فقدان استراتژی جامع

عباس عبدی
روزنامه‌نگار

دولت به نسبت سایر حوزه‌ها، در حوزه رسانه‌ای ضعیف عمل کرده است. چهره رسانه‌ای ندارد یا چهره‌های موجود به‌کار گرفته نمی‌شوند. همچنین ارتباطات دائم با فعالان رسانه، اعم از مطبوعات و خبرگزاری‌ها مشاهده نمی‌شود. جامعه به ارتباط معقول و مستمری بین بخش‌های مختلف دولت با خود نیاز دارد. ارتباط هر از گاهی مقامات مسوول با جامعه کافی نیست. دولت‌های امروز بدون داشتن یک ارتباط قوی رسانه ای، قادر به اجرای صحیح سیاست‌های خود نیستند. در فقدان چنین ارتباطی برای هیچ دولتی ممکن نیست که از نقدهای مخالفان در امان باشد و از پس توضیح و توجیه عملکرد خود بربیاید.

این مساله و ضعف بارها در سطح رسانه‌ها مطرح شده است، ولی به هر دلیلی مسوولان دولتی توجهی به نقدهای مطرح شده نکرده‌اند. این مساله می‌تواند ناشی از محدودیت‌هایی باشد که دولت با آنها روبه‌رو است، اما حتی با لحاظ این نکته می‌توان گفت که فعالیت رسانه‌ای دولت ضعف داشته است و آن بخشی از فعالیت‌ها نیز که در برخی رسانه‌ها عرضه می‌شود به نسبت خودجوش بوده و از سوی رسانه‌ها و افرادی است که به نوعی حمایت از دولت را وظیفه خود می‌دانند. به‌طور کلی واحد رسانه‌ای دولت در عرصه رسانه‌ای کشور غایب است. دولت باید تیم رسانه‌ای قوی تشکیل دهد و با همه کنشگران رسانه ای، در حوزه‌های سیاسی و اقتصادی و فرهنگی ارتباطات روشنی داشته باشد. در واقع بدون این مساله، افکار عمومی درک کاملی از فعالیت‌های دولت نخواهند داشت. باید دولت توان رسانه‌ای قدرتمندی داشته باشد تا کوچک‌ترین مسائل را در کمترین زمان ممکن پاسخگو باشد. در حال حاضر خلأ چنین فعالیتی در دولت کاملا مشخص است. نیروهای رسانه‌ای مستقل نیز بیشتر با در نظر گرفتن ظرفیت‌های رسانه‌ای که در اختیار دارند، عمل می‌کنند تا اینکه مورد حمایت‌های مستقیم دولت باشند.

به علت فقدان یک برنامه و ارتباط رسانه‌ای دقیق بین دولت و رسانه‌ها و افکار عمومی شاهد شرایطی هستیم که تناقضات درونی دولت نیز رسانه‌ای می‌شود. برای نمونه در داخل دولت شاهد نقد وزرا از یکدیگر هستیم و نیز برای مسائلی که علیه دولت مطرح می‌شود پاسخگویی سریع و روشنی وجود ندارد. فعالیت‌هایی که دولت قصد دارد انجام دهد یا انجام داده است، به‌دلیل پوشش ضعیف رسانه‌ای و نبود استراتژی مناسب ارتباطی، داوری افکار عمومی را در خصوص عملکرد دولت تحت تاثیر قرار داده است. می‌توان نتیجه گرفت مسوولان در نتیجه بی‌توجهی یا کم‌کاری در این حوزه، عملکرد نسبتا ضعیفی را از دولت نزد افکار عمومی برجا گذاشته‌اند. به‌خصوص در مسائل اقتصادی عموما با پدیده‌ای مواجه هستیم که نتایج سیاست‌های اقتصادی امروز را با فاصله زمانی، گاهی یک تا دوساله و گاهی 4-5 ساله مشاهده می‌کنیم. به عبارت دیگر دولت اگر سیاست‌های اقتصادی مناسبی را نیز در پیش گرفته باشد، نتایج آن سیاست‌ها با وقفه زمانی حاصل می‌شوند و متعاقبا سیاست‌های نامناسب دولت قبل نیز، در شرایط کنونی گریبانگیر دولت خواهد بود.

بخشی از این مثال به این موضوع بازمی‌گردد که دولت در صورت دارا بودن یک سیاست رسانه‌ای مناسب می‌تواند افکار عمومی را در برابر انتقادات مخالفان خود امیدوار کند. در چنین صورتی سیاست‌های دولت بیشتر دیده می‌شود، بیشتر پاسخگو خواهد بود و خود این مساله اعتماد مردم را جلب خواهد کرد که دولتی دلسوز وجود دارد و در حال رفع موانع و مشکلات است. در این‌صورت دستاوردهای دولت نیز بیشتر در اذهان عمومی شناخته خواهد شد. همچنین در خصوص مساله‌ای همچون فیش‌های حقوقی، دولت می‌تواند لطمات ناشی از بی اعتمادی به خود را کاهش دهد و در نهایت اینکه نتیجه و خروجی فعالیت‌های رسانه‌ای دولت اهمیت دارد، دولت باید اقداماتی را در پیش گیرد تا خروجی مناسبی داشته باشد.