی همچون لیبی و نیجریه و حتی آمریکا وجود دارد که با افزایش تولید، اوپک را از رسیدن به اهداف نشست اخیر بازدارند. برخی کارشناسان معتقدند بسیاری از تولیدکنندگان غیرعضو اوپک مانند روسیه، جمهوری آذربایجان و مکزیک با کاهش طبیعی تولید روبه‎رو هستند و برخی تحلیلگران درباره اینکه افت تولید آنها به‌عنوان کاهش تولید به شمار آید، تردید دارند. به‌طور مثال درباره روسیه این بحث را مطرح می‌کنند که با توجه اینکه روسیه در سال‌های اخیر سرمایه‌گذاری کمی برای توسعه و تجهیز میادین نفتی انجام داده، طبیعتا تولید نفت آنها کاهش پیدا می‌کرد. اما از سوی دیگر نمی‌توان منکر موفقیت دیپلماسی تیم نفتی دولت و استفاده بهینه آنها از فضای پسابرجام شد. آنها توانستند با مذاکرات و نشست‌های مختلفی که در ماه‌های اخیر داشتند یکی از بزرگ‌ترین دستاوردهای مورد انتظار برای دوره پسابرجام را عملی کنند و سهم ایران در بازارهای جهانی نفت را به میزان قبل از تحریم‌ها بازگردانند. پرونده امروز باشگاه اقتصاددانان نکات دقیق‌تری را درباره توافق اخیر اوپکی‌ها و غیراوپکی‌ها و تحولات آتی بازار نفت ارائه می‌کند.