انتشار اوراق بدهی یکی از مهم‌ترین ابزارهای تامین مالی در اقتصادهای مختلف دنیا است. دولت‌ها سعی می‌کنند با متنوع کردن ابزارهای مالی خود، ریسک هرکدام از آنها را به حداقل برسانند و در عین حال از تمرکز منابع در یک بخش و قدرت گرفتن نهادهایی خاص جلوگیری به‌عمل آورند. ساختار تامین مالی طرح‌ها و پروژه‌ها در ایران همواره یا از کانال پرداخت‌های دولتی و اختصاص ردیف بودجه‌ای مشخصی بوده یا استفاده از منابع بانکی و دارایی‌های بانک مرکزی. رویکرد دوم به‌ویژه با کسری مستمر بودجه در سال‌های مختلف، زمینه بانک محورشدن بسیاری از پروژه‌ها و قدرت‌گیری آنها در مقابل بخش خصوصی واقعی و بازار سرمایه شد. از سوی دیگر دولت که در سال‌های گذشته به شکل‌های مختلفی به سیستم بانکی و پیمانکاران بدهکار شده و با کاهش قیمت نفت پولی برای تسویه بدهی‌های خود ندارد، بهترین راه را انتشار اوراق و ایجاد بازاری برای بدهی‌ها دیده است. دولت در سال ۹۵ انتشار ۴۰ هزار میلیارد تومان اوراق را در دستور کار قرار داده و امیدوار است ابتدا با فروش این اوراق و در مرحله بعد ایجاد بازاری برای آن، بدهی‌های انباشته خود را تسویه کند. پرونده امروز باشگاه اقتصاددانان پیش‌شرط‌های لازم برای موفقیت این طرح و چگونگی مدیریت بازار بدهی را مورد بررسی قرار داده است.