خشکسالی و تهدید کم‌آبی یکی از مهم‌ترین چالش‌هایی است که در سال‌های اخیر همواره از دغدغه‌های سیاست‌گذاران کشور بوده است. مناطق مرکزی ایران در حال حاضر از نظر منابع آبی در وضعیت خوبی به سر نمی‌برند و دولت سعی کرده با ارائه طرح‌هایی از جمله انتقال آب یا سهمیه‌بندی از بروز بحران گسترده جلوگیری کند؛ اما به نظر می‌رسد این طرح‌ها تنها راهکارهای کوتاه‌مدت است و بحران را کمی عقب می‌اندازد. بسیاری از کارشناسان به‌ویژه اقتصاددانان مهم‌ترین عامل بحران کنونی را نحوه تخصیص منابع کمیاب آب و سیستم قیمت‌گذاری آن می‌دانند. آنها معتقدند با توجه به مکانیزم غلطی که در قیمت‌گذاری منابع عمومی کمیاب از جمله آب وجود دارد، باید برای جلوگیری از وقوع بحران‌های اقتصادی،‌ منطقه‌ای و سیاسی هر چه سریع‌تر اقدام به تغییر ساختارها و مکانیزم‌های قیمتی کرد و در این رابطه از منطق اقتصادی بهره گرفت.