ادغام بنگاه‌ها (شرکت‌ها) به مفهوم ترکیب یک یا چند بنگاه مستقل در کالبد یک بنگاه از پیش موجود یا تشکیل یک بنگاه جدید از به‌هم پیوستن دو یا چند بنگاه مستقل است. بی‌شک مهم‌ترین عامل ادغام بنگاه‌ها یا شرکت‌ها اهداف اقتصادی است. ادغام میان بنگاه‌ها از شیوه‌های شایع افزایش اندازه شرکت‌ها، توسعه فعالیت‌ها، انجام انواع صرفه‌جویی‌ها و کاهش هزینه‌ها، ارتقای کارآیی و هم‌افزایی میان بنگاه‌ها محسوب می‌شود. به همین دلیل، کشورهای در حال توسعه به‌منظور افزایش اندازه بنگاه‌های داخلی خود و ارتقای توان رقابتی آنها در مواجهه با بنگاه‌های بزرگ کشورهای توسعه‌یافته، بعضا دست به تدوین برنامه‌هایی جهت تشویق ادغام‌ها می‌زنند. بر‌اساس حقوق رقابت می‌توان در این خصوص به سه نوع ادغام اشاره کرد که عبارتند از ادغام افقی، عمودی و مختلط.

• ادغام افقی، ادغامی است که طرفین آن -صرف‌نظر از قدرت بازاری آنان- در جایگاه و موقعیت مشابهی در زنجیره تامین کالاها (یا خدمات) مرتبط قرار دارند.

• در ادغام عمودی موقعیت طرفین در بازار مربوط به یک محصول معین مشابه نیست.

• در ادغام مختلط، زمینه فعالیت و نوع محصول عرضه شده توسط طرفین هیچ‌گونه ارتباط مستقیمی با یکدیگر ندارد.

کشورهای مختلفی در دهه‌های اخیر در راستای توسعه و بهبود عملکرد بنگاه‌ها و صنایع خود، از شیوه ادغام استفاده کرده و به نتایج قابل‌توجهی رسیده‌اند. پرونده امروز باشگاه اقتصاددانان چارچوب‌های اقتصادی و حقوقی ادغام بنگاه‌ها را مورد بررسی قرار می‌دهد.