امیر شاملویی: در هفتههای اخیر بحث در مورد اتحادیه بین‌المللی پولشویی و خارج کردن ایران از فهرست تحریم‌ها و لیست سیاه این سازمان بسیار شنیده می‌شود. حال این پرسش پیش می‌آید که اتحادیه بین‌المللی پولشویی چیست و اصولا چه کارکردی دارد و چرا تا این اندازه برای کشورها مهم است. در پاسخ به این پرسش با بررسی روند شکل‌گیری این سازمان درمی‌یابیم که این سازمان که از دهه آخر سده گذشته به‌وجود آمده است پس از سال ۲۰۰۱ و وقوع حملات تروریستی ۱۱ سپتامبر در ایالات متحده آمریکا مستحکم‌تر شده است.

این سازمان قوانینی در جهت ممانعت از پولشویی کشورها قرار داده است و نیز در کنار آن تامین مالی از گروه‌هایی را که طبق تعریف غرب تروریست خوانده می‌شوند مورد تحریم‌های خود قرار می‌دهد. این تحریم‌ها می‌تواند موجب عدم توانایی در نقل و انتقال پول و دارایی شود و برای کشورهایی که دچار این نوع تحریم شوند، مشکلات بسیاری را در پی دارد. این سازمان برای بهبود کارآیی در کنترل نقل و انتقال پول و پولشویی که به حوزه‌های دیگری مانند قاچاق موادمخدر و سایر پول‌های کثیف نیز علاوه بر موارد تروریسم ارتباط دارد، توصیه‌هایی ارائه کرده است که توسط کشورهای عضو رعایت شود. از جمله این توصیه‌ها که ۴۰ مورد مربوط به پولشویی و فعالیت‌های مرتبط با آن و ۹ مورد مربوط به تامین مالی تروریسم است، این است که مراکز اطلاعاتی برای بررسی معاملات کلان و غیرمعمول مالی در یک کشور باید تاسیس شود که به تحقیق در چنین مواردی بپردازد و نیز توانایی مسدود کردن چنین دارایی‌هایی از سوی دولت ممکن باشد. از جمله توصیه‌های دیگری که در این زمینه‌ها ارائه شده است می‌توان مراقبت‌های لازم از سوی نهادهای مالی و کسب و کارها و حرفه‌های غیرمالی، توسعه سیاست‌های داخلی برای جلوگیری از پولشویی و همکاری‌های بین‌المللی برای رسیدن به اهداف این سازمان را برشمرد.

ایران نیز به چند دلیل دچار این تحریم‌ها شده است که مهم‌ترین دلیل آن را می‌توان تحریم‌ها بر سر برنامه هسته‌ای ایران و نیز حمایت ایران از گروه‌های مرتبط با جبهه مقاومت در لبنان و فلسطین همانند حزب‌الله لبنان دانست. هرچه هست به نظر می‌رسد با تعلیق تحریم این سازمان علیه ایران به مدت یک سال فضا برای ورود ایران به نظام بانکداری بین‌المللی باز شده باشد و استفاده از این فرصت می‌تواند برای ایران بسیار مغتنم شمرده شود.