طی سال‌های پایانی دهه ۸۰ و اوایل دهه ۹۰ متولدین دهه ۶۰ وارد بازار کار شدند. این مساله همزمان بود با شروع سیاست‌هایی که اقتصاد کشور را دچار رکود تورمی کرد. با توجه به ورود جمعیت قابل توجه متولدین دهه ۶۰ به بازار کار، نرخ بیکاری در آن سال‌ها تغییر چندانی نکرد. مطالعات کارشناسان نشان می‌دهد عمده افراد در مواجهه با شرایط بازار کار به جمعیت غیر‌فعال اضافه شده‌اند، به تحصیلات خود ادامه داده یا همچنان در خانواده باقی مانده‌اند. جمعیت غیر فعال جمعیتی است که در محاسبه نرخ بیکاری منظور نمی‌شود و این افراد به به‌دلایلی چون ناتوانی، معلولیت، تحصیل و... برای کاریابی اقدامی نکرده‌اند. به عبارت دیگر عمده نیروی کار جوان کشور علاقه و توانی برای ورود به بازار کار را ندارند. یکی از عواملی که در این میان باعث شده عمده نیروی کار مرد به تحصیلات خود ادامه دهند و در جمعیت غیر فعال باقی بمانند، سربازی اجباری است. همچنین این مساله باعث شده تا نیروی کار پس از اتمام تحصیلات با توقعات بالاتری وارد بازار کار شود و این مساله موجب اخلال در عرضه و تقاضای نیروی کار شده است. از سوی دیگر سربازی در سال‌هایی افراد را به خدمت اجباری فرا می‌خواند که طبق تحقیقات پژوهشگران این سال‌ها که بلافاصله پس از اتمام تحصیلات فرد است، زمانی است که فرد بیشترین انگیزه، توانایی و کارآیی را برای کار، ایده‌پردازی، راه‌اندازی کسب و کار و فعالیت اقتصادی دارد. در این پرونده کارشناسان به بررسی مساله سربازی، یکی از دلایل عمده پیوستن نیروی کار جوان به جمعیت غیر فعال پرداخته‌اند.